Gebruiker:Blueknight/SOG/FAQ

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
SOG

Overzicht alle pagina's

Naar aanleiding van het SOG-project zuller er vragen gesteld worden, deze pagina is een poging om daaraan tegemoet te komen met mogelijke antwoorden.

Dossiervorming[bewerken | brontekst bewerken]

Wie mag er een SOG-dossier aanmaken?[bewerken | brontekst bewerken]

Iedereen met bewerkingsrechten.

Ik wil dat het dossier verwijderd wordt[bewerken | brontekst bewerken]

Voordragen voor verwijdering met een {{weg}} of een {{nuweg}}-sjabloon is altijd mogelijk.

Onjuiste dossiervorming[bewerken | brontekst bewerken]

Eventueel als voorbeeld: dossiervorming rond Marrakech (dossier is verborgen na analyse).

Waarom wordt het dossier niet aangemaakt in mijn gebruikersnaamruimte?[bewerken | brontekst bewerken]

Vanwege de wijze waarop archiveren door de meer ervaren vrijwilligers soms gebeurt; door het ontbreken van regels op dit punt is selectief of direct "archiveren" voor bijna iedereen toegestaan, ondanks dat de meesten dit als ongewenst zien. Het ontzeggen van toegang tot "eigen" overlegpagina vanwege een conflict met diegenen gebeurt ook.

Het dossier geeft een onjuiste voorstelling van de zaken[bewerken | brontekst bewerken]

Dit kan voorkomen worden met een gezamenlijke afspraak dat alle beweringen verifieerbaar zijn en op een zo objectief mogelijke wijze beschreven worden. Anders is het dossier volstrekt onbruikbaar voor derden die bepaalde beslissingen moeten nemen en zich in korte tijd goed willen laten informeren, zoals moderatoren en de leden van de arbitragecommissie.

Waarom word ik ook in het dossier genoemd?[bewerken | brontekst bewerken]

Soms hebben betrokkenen een zeer kleine rol binnen een conflict of wordt hun rol verkeerd weergegeven door derden ( sterk uitvergroot / verdraaien van woorden ). Diegenen die het dossier niet kennen kunnen daardoor de neiging hebben om de daden van de betrokkenen binnen een conflict ten onrechte volledig tegen elkaar weg te strepen: "Waar er twee vechten, hebben er twee de schuld.". Door de daadwerkelijke knelpunten te beschrijven, onderbouwd met links, kan er geconcludeerd worden dat de rol in werkelijkheid zeer klein is of heel anders dan wat er geroepen wordt.

Gedrag[bewerken | brontekst bewerken]

Hoe herken ik SOG?[bewerken | brontekst bewerken]

"Probleemgedrag bij uitstek is het ontwijken van antwoorden op redelijke vragen. Dit is in elk geval, ook bij nieuwe gebruikers, aanleiding voor de eerste en daaropvolgende waarschuwingen." ( Bron )

Gedragscode ?[bewerken | brontekst bewerken]

Ik ben een slachtoffer van een gebruiker met SOG[bewerken | brontekst bewerken]

U kunt deze kwestie / conflict aanmelden ( via dossiers ), al dan niet anoniem. Dit kan dan opgepakt worden door diegenen die aan deze project bijdragen project. Op basis van het opgebouwde dossier kunnen medegebruikers, waaronder moderatoren, actie ondernemen of een verzoek bij de arbcom indienen. Onderneem in de tussentijd geen acties tegen betreffende gebruiker zoals het gebruik van verbale agressie of terugpakken op een bepaalde manier: dit kan door de buitenwacht als een vorm van eigenrichting beschouwd worden, met als gevolg dat betreffende SOG veel moeilijker aangepakt kan worden. Immers, betreffende gebruiker wordt al "aangepakt" en kan daardoor niet meer aangepakt worden door bijvoorbeeld moderatoren (volgens het Ne bis in idem-principe). Vermeld - in plaats van betreffende gebruiker eigenhandig en hard aan te pakken - iedere incident in het dossier, het liefst zo zakelijk en objectief mogelijk. en:Help:Wikipedia:_The_Missing_Manual/Collaborating_with_Other_Editors/Handling_Incivility_and_Personal_Attacks#Don.27t_attack_back en:Wikipedia:No_angry_mastodons#Be_a_class_act

