Adrianus van Dongen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Adrianus van Dongen
Bisschop van de Rooms-Katholieke Kerk
Wapen van een bisschop
Geboren 30 augustus 1754
Plaats Den Hout
Overleden 27 november 1826
Plaats Hoeven
Wijdingen
Diaken 17 juni 1778
Priester 19 december 1778
Kerkelijke loopbaan
1803-1826 Apostolisch vicaris van Breda
Portaal  Portaalicoon   Christendom
Voorkant Bidprentje Adrianus van Dongen
Achterkant Bidprentje Adrianus van Dongen

Adrianus van Dongen (Den Hout, 30 augustus 1754 - Hoeven, 27 november 1826) was een Nederlands geestelijke en een apostolisch vicaris van de Rooms-Katholieke Kerk.

Van Dongen volgde de Latijnse school in Oosterhout. Hij studeerde vervolgens filosofie aan de universiteit van Leuven en theologie aan het seminarie van het bisdom Antwerpen. Op 17 juni 1778 werd hij diaken gewijd; op 19 december 1778 volgde zijn priesterwijding. Na als kapelaan werkzaam te zijn geweest werd hij in 1795 pastoor in Breda.

Na de opheffing in 1801 van het bisdom Antwerpen als gevolg van het concordaat tussen de Franse Republiek en de Heilige Stoel was Van Dongen betrokken bij overleg over de kerkelijke structuur in het gewest Bataafs-Brabant van het Bataafs Gemenebest. Als gevolg hiervan werd hij op 22 maart 1803 aangesteld als eerste apostolisch vicaris van Breda.

Van Dongen vestigde zich in 1816 om gezondheidsredenen in het grootseminarie Bovendonk in Hoeven, het oude buitenverblijf van de bisschoppen van Antwerpen. Daar overleed hij tien jaar later op 72-jarige leeftijd.