Belgisch Open (golf)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Renault Belgian Open)

De Belgian Open is een internationaal golftoernooi dat deel uitmaakt van de European Tour, het meest prestigieuze professionele golfcircuit voor heren met wedstrijden in Europa, Afrika, Azië en Australië.

De Belgian Open wordt gespeeld sinds 1910, zij het niet doorlopend. In 2018 en 2019 werd de Belgian Open georganiseerd door PietersProductions onder de naam Belgian Knockout. Sinds 2022 werd Soudal de hoofdsponsor van een nieuw toernooi onder de noemer Soudal Open.

Met een groot deelnemersveld bestaande uit de beste golfers ter wereld, een prijzenpot van € 2 miljoen, en meer dan 20.000 toeschouwers, is de Soudal Open een van de prominentste sportevenementen van België.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste editie van de Belgian Open vond plaats in 1910. Het toernooi werd dat jaar op de Koninklijke Golfclub van België gespeeld over 36 holes. Pas in 1928 werd het wedstrijdformaat uitgebreid tot 72 holes. Tijdens beide wereldoorlogen werd het toernooi niet gespeeld. De Belg Flory Van Donck slaagde erin om het toernooi vijf keer te winnen tussen 1939 en 1956. Sinds 1978 maakt de Belgian Open deel uit van de European Tour.

In 2018 nam PietersProductions, een evenementenbureau medeopgericht door Thomas Pieters, de organisatie van de Belgian Open op zich. Na een afwezigheid van 18 jaar brachten zij hiermee de Belgian Open terug op de kalender van de European Tour. De Belgian Open werd geherintroduceerd onder de naam Belgian Knockout.

De eerste editie van de Belgian Knockout, en dus de 53ste editie van de Belgian Open, vond plaats van 17 tot 20 mei 2018 te Rinkven International Golf Club, Schilde, Antwerpen. De Spanjaard Adrian Otaegui won in de finale van de Fransman Benjamin Hébert na vier spannende wedstrijddagen. David Drysdale veroverde de 3de plaats na winst tegen James Heath. Eén jaar later was de zege voor de Italiaan Guido Migliozzi die het pleit won tegen de Nederlander Darius van Driel. De derde plaats ging naar Schot Ewen Ferguson.

Na twee jaar geen internationaal groots golftoernooi op Belgische bodem was er in 2022 voor de eerste keer de Soudal Open. Een natuurlijke verderzetting van de Belgian Open. Opnieuw werd er gekozen voor de Rinkven International Golf Club.

Soudal Open (sinds 2022)[bewerken | brontekst bewerken]

In 2022 werd er voor de eerste keer de Soudal Open georganiseerd. Na twee dagen viel vooral de prestatie op van de 14-jarige Oekraïnier Lev Grinberg. De jonge speler, die Rinkven als thuisbasis heeft, kon als één van de jongste spelers ooit de cut halen. Hij zou zijn toernooi later eindigen op een 64ste plaats. De meest bekende Belgische golf-speler, Thomas Pieters, zou het toernooi eindigen op een negende plek. Dat had hij vooral te danken aan een -4 op de slotspeeldag.

Het was de Engelsman Sam Horsfield die over vier dagen de beste prestatie kon neerzetten. Hij zou afsluiten met een score van -13 met vooral een zeer opvallende -6 op de eerste dag. Er was een gedeelde tweede plaats tussen de Duitser Yannik Paul en de Australiër Ryan Fox. Zij bleven beiden twee slagen achter op de winnaar.

Bij de tweede editie van de Soudal Open leek de kans op een Belgische zege lang reëel. Thomas Detry kende namelijk een ijzersterk toernooi. Na drie dagen stond hij op -14 slagen en op een tweede plaats, net achter de Zweed Simon Forsström. Die stond na drie dagen al vijftien slagen onder par. Simon kon op de slotspeeldag voldoende doorzetten met een -2 en won zo het toernooi. Detry kende totaal geen goede dag en moest het met een +2 stellen waardoor hij nog zakte naar plaats zeven.

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Score Par Voorsprong Runner(s)-up Beste Belg Baan
Soudal Open
2024 Vlag van Spanje Nacho Elvira 266 -18 1 stroke Vlag van België Thomas Pieters

Vlag van Frankrijk Romain Langasque

Vlag van DenemarkenNiklas Nørgaard

Vlag van België Thomas Pieters (2e - 267 slagen) Rinkven Schilde
2023 Vlag van Zweden Simon Forström 267 -17 1 stroke Vlag van Zweden Jens Dantorp Vlag van België Thomas Detry (7e - 272 slagen) Rinkven Schilde
2022 Vlag van Engeland Sam Horsfield 271 -13 2 strokes Vlag van Australië Ryan Fox

