1,2,3,3,3-pentafluorpropeen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2,3,3,3-pentafluorpropeen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van Z-1,2,3,3,3-pentafluorpropeen
Structuurformule van E-1,2,3,3,3-pentafluorpropeen
Algemeen
Molecuulformule C3HF5
IUPAC-naam 1,2,3,3,3-pentafluorpropeen
Andere namen HFC-1225ye
Molmassa 132,032056 g/mol
SMILES
C(C(F)(F)F)(=CF)F
InChI
1S/C3HF5/c4-1-2(5)3(6,7)8/h1H/b2-1-
CAS-nummer 5528-43-8
EG-nummer 226-875-0
PubChem 5708673
Wikidata Q2403411
Vergelijkbaar met 1,1,3,3,3-pentafluorpropeen
Fysische eigenschappen
Kookpunt (Z-isomeer) ca. 19,5 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2,3,3,3-pentafluorpropeen (ook aangeduid als HFC-1225ye) is een gefluoreerde koolwaterstof, met als brutoformule C3HF5. Door aanwezigheid van een asymmetrisch gesubstitueerde dubbele binding bestaan er twee isomeren van, een E- en een Z-isomeer. Deze laatste komt in de praktijk het meest voor. De stof is een alternatief koelmiddel voor mobiele airconditioningapparatuur omdat het de ozonlaag niet aantast en een laag aardopwarmingsvermogen (GWP-factor) heeft.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

1,2,3,3,3-pentafluorpropeen wordt bereid door de dehydrofluorering van 1,1,1,2,3,3- of 1,1,1,2,2,3-hexafluorpropaan:[1]

Deze reactie grijpt plaats in de gasfase, bij hoge temperatuur (250 tot 400°C) over een gepaste katalysator. Deze katalysator is doorgaans aluminiumfluoride, al dan niet gecoat met een metaal zoals kobalt, mangaan of zink. Ook chroom(III)oxide (Cr2O3) is geschikt als katalysator.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) MSDS van 1,2,3,3,3-pentafluorpropeen