Berboriet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Berboriet
Berboriet op Natroliet
Mineraal
Chemische formule Be2(BO3)(OH)0,75F0,25 · H2O
Kleur Kleurloos
Streepkleur Wit
Hardheid 3
Gemiddelde dichtheid 2,2 g/cm³
Glans Glasachtig
Breuk Oneffen
Splijting [0001] perfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel Hexagonaal
Ruimtegroep P 63
Eenheidscel a = 4,43 Å
c = 5,34 Å
Dubbele breking δ = 0,095
Overige eigenschappen
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal berboriet is een gehydrateerd beryllium-boraat, met de chemische formule Be2(BO3)(OH)0,75F0,25 · H2O. Berborietkristallen zijn kleurloos en hebben een hexagonale structuur. Het komt voor als massieve of granulaire eenheden, zeer zelden als prismatische kristallen.

Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]

Berboriet is genoemd naar zijn samenstelling: het is een samentrekking van ber(yllium) en bor(aat). Het mineraal werd in 1967 ontdekt in de Lupikkomijn nabij de stad Pitkjaranta (Karelië, Rusland).

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Mindat.org
  • (en) Webmineral.com