Daniel Goethals

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel Goethals
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Big Dan
Nationaliteit Vlag van België België
Geboortedatum 21 oktober 1969
Geboorteplaats Gosselies, België
Lengte 206 cm
Positie Center
Clubinformatie
Functie Hoofdcoach
Clubs
Seizoen
1990-1993
1993-1994
1994-1995
1995-1999
1999-2001
2001-2002
2002-2003
2003
2003-2004
2004-2005
2005-2009
Club
Vlag van België Spirou Charleroi
Vlag van België Avenir Namur
Vlag van België Spirou Charleroi
Vlag van België BC Oostende
Vlag van België Spirou Charleroi
Vlag van Griekenland Apollon Patras
Vlag van Griekenland Olimpia Larisa
Vlag van België Dexia Mons-Hainaut
Vlag van Spanje CB Aracena
Vlag van België BC Colfontaine
Vlag van België BC Carnières
Interlands
1990-2000 Vlag van België België
Getrainde clubs
2009-2010
2010-2011
2011-2012
2013-2014
2014-2017
2017-2019
2019-2021
2021-2023
Vlag van België Dexia Namen
Vlag van België Waregem BC
Vlag van België Belfius Namur
Vlag van België België
Vlag van België Kangoeroes Willebroek
Vlag van België Belfius Mons-Hainaut
Vlag van Zwitserland Union Neuchâtel
Vlag van Frankrijk Olympique d'Antibes
Portaal  Portaalicoon   Basketbal

Daniel Goethals (Gosselies, 21 oktober 1969) is een Belgisch voormalig basketballer en huidig basketbalcoach.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Goethals maakte zijn profdebuut voor Spirou Charleroi in 1990, hij werd in zijn eerste jaar meteen "Belofte van het Jaar" en speelde tot in 1993 voor Charleroi. Hij speelde dan een seizoen voor Avenir Namur en keerde terug naar Charleroi voor een seizoen. Van 1995 tot 1999 speelde hij voor BC Oostende waarmee hij twee landstitels veroverde. Hij keerde voor twee jaar terug naar Charleroi en speelde van 2001-2003 in Griekenland bij Apollon Patras en Olimpia Larisa. Hij keerde kort terug naar België bij Dexia Mons-Hainaut en tekende dan bij het Spaanse CB Aracena. Hij speelde nog in de lagere reeksen bij BC Colfontaine en BC Carnières.

Hij speelde van 1990 tot 2000 voor het Belgische nationale team.

In 2009 begon hij als trainer van Dexia Namen in het vrouwenbasketbal na het ontslag van Didier Pardons.[1] Hij maakte na de fusie de overstap naar Waregem BC voor een seizoen en keerde terug naar Namen.[2] Van 2013 tot 2014 was hij bondscoach van de Belgische vrouwenploeg, hij volgde Benny Mertens op.[3] In 2014 kreeg hij zijn eerste kans bij de heren bij eersteklasser Kangoeroes Willebroek waar hij coach bleef tot 2017.[4] Van 2017 tot 2019 stond hij aan het hoofd van Belfius Mons-Hainaut. In 2019 koos hij voor de Zwitserse club Union Neuchâtel en in 2021 voor het Franse Olympique d'Antibes.[5] In december 2023 werd hij ontslagen door de club.[6]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als Speler[bewerken | brontekst bewerken]

  • Belgisch landskampioen: 1997, 1998
  • Belgisch belofte van het jaar: 1991

Als Coach[bewerken | brontekst bewerken]