Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2016 – Verspringen mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekAtletiek op de Olympische Zomerspelen 2016
verspringen mannen
Gehouden in Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
Jaar 2016
Data 12–13 augustus
Sport Atletiek
Accommodatie(s) Olympisch stadion
Deelnemers 32 atleten uit 23 landen
Medailles
Goud  Jeff Henderson  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Zilver  Luvo Manyonga  Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Brons  Greg Rutherford  Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Vorige: 2012     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 2016
Loopnummers
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
5000 mmannenvrouwen
10000 mmannenvrouwen
100 m hordenvrouwen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannenvrouwen
3000 m steeplechasemannenvrouwen
4×100 m estafettemannenvrouwen
4×400 m estafettemannenvrouwen
Weg
Marathonmannenvrouwen
20 km snelwandelenmannenvrouwen
50 km snelwandelenmannen
Technische nummers
Verspringenmannenvrouwen
Hink-stap-springenmannenvrouwen
Hoogspringenmannenvrouwen
Polsstokhoogspringenmannenvrouwen
Kogelstotenmannenvrouwen
Discuswerpenmannenvrouwen
Speerwerpenmannenvrouwen
Kogelslingerenmannenvrouwen
Meerkamp
Zevenkampvrouwen
Tienkampmannen

Het verspringen voor de mannen op de Olympische Zomerspelen 2016 vond plaats op vrijdag 12 augustus 2016 (kwalificatieronde) en zaterdag 13 augustus 2016 (finale). Regerend olympisch kampioen was Greg Rutherford uit Groot-Brittannië, die zijn titel in Rio de Janeiro verdedigde. De wedstrijd bestond uit een kwalificatieronde op 12 augustus, waar atleten in drie pogingen bij de beste twaalf deelnemers moesten komen om een plaats in de finale af te dwingen. De kwalificatie-eis was een sprong van 8,15 meter; slechts twee deelnemers voldeden aan die afstand, waardoor de tien beste overige atleten ook werden geselecteerd. In de finale, die op 13 augustus plaatsvond, kreeg iedere verspringer drie kansen, waarna de vier atleten met de minste scores afvielen. De overige acht kregen nog drie mogelijkheden. De Amerikaan Jeff Henderson won het goud met een sprong van 8,38 meter, één centimeter meer dan Luvo Manyonga van Zuid-Afrika.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Een X in onderstaand overzicht duidt op een ongeldige sprong, doorgaans wanneer een verspringer voorbij de balk afzette.

Kwalificatieronde[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land 1 2 3 br
1 Wang Jianan Vlag van China China 8,24 DNS 8,24 Q SB
2 Jeff Henderson Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 8,20 DNS 8,20 Q SB
3 Emiliano Lasa Vlag van Uruguay Uruguay 8,14 8,02 DNS 8,14 Q
4 Luvo Manyonga Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika X 8,12 8,10 8,12 Q
5 Rushwal Samaai Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 8,03 7,96 7,82 8,03 Q
6 Henry Frayne Vlag van Australië Australië 7,96 7,97 8,01 8,01 Q
7 Jarrion Lawson Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 7,99 7,62 7,92 7,99 Q
8 Fabrice Lapierre Vlag van Australië Australië X 7,96 7,73 7,96 Q
9 Huang Changzhou Vlag van China China 7,59 7,57 7,95 7,95 Q
10 Greg Rutherford Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië X X 7,90 7,90 Q
11 Kafétien Gomis Vlag van Frankrijk Frankrijk 7,81 7,67 7,89 7,89 Q
12 Damar Forbes Vlag van Jamaica Jamaica 7,85 7,68 7,62 7,85 Q
13 Radek Juska Vlag van Tsjechië Tsjechië 7,64 7,84 7,83 7,84
14 Kim Deok-hyeon Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 7,42 7,76 7,82 7,82
15 Maykel Masso Vlag van Cuba Cuba 7,79 7,73 7,81 7,81
16 Tyrone Smith Vlag van Bermuda Bermuda 7,78 7,81 7,67 7,81
17 Chan Ming Tai Vlag van Hongkong Hongkong 7,79 7,76 7,42 7,79
18 Fabian Heinle Vlag van Duitsland Duitsland 7,64 X 7,79 7,79
19 Bachana Khorava Vlag van Georgië Georgië 7,72 7,77 X 7,77
20 Jean Marie Okutu Vlag van Spanje Spanje 7,75 7,72 7,53 7,75
21 Izmir Smajlaj Vlag van Albanië Albanië 7,72 7,61 X 7,72
22 Stefan Brits Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 7,46 7,71 X 7,71
23 Kanstantsin Barjtsjeoeski Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 7,39 X 7,67 7,67
24 Ankit Sharma Vlag van India India X X 7,67 7,67
25 Mike Hartfield Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 7,66 X 7,66 7,66
26 Michel Torneus Vlag van Zweden Zweden X 7,65 7,63 7,65
27 Miltiadis Tentoglou Vlag van Griekenland Griekenland X 7,64 7,57 7,64
28 Higor Alves Vlag van Brazilië Brazilië 7,59 X X 7,59
29 Mohammad Arzandeh Vlag van Iran Iran 7,29 7,23 7,31 7,31
30 Alyn Camara Vlag van Duitsland Duitsland 5,16 X X 5,16
31 Gao Xinglong Vlag van China China X X X 0,00
Aubrey Smith Vlag van Jamaica Jamaica X X X 0,00

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land 1 2 3 4 5 6 br
Goud Jeff Henderson Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 8,20 7,94 8,10 7,96 8,22 8,38 8,38 SB
Zilver Luvo Manyonga Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 8,16 X X 8,28 8,37 X 8,37 PR
Brons Greg Rutherford Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 8,18 8,11 8,22 8,26 8,09 8,29 8,29
4 Jarrion Lawson Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 8,19 8,15 8,25 X X 7,78 8,25
5 Wang Jianan Vlag van China China 7,76 8,17 7,89 8,05 8,13 7,88 8,17
6 Emiliano Lasa Vlag van Uruguay Uruguay 7,93 7,84 8,04 8,10 7,92 7,95 8,10
7 Henry Frayne Vlag van Australië Australië 7,83 8,06 X 8,03 7,83 7,83 8,06
8 Kafétien Gomis Vlag van Frankrijk Frankrijk 7,54 7,57 8,05 X 7,55 7,83 8,05
9 Rushwahl Samaai Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 7,97 7,94 X uitgeschakeld 7,97
10 Fabrice Lapierre Vlag van Australië Australië X 7,87 X uitgeschakeld 7,87
11 Huang Changzhou Vlag van China China 7,78 X 7,86 uitgeschakeld 7,86
12 Damar Forbes Vlag van Jamaica Jamaica 7,63 7,74 7,82 uitgeschakeld 7,82