Vlag van Duitsland Yannik Paul

Vlag van België Thomas Pieters (9e - 277 slagen) Rinkven Schilde
2020-2021: niet gespeeld (geen organisatie)
Belgian Knockout
2019 Vlag van Italië Guido Migliozzi -3 4 strokes Vlag van Nederland Darius van Driel Vlag van België Thomas Detry Rinkven Schilde
2018 Vlag van Spanje Adrián Otaegui -3 2 strokes Vlag van Frankrijk Benjamin Hébert Vlag van België Thomas Detry Rinkven Schilde
2001-2017: niet gespeeld (geen organisatie)
Rinkven Schilde
2000 Vlag van Engeland Lee Westwood (2) 266 -18 4 strokes Vlag van Argentinië Eduardo Romero Vlag van België Nicolas Vanhootegem (81e - 289 slagen) Le Zoute
1999 Vlag van Zweden Robert Karlsson 272 -12 1 stroke Vlag van Zuid-Afrika Retief Goosen

Vlag van Engeland Jamie Spence

Vlag van België Nicolas Vanhootegem (22e - 281 slagen) Le Zoute
1998 Vlag van Engeland Lee Westwood 268 -16 Playoff Vlag van Zweden Freddie Jacobson Vlag van België Nicolas Vanhootegem (55e - 284 slagen) Le Zoute
1995-1997: niet gespeeld (geen organisatie)
Alfred Dunhill Open
1994 Vlag van Engeland Nick Faldo 279 -5 Playoff Vlag van Zweden Joakim Haeggman Vlag van België Nicolas Vanhootegem (131e - no cut) Le Zoute
1993 Vlag van Noord-Ierland Darren Clarke 270 -14 2 strokes Vlag van Engeland Nick Faldo

Vlag van Fiji Vijay Singh

Vlag van België Nicolas Vanhootegem (62e - 288 slagen) Le Zoute
Piaget Belgian Open
1992 Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez 274 -10 3 strokes Vlag van Engeland Barry Lane Vlag van België Christophe Bomans (116e - no cut) Le Zoute
Renault Belgian Open
1991 Vlag van Zweden Per-Ulrik Johansson 276 -12 Playoff Vlag van Engeland Paul Broadhurst Vlag van België Amaury D'Ogimont (65e - 296 slagen) Royal Waterloo GC
Peugeot-Trends Belgian Open
1990 Vlag van Zweden Ove Sellberg 272 -16 4 strokes Vlag van Wales Ian Woosnam Vlag van België Nicolas Vanhootegem (94e - no cut) Royal Waterloo GC
Volvo Belgian Open
1989 Vlag van Engeland Gordon J. Brand 273 -11 4 strokes Vlag van Engeland Kevin Dickens Vlag van België Michel Eaton (102e - no cut) Royal Waterloo GC
1988 Vlag van Spanje José María Olazabal 269 -15 4 strokes Vlag van Verenigde Staten Mike Smith Vlag van België Philippe Toussaint (121e - no cut) Golf du Bercuit
1987 Vlag van Ierland Eamonn Darcy 200 -13 1 strokes Vlag van Engeland Nick Faldo

Vlag van Noord-Ierland Ronan Rafferty

Vlag van Wales Ian Woosnam

Vlag van België Vincent Duysters (115e - no cut)

Vlag van België Philippe Toussaint (115e - no cut)

Royal Waterloo GC
1980-1986: niet gespeeld (geen organisatie)
Belgian Open
1979 Vlag van Zuid-Afrika Gavan Levenson 279 -5 3 strokes Vlag van Zuid-Afrika Bobby Cole

Vlag van Engeland Nick Faldo

Vlag van Engeland Michael King

Vlag van België Philippe Toussaint (47e - 298 slagen) Royal Waterloo GC
1978 Vlag van Australië Noel Ratcliffe 280 -12 1 stroke Vlag van Australië Chris Tickner Vlag van België Michel Eaton (50e - 298 slagen) K GC Ravenstein (Tervuren)
1959-1977: niet gespeeld (geen organisatie)
1958 Vlag van EngelandKen Bousfield 271 3 strokes Vlag van Argentinië Antonio Cerdá K GC Ravenstein (Tervuren)
1957 Vlag van Engeland Bernard Hunt 280 Playoff Vlag van Wales Dai Rees Royal Latem Golf Club
1956 Vlag van België Flory Van Donck (5) 269 8 strokes Vlag van Spanje Ángel Miguel Vlag van België Flory Van Donck (1e - 269 slagen) Royal Latem Golf Club
1955 Vlag van Wales Dave Thomas 290 1 stroke Vlag van België Arthur Devulder Vlag van België Arthur Devulder (2e - 291 slagen) Royal GC des Fagnes Spa
1954 Vlag van Wales Dai Rees 287 1 stroke Vlag van Italië Aldo Casera

