Edmond Nerincx

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Charles Emond Nerincx (Halle, 11 maart 1846 - 29 januari 1917) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Nerincx was een zoon van handelaar Julien Nerincx en Marie-Thérèse Carels. Hij trouwde in 1871 in Halle met Marie-Claire Van Volsem. Ze kregen zes zoons en drie dochters.

Gepromoveerd tot doctor in de rechten (1869) aan de Universiteit van Luik, vestigde hij zich als advocaat in Brussel.

Vanaf 1872 werd hij politiek actief als provincieraadslid van Brabant en bleef dit tot in 1888. In 1899 was hij ook even gemeenteraadslid van Sint-Gillis.

In 1888 werd hij verkozen tot onafhankelijk volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel, tot in 1892. In 1894 werd hij fkatholiek volksvertegenwoordiger voor hetzelfde arrondissement en vervulde dit mandaat tot aan zijn dood. Vanaf 1901 tot 1917 was hij ondervoorzitter van de Kamer.

Nerincx was actief in de ondernemingswereld. Zo was hij:

  • voorzitter van de nv Caisse des Propriétaires,
  • bestuurder La Floridienne,
  • afgevaardigd bestuurder van de Compagnie pour l'exploitation des machines à fabriquer les cigares,
  • voorzitter van de suikerfabriek van Linovitzka,
  • voorzitter Koolmijnen Elisabeth,
  • bestuurder Chemins de fer Guillaume-Luxembourg,
  • voorzitter van de Société agricole et industrielle 'La luinka',
  • voorzitter van de Compagnie agricile et hypothécaire d'Argentine,
  • voorzitter Mines de fer du Djebel Slata et du Djebel Hameina,
  • voorzitter van de Algemene suikerfabriek van Brussel.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, Standaard, 1972.
  • Jean-Luc DE PAEPE en Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, 1996.