ATP-toernooi van Kitzbühel 1993

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Kitzbühel 1993
Officiële naam Philips Head Cup presented by Sega
Editie 1993 (49e editie)
Stad, land Vlag van Oostenrijk KitzbühelOostenrijk
Locatie Kitzbüheler Tennis Club
Organisator Kitzbüheler Tennis Club & Seccus
Licentiehouder Kitzbüheler Tennis Club
Datum 2 - 8 augustus
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Series
Prijzengeld $ 375.000
Deelnemers 48 enkel, 24 kwal. / 24 dubbel
Ondergrond Gravel, buiten
Winnaar enkel Vlag van Oostenrijk Thomas Muster
Winnaars dubbel Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
Vlag van Argentinië Roberto Saad
Toernooidirecteur Dieter Küchenmeister
Vorige: 1992     Volgende: 1994
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Kitzbühel 1993 (met de officiële naam Philips Head Cup presented by Sega 1993) werd van maandag 2 tot en met zondag 8 augustus gespeeld. Er werd gespeeld op de gravelbanen van de Kitzbüheler Tennis Club in de Oostenrijkse plaats Kitzbühel. Het toernooi stond onder auspiciën van de ATP en behoorde tot de categorie "ATP World Series". Het was de 49e editie van het toernooi.

De organisatie was in handen van de "Kitzbüheler Tennisclub Turnier GmbH" (KTC), onder leiding van de toernooidirecteur Hellmuth Dieter Küchenmeister. Het toernooi organiseerde de KTC in partnerschap met het in Nederland gevestigde bedrijf Seccus van de Roemeense ex-tennisser en zakenman Ion Țiriac. De verdeling qua planning, organisatie, winst en/of verlies was 50-50.

Het deelnemersveld van het enkelspel bestond uit 48 spelers en van het dubbelspel uit 24 paren. De 16 hoogst geplaatste spelers uit het enkelspel evenals de 8 hoogste geplaatste paren uit het dubbelspel ontvingen een bye in de eerste ronde. Het totale prijzengeld bestond uit $ 375.000; het totale financiële commitment bedroeg $ 400.000 (bestaande uit prijzengeld + overige ATP fees).

Het toernooi vond in dezelfde week plaats als het ATP World Series graveltoernooi van Praag en het ATP World Series hardcourttoernooi van Los Angeles.

Het toernooi van 1993 trok ongeveer 80.000 toeschouwers. Een recordaantal tot dan toe. Er deden ca. 300 journalisten verslag van het toernooi. Op de Oostenrijkse televisie werd 34 uur van het toernooi uitgezonden, in de overige Europese landen in totaal rond de 47 uur, in de Verenigde Staten 4 uur, evenals in Azië 4 uur.[1] Het centercourt bood plaats aan 7.000 toeschouwers.[2]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Kroatië Goran Ivanišević 10 Kwartfinale Vlag van Duitsland Bernd Karbacher 9. Vlag van Oostenrijk Horst Skoff 48 Tweede ronde Vlag van Spanje Federico Sanchez
2. Vlag van Oekraïne Andrej Medvedev 12 Halve finale Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 10. Vlag van Italië Renzo Furlan 84 Derde ronde Vlag van Duitsland Bernd Karbacher
3. Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 13 Winnaar 11. Vlag van Marokko Younes El Aynaoui 87 Kwartfinale Vlag van Oostenrijk Thomas Muster
4. Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marcos Ondruska 27 Tweede ronde Vlag van Italië Andrea Gaudenzi 12. Vlag van Uruguay Marcelo Filippini 90 Derde ronde Vlag van Spanje Javier Sánchez
5. Vlag van Spanje Emilio Sánchez 30 Derde ronde Vlag van Marokko Younes El Aynaoui 13. Vlag van Spanje Jordi Burillo 92 Tweede ronde Vlag van Duitsland Patrick Baur
6. Vlag van Spanje Javier Sánchez 40 Runner-up Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 14. Vlag van Spanje Tomás Carbonell 93 Derde ronde Vlag van Italië Andrea Gaudenzi
7. Vlag van Nederland Jan Siemerink 41 Kwartfinale Vlag van Oekraïne Andrej Medvedev 15. Vlag van Oostenrijk Gilbert Schaller 101 Derde ronde Vlag van Kroatië Goran Ivanišević
8. Vlag van Duitsland Bernd Karbacher 44 Halve finale Vlag van Spanje Javier Sánchez 16. Vlag van Brazilië Fernando Meligeni 102 Tweede ronde Vlag van Tsjechië Daniel Vacek

