1,2,4,5-tetrachloorbenzeen
| 1,2,4,5-tetrachloorbenzeen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van 1,2,4,5-tetrachloorbenzeen
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C6H2Cl4 | |||
| IUPAC-naam | 1,2,4,5-tetrachloorbenzeen | |||
| Andere namen | s-tetrachloorbenzeen, benzeentetrachloride | |||
| Molmassa | 215,89208 g/mol | |||
| SMILES | C1=C(C(=CC(=C1Cl)Cl)Cl)Cl
| |||
| InChI | 1S/C6H2Cl4/c7-3-1-4(8)6(10)2-5(3)9/h1-2H
| |||
| CAS-nummer | 95-94-3 | |||
| EG-nummer | 202-466-2 | |||
| PubChem | 7270 | |||
| Wikidata | Q2557079 | |||
| Beschrijving | Kleurloze kristallen | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H302 - H315 - H319 - H335 - H410 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P261 - P273 - P305+P351+P338 - P501 | |||
| Opslag | Gescheiden van oxiderende stoffen en basen. Koel en droog bewaren. | |||
| LD50 (ratten) | (oraal) 1500 mg/kg | |||
| LD50 (muizen) | (oraal) 1035 mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | kleurloos | |||
| Dichtheid | 1,86 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | 139-140 °C | |||
| Kookpunt | 243-246 °C | |||
| Vlampunt | (gesloten vat) 155 °C | |||
| Dampdruk | < 13,3 Pa | |||
| Onoplosbaar in | water | |||
| log(Pow) | 4,9 | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
1,2,4,5-tetrachloorbenzeen is een aromatische organische verbinding met als brutoformule C6H2Cl4. De stof komt voor als kleurloze kristallen, die onoplosbaar zijn in water.
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
1,2,4,5-tetrachloorbenzeen wordt voornamelijk gebruikt als intermediair bij synthese van herbiciden, insecticiden en ontbladeringsmiddelen. Verder is het een reagens dat na reactie met een hydroxide-verbinding en verhitting leidt tot de vorming van dioxines:
Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]
De stof ontleedt bij verhitting of bij verbranding, met vorming van giftige en corrosieve dampen, waaronder waterstofchloride en fosgeen. Bij de bij verhitting van 1,2,4,5-tetrachloorbenzeen met natriumhydroxide en het oplosmiddel (methanol of ethyleenglycol), bij de bereiding van trichloorfenol, kunnen ernstige ontploffingen opgetreden.
1,2,4,5-tetrachloorbenzeen kan effecten hebben op het centraal zenuwstelsel, de nieren, de lever, de longen en de schildklier.
