Alain I van Rohan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alain I van Rohan
1084-1147
Burggraaf van Rohan
Opvolger Alain II van Rohan
Vader Odo I van Porhoët
Moeder Emma van Léon
Dynastie de Rohan
Broers/zussen Godfried van Porhoët
Kinderen Alain II van Rohan
Josselin van Rohan-Montauban

Alain I van Rohan, bijgenaamd de Zwarte (le Noir) (1084 - 1147), was de eerste burggraaf van Rohan, burggraaf van Castelnoec, de derde zoon van Odo I van Porhoët, burggraaf van Rennes, en Emma van Léon (dochter van Guyomarch II, burggraaf van Léon).

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij erfde rond 1116 het hele westelijke deel van Porhoët, destijds dunbevolkt. Hij bezat een kasteel te Castennec (in Bieuzy) en bouwde een ander aan de oevers van de Oust, en noemde deze Rohan. Hij nam vervolgens de naam Alain I van Rohan aan en gaf deze naam door aan zijn nakomelingen. Hij liet ook het eerste kasteel van de Zalen van Rohan oprichten op de plaats van een mottekasteel in het bos van Quénécan op de grans van Sainte-Brigitte met Perret. Hij noemde zichzelf Alanum vicecomitem in 1118 toen zijn (oudere) broer Godfried van Porhoët (Gaufredus vicecomes filius Eudonis) het habijt aantrok en aan de monniken van Saint-Martin de Josselin zijn deel van de tiendes van de parochie van Guillac schonk.[1]

In 1128 maakte Alain de Rohan van zijn kasteel Rohan zijn vaste residentie. Nadat hij de priorij de la Coarde te Castennec had gesticht, ten gunste van de monniken van Redon, stichtte hij een priorij, ten gunste van de abdij van Marmoutier, in de nabijheid van het kasteel Rohan:

l'année de l'Incarnation du Seigneur 1128, sous le règne de Louis, Conan étant comte de Bretagne, moi Alain, vicomte, j'ai donné et donne à Saint-Martin et aux moines du monastère situé près du château de Josselin, tout le bourg situé devant la porte de mon nouveau château appelé Rohan, et le terrain s'étendant au midi jusqu'à la rivière l'Oust à la condition d'y établir une église et un cimetière... plus un moulin, la moitié d'une villa, les dîmes et droits de la paroisse de Crédin.... à charge de prier pour moi et pour mes défunts. Fait en notre château de Rohan, sous le sceau et avec notre paraphe. A. de Rohan.[2]

In twee jaar tijd zouden de monniken de Sint-Martinuskerk bouwen en een kerkhof oprichten.

Nakomelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Hij had twee ons bekende zonen:

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. L. Rosenzweig, Cartulaire du Morbihan, Vannes, 1895, p. 156, akte nr. 193.. Gearchiveerd op 1 april 2016.
  2. bibliotheque-rohan, Histoire De Rohan, calameo.com (2014), p. 3.. Gearchiveerd op 14 augustus 2019.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]