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                             
  8  Vlag van Duitsland Bernd Karbacher 2 2    
6  Vlag van Spanje Javier Sánchez 6 6    
  6  Vlag van Spanje Javier Sánchez 3 5 4    
  3  Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 6 7 6    
3  Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 6 6  
  2  Vlag van Oekraïne Andrej Medvedev 3 4    

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Deel 1[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
 
    1  Vlag van Kroatië Goran Ivanišević 7 6    
   Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov 2 4          Vlag van Spanje Marcos Aurelio Gorriz 5 4    
   Vlag van Spanje Marcos Aurelio Gorriz 6 6         1  Vlag van Kroatië Goran Ivanišević 6 6    
   Vlag van Spanje Juan Gisbert jr. 63 3         15  Vlag van Oostenrijk Gilbert Schaller 2 1    
   Vlag van Argentinië Alberto Mancini 7 6          Vlag van Argentinië Alberto Mancini 62 3  
    15  Vlag van Oostenrijk Gilbert Schaller 7 6    
      1  Vlag van Kroatië Goran Ivanišević 65 2  
      8  Vlag van Duitsland Bernd Karbacher 7 6  
    10  Vlag van Italië Renzo Furlan 6 6    
WC  Vlag van Oostenrijk Martin Schaffl 62 6 1     Q  Vlag van Spanje Emilio Benfele Álvarez 2 2    
Q  Vlag van Spanje Emilio Benfele Álvarez 7 2 6       10  Vlag van Italië Renzo Furlan 2 0  
WC  Vlag van Oostenrijk Thomas Buchmayer 6 6         8  Vlag van Duitsland Bernd Karbacher 6 6    
WC  Vlag van Oostenrijk Julian Knowle 4 3       WC  Vlag van Oostenrijk Thomas Buchmayer 6 4 2
    8  Vlag van Duitsland Bernd Karbacher 3 6 6  
 
Deel 2[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
 
    4  Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marcos Ondruska 4 1    
   Vlag van Italië Andrea Gaudenzi 7 6          Vlag van Italië Andrea Gaudenzi 6 6    
Q  Vlag van Hongarije József Krocskó 62 3            Vlag van Italië Andrea Gaudenzi 7 6    
   Vlag van Uruguay Diego Pérez 6 6         14  Vlag van Spanje Tomás Carbonell 66 0    
   Vlag van Brazilië Fernando Roese 4 2          Vlag van Uruguay Diego Pérez 5 6 0
    14  Vlag van Spanje Tomás Carbonell 7 4 6  
         Vlag van Italië Andrea Gaudenzi 3 2  
      6  Vlag van Spanje Javier Sánchez 6 6  
    12  Vlag van Uruguay Marcelo Filippini 6 6    
   Vlag van Duitsland Christian Saceanu 3 4       Q  Vlag van Oekraïne Dmitrij Poljakov 3 4    
Q  Vlag van Oekraïne Dmitrij Poljakov 6 6         12  Vlag van Uruguay Marcelo Filippini 6 3 0
   Vlag van Frankrijk Frédéric Fontang 2 1         6  Vlag van Spanje Javier Sánchez 1 6 6  
   Vlag van Chili Sergio Cortés 6 6          Vlag van Chili Sergio Cortés 3 7 1
    6  Vlag van Spanje Javier Sánchez 6 60 6  
 

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Deel 3[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
 
    5  Vlag van Spanje Emilio Sánchez 7 1 7  
   Vlag van Italië Mario Visconti 6 6          Vlag van Italië Mario Visconti 5 6 5  
Q  Vlag van Ecuador Raúl Viver 2 4         5  Vlag van Spanje Emilio Sánchez 4 7 65  
   Vlag van Tsjechië Martin Střelba 3 2         11  Vlag van Marokko Younes El Aynaoui 6 5 7  
   Vlag van Portugal João Cunha e Silva 6 6          Vlag van Portugal João Cunha e Silva 5 6 5
    11  Vlag van Marokko Younes El Aynaoui 7 4 7  
      11  Vlag van Marokko Younes El Aynaoui 1 3  
      3  Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 6 6  
    13  Vlag van Spanje Jordi Burillo 3 2    
   Vlag van Duitsland Patrick Baur 6 7          Vlag van Duitsland Patrick Baur 6 6    
   Vlag van Argentinië Martín Jaite 3 66            Vlag van Duitsland Patrick Baur 4 7 4
   Vlag van Zwitserland Claudio Mezzadri 6 6         3  Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 6 5 6  
WC  Vlag van Oostenrijk Herbert Wiltschnig 3 4          Vlag van Zwitserland Claudio Mezzadri 1 3  
    3  Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 6 6    
 
