2,5-dichlooraniline

2,5-dichlooraniline
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2,5-dichlooraniline
Algemeen
Molecuulformule	C6H5Cl2N
IUPAC-naam	2,5-dichlooraniline
Andere namen	2,5-dichloorbenzeenamine, 1-amino-2,5-dichloorbenzeen
Molmassa	162,0166 g/mol
CAS-nummer	95-82-9
EG-nummer	202-455-2
Wikidata	Q2104833
Beschrijving	Kleurloze tot bruine kristallen of schilfers met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H311 - H331 - H373 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P261 - P273 - P280 - P301+P310 - P311 - P501
Opslag	Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, voeding en voedingsmiddelen.
EG-Index-nummer	612-101-00-8
VN-nummer	1590
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	kleurloos-bruin
Dichtheid	1,54 g/cm³
Smeltpunt	50 °C
Kookpunt	251 °C
Vlampunt	139 °C
Zelfontbrandings- temperatuur	540 °C
Dampdruk	<1 Pa
Onoplosbaar in	water
log(Pow)	2,75
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

2,5-dichlooraniline (2,5-DCA) is een toxisch chloorderivaat van aniline met als brutoformule C₆H₅Cl₂N. De stof komt voor als naaldvormige kleurloze tot bruine kristallen of schilfers met een kenmerkende geur.

Synthese

2,5-dichlooraniline wordt bereid door de aromatische nitrering van 1,4-dichloorbenzeen tot 2,5-dichloornitrobenzeen, gevolgd door reductie van de nitrogroep tot 2,5-dichlooraniline. De synthese is analoog aan die van 3,4-dichlooraniline uitgaande van 1,2-dichloorbenzeen.

Toepassingen

2,5-dichlooraniline is een intermediair product in de synthese van kleurstoffen, pigmenten en pesticiden.

Toxicologie en veiligheid

De stof ontleedt bij een temperatuur van 380°C en bij verbranding met vorming van giftige dampen, waaronder stikstofoxiden en waterstofchloride.

Externe links

•  2,5-dichlooraniline - International Chemical Safety Card