Charles Snoy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Charles Marie Ghislain Snoy (Temse, 18 mei 1823 - Grasse, 19 februari 1908) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Baron Charles Snoy was de jongste van de zes kinderen van senator Idesbalde Snoy d'Oppuers en van Joséphine Cornet de Grez. Hij trouwde met Claire de la Croix de Chevrière de Sayve (1821-1894). Ze hadden drie zoons en een dochter.

Hij was provincieraadslid voor Brabant van 1854 tot 1857. In dat laatste jaar werd hij verkozen tot katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Nijvel en vervulde dit mandaat van 5 maart tot 10 december 1857. Hij werd opnieuw verkozen in 1859 en bleef volksvertegenwoordiger tot in 1868. Hij werd een derde maal verkozen in 1870 en bleef zetelen tot in 1876.

Hij was nauw betrokken bij de landbouw en was:

  • voorzitter van de Landbouwvereniging van Nijvel,
  • lid van de Landbouwvereniging van Brabant,
  • lid van de Toezichtsraad van het Landbouwinstituut van Gembloux.

Hij was ook actief in de industriële wereld en was bestuurder van:

  • Construction de Tubize,
  • Banque de l'Union, Brussel,
  • Union du Crédit d'Anvers,
  • Spoorweg van Lokeren naar de Nederlandse grens via Zelzate,
  • Explotatiemaatschappij van spoorwegen,
  • Maatschappij voor de bouw van spoorwegen,
  • Assurances générales tegen brand.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1998, Brussel, 1998.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]