Ruimte (gebouw)
|
Dit artikel komt mogelijk voor verwijdering in aanmerking. |
Een ruimte is een plaats in een gebouw die geheel of gedeeltelijk door bouwkundige scheidingsconstructies wordt begrensd. Als er mensen kunnen verblijven en er activiteiten plaatsvinden spreekt men van verblijfsruimte.
Volgens NEN 2580[bewerken | brontekst bewerken]
De ruimte moet deel uitmaken van het gebouw. Als voorwaarde geldt dat er een vloer is die onderdeel uitmaakt van de constructie van het gebouw, daaronder valt bijvoorbeeld ook een balkon, of dat er een overdekkende constructie aanwezig is, zoals een carport (autoafdak).
Als er een overdekkend bouwdeel ontbreekt moet op vloerniveau een omsluiting ic afscheiding in vorm van bijvoorbeeld een borstwering, een balustrade of iets dergelijks aanwezig zijn, voordat er sprake is van een "ruimte". De hoogte van de afscheidingen moet minimaal overeenkomen met de overheidsvoorschriften die daaraan worden gesteld. Deze hoogte-eis heeft betrekking op het hoogste punt. Een vertrek, waarvan slechts een deel hoger is dan 1,5 m wordt in zijn geheel als ruimte beschouwd. Vanwege deze eis worden kruipruimten, kelders, zolders en dergelijke lager dan 1,5 m niet als ruimte beschouwd.
Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]
Binnenruimte[bewerken | brontekst bewerken]
Een binnenruimte wordt in de regel aan alle kanten omsloten door muren, kozijnen en een vloerconstructie aan onderzijde en meestal aan de bovenzijde. Een kruipruimte bijvoorbeeld met een hoogte van 1,5 m of meer of zonder harde vloer, zoals zand, kan niet worden aangemerkt als (binnen)ruimte.
Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]
Onder binnenruimte verstaat men over het algemeen een ruimte in een gebouw. Deze ruimte zal een muuropening bevatten, eventueel afgesloten door een deur of gordijn die toegang tot de ruimte geeft. De meeste ruimtes hebben ook één of meerdere ramen voor lichttoetreding en ventilatie. De meeste ruimtes in een woning worden kamers genoemd. Qua kamers onderscheidt men:
- woonkamer, soms gesplitst in een voorkamer en een achterkamer. Dit wordt ook wel een kamer en suite genoemd.
- slaapkamer
- badkamer
- kinderkamer
- werkkamer
- eetkamer
- studeerkamer
- inloopkast
Er zijn ook andere ruimtes in een woning die geen kamer genoemd worden, zoals de
Vroeger had men ook een voorraadkamer, een ijskamer enz.
Ook buiten woningen worden kamers aangetroffen, bijvoorbeeld een wachtkamer bij een arts of op het station. In een winkel treft men een kleedkamer of paskamer aan. Is in de laatste gevallen de kamer kleiner dan een zekere (niet vastgelegde) omvang, dan spreekt men ook wel van een "-hokje".
Een dode kamer is een ruimte voor het verrichten van akoestische metingen.
In een school wordt gebruikgemaakt van een klaslokaal om hier de leerlingen les te geven.
Veel gebouwen beschikken over een technische ruimte.
Buitenruimte[bewerken | brontekst bewerken]
Een ruimte die door het ontbreken van uitwendige bouwkundige scheidingsconstructies permanent in open verbinding staat met de bodem en/of buitenlucht. Gebouwgebonden buitenruimten worden onderscheiden in:
- overdekte gebouwgebonden buitenruimten
- niet-overdekte gebouwgebonden buitenruimten
Gemeenschappelijke ruimte[bewerken | brontekst bewerken]
Tot een gebouw behorende ruimte waarop twee of meer woningen of logiesverblijven zijn aangewezen.
Algemene ruimte[bewerken | brontekst bewerken]
Een, niet in een woon- of logiesgebouw gelegen, besloten ruimte waarop twee of meer gebouwfuncties zijn aangewezen.
Ruimte of voorziening voor verticaal verkeer[bewerken | brontekst bewerken]
Een ruimte respectievelijk een voorziening binnen een ruimte die dient voor de verkeersafwikkeling tussen de bouwlagen van een gebouw. Zoals een trap, hellingbaan of lift.
Stallingsruimte[bewerken | brontekst bewerken]
Stallingsruimte is een ruimte waar men voertuigen kan stallen. Voorbeelden voor zulke stallingen zijn een: garage, carport en fietsenstalling