Frans Lozie
| Frans Lozie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Frans Lozie | |||
| Geboren | Poperinge, 28 maart 1950 | |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Functie | Leraar Politicus | |||
| Partij | 1991 - 2003: Agalev | |||
| Functies | ||||
| 1991 - 1995 | Gecoöpteerd senator | |||
| 1995 - 1999 | Volksvertegenwoordiger | |||
| 1992 - 2000 | Lid rvb Liga voor Mensen- rechten | |||
| 1999 - 2003 | Senator | |||
| 1999 - 2003 | Fractievoorzitter Senaat[1] | |||
| 1999 - ? | Lid IIC Institutionele vernieu-wing | |||
| ||||
Frans Lozie (Poperinge, 28 maart 1950) is een voormalig Belgisch senator en volksvertegenwoordiger.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Lozie is beroepshalve leraar. Hij is licentiaat in de wetenschappen (aardrijkskunde) en behaalde zijn diploma aan de Katholieke Universiteit Leuven. Ook was hij medewerker bij de handboekenreeks aardrijkskunde van Standaard Educatieve Uitgaven en werd hij lesgever theorie in een rijschool.
Hij werd politiek actief bij Agalev en zetelde van 1991 tot 1995 als gecoöpteerd senator en van 1999 tot 2003 als rechtstreeks gekozen senator in de Senaat. Van 1999 tot 2003 was hij in de fractievoorzitter in de senaat. Van 1995 tot 1999 was hij lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Brugge.[2] Tevens was Lozie van 1992 tot 2000 lid van de raad van bestuur van de Liga voor Mensenrechten. Op 11 mei 2003 ontving hij de titel van officier in de Leopoldsorde. Daarnaast is hij eresenator en erevoorzitter van de Groen-Senaatsfractie. Ook was hij vanaf 1999 lid van de Intergouvernementele en Interparlementaire Conferentie voor de institutionele vernieuwing.
In 2002 hekelde hij een vermoedelijk geheim akkoord tussen toenmalig senaatsvoorzitter Armand De Decker en CD&V-fractieleider Hugo Vandenberghe zonder medeweten van de meerderheidsfracties over het uitstel van de stemmingen in de senaat tot na het jaareinde (onder andere over de afbouw van kernenergie en de wet op de verkeersveiligheid). CD&V zou de vertragingsmanouevers niet te ver drijven, in ruil voor toezegging dat de voorgenoemde akkoorden niet meer dat jaar zouden worden goedgekeurd.[3]
Bij de federale verkiezingen van 25 mei 2014 stond Lozie als verruimingskandidaat[4] op de derde plaats op de PVDA-lijst voor de kieskring West-Vlaanderen[5]. Hij werd niet verkozen.
Bronnen, noten en/of referenties
|