Ben Crenshaw

Ben Crenshaw
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Verenigde Staten
Geboorteplaats	Austin, Texas
Geboortedatum	11 januari 1952
Carrière
Sport	Golf
Profdebuut	1973
Overwinningen
PGA Tour	19
Europese PGA Tour	1
Andere Tour(s)	9
	Laatst bijgewerkt op: 1-3-2011
Portaal	Golf

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Ben D. Crenshaw (Austin, Texas, 11 januari 1952) is een professioneel golfer uit de Verenigde Staten.

Amateur[bewerken | brontekst bewerken]

Zowel op de Austin Hogh School als voor de Universiteit van Texas (1971-1973) speelde Crenshaw golf. Hij behaalde in zijn amateurtijd twaalf overwinningen.

Als 18-jarige deed hij mee aan het US Open. Hij eindigde op de 32ste plaats, waarna Lee Trevino hem de 'beste 18-jarige speler ooit' noemde.

Gewonnen[bewerken | brontekst bewerken]

1971: NCAA Championship, Eastern Amateur, Southern Amateur
1972: NCAA Championship (tie met Tom Kite), Eastern Amateur, Porter Cup, Trans-Mississippi Amateur
1973: NCAA Championship, Western Amateur, Sunnehanna Amateur, Southern Amateur, Northeast Amateur

Professional[bewerken | brontekst bewerken]

In 1973 werd Crenshaw professional. Hij won meteen zijn eerste toernooi. Dit is slechts vier spelers op de Amerikaanse PGA Tour tot op heden gelukt: Marty Fleckman (1967), Crenshaw (1973), Robert Gamez (1990) en Garrett Willis (2001).
Crenshaw won in 1984 de Masters. Daarna kreeg hij gezondheidsproblemen. Ondanks de ziekte van Graves won hij nog bijna twintig toernooien.

Crenshaw speelde in de Ryder Cup in 1981, 1983, 1987 en 1995, en was in 1999 captain.

Gewonnen[bewerken | brontekst bewerken]

1973: San Antonio Texas Open (-14)
1976: Bing Crosby National Pro-Am (-7), Hawaiian Open (-18), Ohio Kings Island Open (-9)
1977: Colonial National Invitation (-8)
1979: Phoenix Open (-14), Walt Disney World National Team Championship (met George Burns) (-33)
1980: Anheuser-Busch Golf Classic (-16)
1983: Byron Nelson Golf Classic (-7)
1984: Masters Tournament (-11)
1986: Buick Open -18), Vantage Championship (-14)
1987: USF&G Classic (-20)
1988: Doral-Ryder Open (-14)
1990: Southwestern Bell Colonial (-16)
1992: Centel Western Open (-12)
1993: Nestle Invitational (-8)
1994: Freeport-McMoRan Classic (-15)
1995: Masters Tournament (-14)