Bismut(III)bromide

Bismut(III)bromide
Structuurformule en molecuulmodel
	Bismut(III)bromide-poeder
Algemeen
Molecuulformule	BiBr3
IUPAC-naam	Bismut(III)bromide
Andere namen	Bismuttribromide,; Tribroombismut,; Tribromobismutine,; Tribromobismutaan
Molmassa	448,69238 g/mol
SMILES	Br[Bi](Br)Br
InChI	1S/Bi.3BrH/h;3*1H/q+3;;;/p-3
CAS-nummer	7787-58-8
EG-nummer	232-121-1
PubChem	82232
Wikidata	Q2614358
Beschrijving	Lichtgeel kristallijn poeder met schittering
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H314
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P260 - P264 - P280 - P301+P330+P331 - P303+P361+P353 - P304+P340 - P305+P351+P338 - P310 - P321 - P363 - P405 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	lichtgeel
Dichtheid	(25 °C) 5,72 g/cm³
Smeltpunt	219 °C
Kookpunt	462 °C
Oplosbaarheid in water	hydrolyseert langzaam
Goed oplosbaar in	Ether, THF
Onoplosbaar in	water
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos	−276 kJ/mol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

α polymorf

β polymorf

Bismut(III)bromide is een anorganische verbinding van bismut en broom, met als brutoformule BiBr₃. De stof komt voor als een corrosief lichtgeel kristallijn poeder, dat onoplosbaar is in water maar er wel langzaam mee reageert.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Bismut(III)bromide wordt bereid uit bismut(III)oxide volgens onderstaande reactie, of uit de directe reactie van de elementen:

{\ce {Bi2O3\ +\ 6HBr\ \ _{\longleftarrow }^{\longrightarrow }\ \ 2BiBr3\ +\ 3H2O}}

{\ce {2 Bi \ + \ 3 Br2 \ -> \ 2 BiBr3}}

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Van bismut(III)bromide zijn twee polymorfen bekend, waarvan het voorkomen afhangt van de temperatuur. ${\ce {\alpha - BiBr3}}$ is stabiel onder 158 °C, ${\ce {\beta - BiBr3}}$ is de stabiele vorm boven deze temperatuur. Beide polymorfen zijn monoklien, maar de α-vorm heeft Ruimtegroep P2₁/a terwijl de β-vorm in groep C2/m thuishoort. In de α-vorm wordt de structuur gevormd door trigonale piramidale moleculen, terwijl de β-vorm een met aluminiumchloride vergelijkbare polymere structuur vertoont. Van de leden van de trihalides van de stikstofgroep is dat van bismut het enige dat in de vaste fase zowel een moleculaire als een polymere structuur kan hebben.^[3]

Reacties[bewerken | brontekst bewerken]

${\ce {BiBr3}}$ is zeer goed in water oplosbaar. Het is een Lewiszuur dat makkelijk bromide-ionen opneemt en dan monomere en oligomere anionen (broombismutaten) vormt. Voorbeelden zijn: ${\ce {BiBr6^{3-}}}$ , ${\ce {Bi2Br10^{4-}}}$ , ${\ce {[BiBr4^{-}]_{n}}}$ en ${\ce {BiBr5^{2-}}}$ ^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Bismuth tribromide op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. pp. 558–568. ISBN 978-0-08-037941-8.
↑ Online catalogus van Sigma Aldrich, geraadpleegd op 14 februari 2024.
↑ von Benda, Heike (1980). Zur Polymorphie des Wismuttribromids. Zeitschrift für Kristallographie - Crystalline Materials 151 (1–4): 271–286. DOI: 10.1524/zkri.1980.151.14.271.

[G&E-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. pp. 558–568. ISBN 978-0-08-037941-8.

[2] Online catalogus van Sigma Aldrich, geraadpleegd op 14 februari 2024.

[3] von Benda, Heike (1980). Zur Polymorphie des Wismuttribromids. Zeitschrift für Kristallographie - Crystalline Materials 151 (1–4): 271–286. DOI: 10.1524/zkri.1980.151.14.271.

[1]

[2]

[3]