Aegirien
Aegirien is een mineraal en een inosilicaat. Het heeft de molecuulformule NaFe3+(Si2O6), dus is een verbinding van een inosilicaatgroep met natrium en ijzer. Het behoort tot de pyroxenen. Aegirien is naar Aegir genoemd, voor de Teutonen de god van de zee.[1]
Het groene, roodbruine of zwarte aegirien heeft een geelgrijze streepkleur, een glasglans en de splijting is duidelijk volgens onbekende kristalvlakken. De gemiddelde massadichtheid is 3,52 kg/dm3 en de hardheid is 6 tot 6,5, het heeft een monoklien kristalrooster en is niet radioactief.
Aegirien is een algemeen voorkomend pyroxeen dat vooral in nefelien-syenieten[2] wordt gevormd in een omgeving met natrium. De typelocaties zijn de Konsberg in Buskerud, in Noorwegen, en de Magnet Cove en Hot Spring County in Arkansas. Het mineraal wordt ook op het Russische schiereiland Kola gevonden, in Quebec en in Utah.
Voetnoten
|