Barbara Jordan (tennisser)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Barbara Jordan
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Milwaukee, WI, VS
Geboortedatum 2 april 1957
Lengte 1,65 m
Slaghand Rechts[1]
Totaal prijzengeld 145.534 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 13–14
Titels 1
Hoogste positie 55e (december 1979)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (1979)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1981)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1978, 1980, 1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1977, 1979)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 6–7
Titels 4
Hoogste positie 42e (december 1984)
WTA Finals groepsfase (1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1979)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1978, 1979, 1981, 1983)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 13–9
Titels 1
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1982)
Laatst bijgewerkt op: september 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Barbara Jordan (Milwaukee, 2 april 1957) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika.

In 1979 won ze het Australian Open – in de finale versloeg zij haar landgenote Sharon Walsh.[2] In 1983 won ze met Eliot Teltscher de finale van Roland Garros gemengd dubbelspel.[3]

Jordan studeerde tot 1979[2] aan de Stanford-universiteit, waar ze in 2008 werd toegevoegd aan de Hall of Fame.[4] Ook haar jongere zus Kathy Jordan studeerde er – zij was ook een succesvol tennis­speelster.[5]

Na haar tenniscarrière werd Jordan advocaat voor de stad San Jose.[2]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1977 70 onbekend
1978 68 onbekend
1979 55 onbekend
1980 58 onbekend
1981 73 onbekend
1982 76 onbekend
1983 139 onbekend
1984 48
1985 144 215
1986 469

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1980-01-02
(1979*)
Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh 6-3, 6-3 details
verloren finales
1. 1979-01-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Austin Vlag van Verenigde Staten Betty-Ann Stuart 3-6, 7-5, 5-7 details
2. 1980-10-19 Vlag van Japan WTA Nagoya gravel Vlag van Verenigde Staten Dana Gilbert 1-5, opg. details

* De nominale jaargang van dit toernooi was 1979.

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1981-02-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Laura duPont Vlag van Verenigde Staten Andrea Buchanan
Vlag van Verenigde Staten Kim Sands
7-5, 6-3
2. 1982-10-24 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Laura duPont Vlag van Japan Naoko Satō
Vlag van Australië Brenda Remilton
6-2, 6-7, 6-1
3. 1983-02-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
5-7, 6-4, 7-5
4. 1983-02-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis Vlag van Verenigde Staten Sherry Acker
Vlag van Verenigde Staten Ann Henricksson
6-3, 6-4
verloren finales
1. 1979-12-23
(1980*)
Vlag van Australië WTA Sydney gras Vlag van Australië Kym Ruddell Vlag van Verenigde Staten Diane Desfor
Vlag van Verenigde Staten Barbara Hallquist
6-4, 2-6, 2-6
2. 1980-01-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Las Vegas hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Diane Desfor Vlag van Verenigde Staten Kay McDaniel
Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
6-4, 6-7, 4-6
3. 1980-09-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Salt Lake City hardcourt Vlag van Verenigde Staten JoAnne Russell Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici
Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden
4-6, 5-7
4. 1981-03-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Las Vegas hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Laura duPont Vlag van Verenigde Staten Sherry Acker
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
6-2, 4-6, 3-6
5. 1981-10-25 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Roberta McCallum Vlag van Brazilië (1968-1992) Cláudia Monteiro
Vlag van Brazilië (1968-1992) Patricia Medrado
3-6, 6-3, 2-6
6. 1982-01-24 Vlag van Canada WTA Montreal hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Diane Desfor Vlag van Canada Marjorie Blackwood
Vlag van Australië Susan Leo
2-6, 4-6
7. 1982-10-17 Vlag van Japan WTA Tokio gravel Vlag van Verenigde Staten Laura duPont Vlag van Japan Naoko Satō
Vlag van Australië Brenda Remilton
6-2, 3-6, 3-6
8. 1983-07-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport (VS) gras Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
3-6, 1-6
9. 1983-11-13 Vlag van Verenigde Staten Tournament of Champions tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
7-5, 5-7, 3-6
10. 1984-03-11 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
3-6, 7-6, 3-6 details
11. 1984-06-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen
Vlag van Verenigde Staten Anne White
5-7, 3-6

* De nominale jaargang van dit toernooi was 1980.

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
1. 1983-06-05 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten Eliot Teltscher Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen
Vlag van Verenigde Staten Charles Strode
6-2, 6-3 details
verloren finales
geen

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985  w-v 
Vlag van Australië Australian Open W 1R 5-1
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R 3R 2R 3R 1R 6-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 3R 2R 2R 1R 1R 1R 6-8

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1975 1976 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985  w-v 
Vlag van Australië Australian Open KF 2R 2R 3-3
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R 1R 3R HF 1R 9-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 2R 3R 2R 1R 3-8
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 1R 2R 1R 2R 1R 2-8

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1978 1980 1981 1982 1983 1984 1985  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R W KF 2R 9-3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 1R 0-2
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 1R HF 4-4

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]