Deel 4[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
 
    7  Vlag van Nederland Jan Siemerink 2 7 6  
Q  Vlag van Duitsland Scott Gessner 2 1          Vlag van Frankrijk Thierry Champion 6 64 4  
   Vlag van Frankrijk Thierry Champion 6 6         7  Vlag van Nederland Jan Siemerink 6 6    
   Vlag van Spanje Federico Sanchez 6 6            Vlag van Spanje Federico Sanchez 4 3    
Q  Vlag van Oostenrijk Rainer Falenti 3 1          Vlag van Spanje Federico Sanchez 6 6  
    9  Vlag van Oostenrijk Horst Skoff 3 3    
      7  Vlag van Nederland Jan Siemerink 4 4  
      2  Vlag van Oekraïne Andrej Medvedev 6 6  
    16  Vlag van Brazilië Fernando Meligeni 65 2    
   Vlag van Venezuela Maurice Ruah 3 3          Vlag van Tsjechië Daniel Vacek 7 6    
   Vlag van Tsjechië Daniel Vacek 6 6            Vlag van Tsjechië Daniel Vacek 4 4  
   Vlag van Spanje Francisco Roig 4 1         2  Vlag van Oekraïne Andrej Medvedev 6 6    
   Vlag van Argentinië Daniel Orsanic 6 6          Vlag van Argentinië Daniel Orsanic 6 4 3
    2  Vlag van Oekraïne Andrej Medvedev 2 6 6  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Spelers Ranking Prestatie Uitgeschakeld door Nr. Spelers Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
38 Kwartfinale Vlag van Kroatië Saša Hiršzon
Vlag van Kroatië Goran Ivanišević
5. Vlag van Italië Cristian Brandi
Vlag van Italië Federico Mordegan
267 Tweede ronde Vlag van Argentinië Daniel Orsanic
Vlag van Finland Olli Rahnasto
2. Vlag van Spanje Tomás Carbonell
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
174 Halve finale Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
Vlag van Argentinië Roberto Saad
6. Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marius Barnard
Vlag van Verenigde Staten Tom Mercer
284 Runners-up Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
Vlag van Argentinië Roberto Saad
3. Vlag van Portugal João Cunha e Silva
Vlag van Venezuela Maurice Ruah
221 Tweede ronde Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
Vlag van Argentinië Roberto Saad
7. Vlag van Spanje Jordi Burillo
Vlag van Verenigde Staten Francisco Montana
288 Tweede ronde Vlag van Kroatië Saša Hiršzon
Vlag van Kroatië Goran Ivanišević
4. Vlag van Zweden Johan Donar
Vlag van Zweden Ola Jonsson
250 Tweede ronde Vlag van Uruguay Marcelo Filippini
Vlag van Oostenrijk Horst Skoff
8. Vlag van Nederland Sander Groen
Vlag van Oekraïne Dmitrij Poljakov
291 Tweede ronde Vlag van Italië Massimo Ardinghi
Vlag van Italië Mario Visconti

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
6  Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marius Barnard
 Vlag van Verenigde Staten Tom Mercer
4 6 3
   Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
 Vlag van Argentinië Roberto Saad
6 3 6

