Formule E

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Formule E
Formule E
Actieve jaren 2014-heden
Regio Wereldwijd
Discipline Formuleracing
Kampioen Vlag van Verenigd Koninkrijk Jake Dennis
Team Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Racing
Auto Dallara
Organisatie FIA
Huidig seizoen 2022-2023
fiaformulae.com
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Formule E, officieel het ABB FIA Formula E World Championship is een autosportklasse georganiseerd door de FIA, die enkel elektrische auto's bevat.

In 2012 ontstond het idee om een elektrisch aangedreven autosportklasse op te richten. Het eerste kampioenschap werd gehouden in het seizoen 2014-2015, terwijl in de tweede helft van 2013 enkele demonstratie-evenementen werden gehouden.

Voormalig Formule 1-coureur Lucas di Grassi werd in september 2012 aangesteld als de officiële testcoureur van het kampioenschap. In november 2012 werden 42 auto's besteld, waarvan de motor, transmissies en elektronica worden verstrekt door het Formule 1-team McLaren. Hiernaast staat Renault aan de technische kant van het kampioenschap als resultaat van een deal met Spark Racing Technology. De batterijen worden geleverd door het Formule 1-team van Williams, wat hiervoor ook een samenwerking met Spark Racing Technology is aangegaan. Verder wordt het chassis geleverd door Dallara en de banden door Michelin. De Formule E-wedstrijden worden verreden op stratencircuits.

Op 13 september 2014 werd de eerste Formule E-race gehouden op het Beijing Olympic Green Circuit in Peking in China. De race werd gewonnen door Lucas di Grassi, die reed voor het team Audi Sport ABT. Na elf races werd NEXTEV TCR-coureur Nelson Piquet jr. de eerste Formule E-kampioen.

Specificaties[bewerken | brontekst bewerken]

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

  • Er zijn twaalf teams, vierentwintig coureurs en evenveel auto's.
  • Elk team heeft twee coureurs en twee auto's.
  • Races, genaamd 'ePrix', worden gehouden in twaalf steden over de hele wereld.
  • Racecircuits worden aangelegd in steden en zullen tussen de 2,5 en 3 kilometer lang zijn.
  • De auto's accelereren van 0 naar 100 km/h in 2,8 seconden en bereiken een maximumsnelheid van 320 km/h.
  • Het geluidsniveau is ongeveer 80 dB, waar een normale auto 70 dB en een bus 90 dB produceert.

De races[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vroege morgen: vrije training gevolgd door kwalificatie.
  • Late morgen: kwalificatie, waarbij coureurs in vier groepen een rondetijd neerzetten om de startopstelling van de race te bepalen.
  • Middag: pauze van twee uur om de auto's op te laden
  • Avond: race van 45 min + 1 ronde.
  • Races duren 45 minuten plus 1 ronde en vinden altijd plaats op vrijdag, zaterdag of zondag.

Puntensysteem[bewerken | brontekst bewerken]

1e 2e 3e 4e 5e 6e 7e 8e 9e 10e Pole SuperPole Snelste ronde
2014/15-2016/17 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 0 3 2
2016/17-2018/19 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 0 3 1
2019/20-2020/21 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 1[1] 3 1
2021/22-heden 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 0 3 1

Kampioenen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Kampioen Constructeurskampioen Tweede Derde
2014-2015 Vlag van Brazilië Nelson Piquet jr.* (NEXTEV TCR) Vlag van Frankrijk e.dams Renault Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Vlag van Brazilië Lucas di Grassi
2015-2016 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Vlag van Frankrijk Renault e.Dams Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Vlag van Frankrijk Nicolas Prost
2016-2017 Vlag van Brazilië Lucas di Grassi* (ABT Schaeffler Audi Sport) Vlag van Frankrijk Renault e.Dams Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Vlag van Zweden Felix Rosenqvist
2017-2018 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne* (Techeetah) Vlag van Duitsland ABT Schaeffler Audi Sport Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird
2018-2019 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van China DS Techeetah Formula E Team Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Vlag van Brazilië Lucas di Grassi
2019-2020 Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van China DS Techeetah Formula E Team Vlag van België Stoffel Vandoorne Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne
2020-2021 Vlag van Nederland Nyck de Vries Vlag van Duitsland Mercedes-EQ Formula E Team Vlag van Zwitserland Edoardo Mortara Vlag van Verenigd Koninkrijk Jake Dennis
2021-2022 Vlag van België Stoffel Vandoorne Vlag van Duitsland Mercedes-EQ Formula E Team Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans Vlag van Zwitserland Edoardo Mortara
2022-2023 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jake Dennis* (Avalanche Andretti Formula E) Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Racing Vlag van Nieuw-Zeeland Nick Cassidy Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans

* Deze rijder werd kampioen, maar zijn team werd geen teamkampioen. Het team van de kampioen staat tussen haakjes aangegeven.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. (en) 2019/20 calendar revealed FIA Formula E. Gearchiveerd op 27 november 2022.
Zie de categorie FIA Formula E Championship van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.