Vlag van Australië Norman Von Nida

Rinkven Schilde
1953 Vlag van België Flory Van Donck (4) 270 9 strokes Vlag van Frankrijk Henri de Lamaze (a) Vlag van België Flory Van Donck (1e - 270 slagen) Royal Waterloo GC
1952 Vlag van Argentinië Antonio Cerda 286 4 strokes Vlag van Zuid-Afrika Brian Wilkes Royal GC des Fagnes Spa
1951 Vlag van Frankrijk Albert Pelissier 279 5 strokes Vlag van België Flory Van DonckVlag van Egypte Hassan Hassanein Vlag van België Flory Van Donck (2e - 284 slagen) Royal Latem Golf Club
1950 Vlag van Argentinië Roberto De Vicenzo 282 4 strokes Vlag van Argentinië Antonio Cerdá Le Zoute
1949 Vlag van Schotland James Adams 283 2 strokes Vlag van Engeland Max Faulkner Royal GC des Fagnes Spa
1948 Vlag van Schotland Willie Forrester 288 Royal GC Belgium
1947 Vlag van België Flory Van Donck (3) 283 Vlag van België Flory Van Donck(1e - 283 slagen) Royal GC des Fagnes Spa
1946 Vlag van België Flory Van Donck (2) 289 4 strokes Vlag van Schotland Willie Forrester Vlag van België Flory Van Donck(1e - 289 slagen) Royal Waterloo GC
1940-1945: niet gespeeld (door Wereldoorlog II)
1939 Vlag van België Flory Van Donck 291 1 stroke Vlag van Engeland Max Faulkner Vlag van België Flory Van Donck (1e - 291 slagen) Royal GC Belgium
1938 Vlag van Engeland Henry Cotton (3) 277 13 strokes Vlag van Engeland Arthur Lacey Royal Waterloo GC
1937 Vlag van Frankrijk Marcel Dallemagne (2) 285 4 strokes Vlag van Wales Rai Rees Le Zoute
1936 Vlag van Frankrijk Auguste Boyer (2) 285 1 stroke Vlag van Engeland Henry Cotton Royal GC des Fagnes Spa
1935 Vlag van Engeland Bill Branch 283 Playoff Vlag van België Flory Van Donck Vlag van België Flory Van Donck (2e - 283 slagen) Royal GC Belgium
1934 Vlag van Engeland Henry Cotton (2) 279 3 strokes Vlag van Engeland Percy Alliss Royal Waterloo GC
1933 Vlag van Frankrijk Auguste Boyer 282 3 strokes Vlag van Engeland Henry Cotton Royal GC des Fagnes Spa
1932 Vlag van Engeland Arthur Lacey (2) 291 2 strokes Vlag van Frankrijk Auguste Boyer Royal GC Belgium
1931 Vlag van Engeland Arthur Lacey 301 1 stroke Vlag van Frankrijk Marcel Dallemagn

Vlag van Frankrijk Pierre Hirogoyen

Royal GC des Fagnes Spa
1930 Vlag van Engeland Henry Cotton 281 11 strokes Vlag van Engeland Archie Compston Rinkven Schilde
1929 Vlag van Zuid-Afrika Sid Brews 300 1 stroke Vlag van Engeland Aubrey Boomer Rinkven Schilde
1928 Vlag van Engeland A. Tingey Jr 293 3 strokes Vlag van Engeland Jack Taylor Royal GC Belgium
1927 Vlag van Frankrijk Marcel Dallemagne 140 Le Zoute
1926 Vlag van Engeland Aubrey Boomer (2) 137 9 strokes Vlag van Engeland Percy Boomer Le Zoute
1925 Vlag van Frankrijk Eugène Lafitte (2) 145 1 stroke Vlag van Engeland Arthur Havers Rinkven Schilde
1924 Vlag van Verenigde Staten Walter Hagen 142 3 strokes Vlag van Engeland Aubrey Boomer Le Zoute
1923 Vlag van Engeland Percy Boomer 143 1 stroke Vlag van Engeland Aubrey Boomer Royal GC Belgium
1922 Vlag van Engeland Aubrey Boomer 150 1 stroke Vlag van Engeland Charles Corlett

Vlag van Frankrijk Marius Cavallo

Royal GC Belgium
1921 Vlag van Frankrijk Eugène Lafitte 145 10 strokes Vlag van Engeland George Pannell Royal GC Belgium
1920 Vlag van Engeland Rowland Jones 154 Playoff Vlag van Engeland Aubrey Boomer

Vlag van Engeland Henry Burrows

Le Zoute
1915-1919: niet gespeeld (door Wereldoorlog I)
1914 Vlag van Engeland Tom Ball (2) 144 4 strokes Vlag van Engeland Charles Mayo Rinkven Schilde
1913 Vlag van Engeland Tom Ball 154 1 stroke Vlag van Schotland James Braid Lombardsijde
1912 Vlag van Schotland George Duncan 144 Playoff Vlag van Engeland Tom Ball

Vlag van Engeland Ted Ray

Royal GC Belgium
1911 Vlag van Verenigde Staten Charles H. Mayo 144 3 strokes Vlag van Frankrijk Arnaud Massy Royal GC Belgium
1910 Vlag van Frankrijk Arnaud Massy 139 5 strokes Vlag van Schotland Sandy Herd

Vlag van Engeland Harry Vardon

Royal GC Belgium

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]