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Spanje Sergio Casal
 Vlag van Spanje Emilio Sánchez
7 7    
   Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov
 Vlag van Spanje Javier Sánchez
2 6 7        Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov
 Vlag van Spanje Javier Sánchez
5 6    
   Vlag van Argentinië Martín Jaite
 Vlag van Argentinië Alberto Mancini
6 0 5       1  Vlag van Spanje Sergio Casal
 Vlag van Spanje Emilio Sánchez
4 3    
   Vlag van Kroatië Saša Hiršzon
 Vlag van Kroatië Goran Ivanišević
6 7            Vlag van Kroatië Saša Hiršzon
 Vlag van Kroatië Goran Ivanišević
6 6    
   Vlag van Maleisië Adam Malik
 Vlag van Verenigde Staten Jack Waite
4 5          Vlag van Kroatië Saša Hiršzon
 Vlag van Kroatië Goran Ivanišević
6 7  
    7  Vlag van Spanje Jordi Burillo
 Vlag van Verenigde Staten Francisco Montana
4 6    
         Vlag van Kroatië Saša Hiršzon
 Vlag van Kroatië Goran Ivanišević
3 4  
      6  Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marius Barnard
 Vlag van Verenigde Staten Tom Mercer
6 6  
    4  Vlag van Zweden Johan Donar
 Vlag van Zweden Ola Jonsson
3 5    
   Vlag van Uruguay Marcelo Filippini
 Vlag van Oostenrijk Horst Skoff
6 4 7        Vlag van Uruguay Marcelo Filippini
 Vlag van Oostenrijk Horst Skoff
6 7    
   Vlag van Spanje Marcos Aurelio Gorriz
 Vlag van Uruguay Diego Pérez
3 6 6          Vlag van Uruguay Marcelo Filippini
 Vlag van Oostenrijk Horst Skoff
4 5  
Q  Vlag van Spanje Emilio Benfele Álvarez
 Vlag van Spanje Jose Imaz-Ruiz
6 6         6  Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marius Barnard
 Vlag van Verenigde Staten Tom Mercer
6 7    
   Vlag van Frankrijk Gilles Bastie
 Vlag van Duitsland Udo Riglewski
3 4       Q  Vlag van Spanje Emilio Benfele Álvarez
 Vlag van Spanje Jose Imaz-Ruiz
4 4  
    6  Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marius Barnard
 Vlag van Verenigde Staten Tom Mercer
6 6    
 

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    5  Vlag van Italië Cristian Brandi
 Vlag van Italië Federico Mordegan
3 4    
   Vlag van Argentinië Daniel Orsanic
 Vlag van Finland Olli Rahnasto
7 2 6        Vlag van Argentinië Daniel Orsanic
 Vlag van Finland Olli Rahnasto
6 6    
   Vlag van Spanje Juan Carlos Báguena
 Vlag van Chili Sergio Cortés
5 6 1          Vlag van Argentinië Daniel Orsanic
 Vlag van Finland Olli Rahnasto
6 3 4  
   Vlag van Oostenrijk Thomas Buchmayer
 Vlag van Oostenrijk Gilbert Schaller
6 4            Vlag van Argentinië J-I Garat
 Vlag van Argentinië Roberto Saad
4 6 6  
   Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
 Vlag van Argentinië Roberto Saad
7 6          Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
 Vlag van Argentinië Roberto Saad
7 6 6
    3  Vlag van Portugal João Cunha e Silva
 Vlag van Venezuela Maurice Ruah
6 7 0  
         Vlag van Argentinië Juan-Ignacio Garat
 Vlag van Argentinië Roberto Saad
1 6 7
      2  Vlag van Spanje Tomás Carbonell
 Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
6 3 5
    8  Vlag van Nederland Sander Groen
 Vlag van Oekraïne Dmitrij Poljakov
6 6 3  
   Vlag van Italië Massimo Ardinghi
 Vlag van Italië Mario Visconti
6 6 7        Vlag van Italië Massimo Ardinghi
 Vlag van Italië Mario Visconti
7 2 6  
   Vlag van Italië Andrea Gaudenzi
 Vlag van Oostenrijk Thomas Muster
7 3 6          Vlag van Italië Massimo Ardinghi
 Vlag van Italië Mario Visconti
1 0  
   Vlag van Brazilië Nelson Aerts
 Vlag van Brazilië Fernando Meligeni
6 3 4       2  Vlag van Spanje Tomás Carbonell
 Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
6 6    
   Vlag van Duitsland Patrick Baur
 Vlag van Duitsland Christian Saceanu
4 6 6        Vlag van Duitsland Patrick Baur
 Vlag van Duitsland Christian Saceanu
3 3  
    2  Vlag van Spanje Tomás Carbonell
 Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
6 6    
 

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Toernooischema enkelspel ATP
  • (en) Toernooischema dubbelspel ATP