Alexandre Calame

Alexandre Calame
	Alexandre Calame, circa 1850.
Persoonsgegevens
Volledige naam	Alexandre Calame
Geboren	Corsier-sur-Vevey, 28 mei 1810
Overleden	Menton, 17 maart 1864
Geboorteland	Zwitserland
Nationaliteit	Zwitserse
Beroep(en)	kunstschilder
Oriënterende gegevens
Leermeester	François Diday
Leerling(en)	Gustave Castan; Charles DuBois-Melly
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Alexandre Calame (Corsier-sur-Vevey, 28 mei 1810 - Menton, 17 maart 1864) was een Zwitsers kunstschilder.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Afkomst en opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Alexandre Calame was een zoon van Samuel David Calame en van Julie Borel. In 1834 trouwde hij met Amélie Müntz Berger, een muzieklerares. Hij groeide op in Cortaillod en later in Genève, waar zijn familie zich in 1824 vestigde. Hij leefde in zeer bescheiden omstandigheden en kon zijn schooltijd niet afmaken. Hij werd assistent in het wisselkantoor Diodati, dat voor hem vanaf 1829 een schildersopleiding betaalde in het atelier van François Diday. Na een opleiding van enkele jaren zou hij snel succesvol worden.

Kunstschilder[bewerken | brontekst bewerken]

In 1836 bestelde de kantonnale regering van Bern bij Calame het werk Vue prise à la Handeck. Vervolgens trok hij naar het buitenland en verbleef hij in Parijs en in Nederland, Düsseldorf en Keulen. In 1839 behaalde zijn werk Orage à la Handeck een prijs op het Salon du Louvre; het werk werd een pronkstuk van de Zwitserse romantische alpenschilderkunst.

Calame schilderde vaak grote werken met berglandschappen (welke meestal dramatisch geïnspireerd waren en sterke variaties in clair-obscur kenden), idyllische landschappen en meren. Als vurig en rigoureus calvinist verwerkte hij een ruime metafysische adem in zijn werken.

Net als die van Diday, zijn de onderwerpen van Calame erg populair en weet hij een internationaal cliënteel uit te bouwen. Hij exposeerde regelmatig op het Parijse salon, verbleef in Zuid-Frankrijk en reisde naast zijn Zwitserse excursies ook naar Italië (1844), Londen (1850), Duitsland (1852), België (1846 en 1852) en Nederland (1838 en 1846). In 1842 werd hij in Frankrijk onderscheiden in het Legioen van Eer voor zijn werk Chênes battus par l'orage. Daarnaast behaalde hij ook tal van andere onderscheidingen.

Calame stelde zijn atelier open voor meer dan 60 leerlingen uit de meest uiteenlopende landen, waaronder Gustave Castan^[1] en Charles DuBois-Melly.^[2] Zijn werken geraakte verspreid over talrijke Europese en Amerikaanse musea.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Paysage suisse, ca. 1830, National Gallery of Art, Washington D.C.
La Jungfrau, tussen 1853 en 1855, Walters Art Museum, Baltimore
Souvenir de la Handeck, effet d'orage, 1858, privécollectie
Torrent au Chamossaire, privécollectie
Gezicht op de Alpen, Rijksmuseum Amsterdam
In het Berner Oberland, Rijksmuseum Amsterdam
Een Zwitsersch landschap, Amsterdam Museum
Waterval van de Handeck aan de Grimsel, Amsterdam Museum

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Legioen van Eer (1842)

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Alexandre Calame in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 24 december 2023), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.

↑ (fr) Gustave Castan in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
↑ (fr) Charles DuBois-Melly in het Historisch woordenboek van Zwitserland.

Zie de categorie Alexandre Calame van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] (fr) Gustave Castan in het Historisch woordenboek van Zwitserland.

[2] (fr) Charles DuBois-Melly in het Historisch woordenboek van Zwitserland.

[1]

[2]