Is het structureel "ondermaats" bijdragen ook SOG?[bewerken | brontekst bewerken]

Indirect is het bijdragen op deze wijze SOG: Structureel "ondermaats" bijdragen is een sterke indicatie dat betreffende medewerker geen rekening wil of kan houden met de "maat" die andere medewerkers aanhouden en aangeven. Met andere woorden, de gegeven terugkoppeling wordt bewust en herhaaldelijk genegeerd. De persoonlijke rechtvaardiging en/of drijfveer om dit te doen kan zijn: een sterke POV, een zeer positieve zelfbeeld en/of een neiging om te provoceren. Het negeren of ontwijken van terugkoppeling wordt op dit samenwerkingsproject als ongewenst gedrag beschouwd. De terugkoppeling op diverse manieren ontweken worden, één daarvan is door op een (licht) intimiderende wijze te overleggen. Met betrekking tot de gegeven terugkoppeling kan de situatie voorkomen dat de door geïrriteerde discussiepartner gestelde eisen veel hoger zijn dan wat gangbaar is. Twijfel over de kwaliteit van de bijdragen kan weggenomen worden door deze aan niet-betrokken derden voor te leggen via een review, een peiling, of een overzichtelijke analyse van de in bijdragen gemaakte fouten en de manier waarop daarmee omgegaan wordt.

Dit type SOG is zeer moeilijk aan te pakken in verband met het basisprincipe van vrije participatie en het ontbreken van instrumenten. Zo mag de arbcom zich bijvoorbeeld niet bezig houden met de inhoud van de artikelen en mogen moderatoren (in de praktijk) de bewerkingsrechten van medewerkers die herhaaldelijk twijfelachtige bijdragen doen niet (zomaar) inperken tot "alleen-lezen", in WP:RVM is daarvoor niet echt een basis te vinden.

Wat is een "enabler" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Wat is "baiting" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Wat zijn "daktrollen" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Trollen die op het virtuele dak zitten te wachten tot ze in je nek kunnen springen (Woudloper, 14 mei 2012)

Wat is "filibustering" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Filibuster is het op een "legale" wijze bijna eindeloos rekken van een ongewenste situatie, je handelt dan 100% volgens de afgesproken regels maar volledig tegen de geest ervan in. De filibusteraar zal herhaaldelijk stellen: regels zijn regels. In dergelijke situaties kent de filibusteraar een grote waarde toe aan de afgesproken regels en zal erop wijzen dat men de gewraakte regels dan maar moet wijzigen, daarmee een hoge drempel opwerpend tegen een gewenste verandering. De oprichter van Wikipedia - Jimmy Wales - heeft dan ook niet voor niets geschreven: "Negeer alle regels": als de regels overduidelijk niet in belang van de encyclopedie zijn dan mogen ze genegeerd worden. De filibusteraar zal heftig protesteren als dit principe toegepast worden, een reden te meer om dergelijke beslissingen steeds te onderbouwen met een deugdelijke redenering.

Er zijn twee mogelijke motieven om te gaan filibusteren: 1) het kunnen blijven doorgaan met specifiek ongewenst gedrag en/of 2) het zodanig irriteren van "opponenten" dat ze kwaad worden, vergelijkbaar met het net zolang steentjes blijven gooien naar de aapjes in de dierentuin totdat deze in razernij ontsteken (uitvoeren van sociaal experiment).

Zie eventueel ook Wikipedia:Wikijurisme.

Wat is "haantjesgedrag" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Mechanismen[bewerken | brontekst bewerken]

Waarom speelt de term "structureel" een grote rol?[bewerken | brontekst bewerken]

Structureel ongewenst gedrag kan een uiting van kwade wil zijn. Een reeks incidenten - waarbij herhaaldelijk niets met de gegeven kritiek gedeaan wordt, wordt dan een patroon. Dit kan komen doordat de gegeven kritiek niet of niet goed begrepen wordt, of dat de wil om iets met de gegeven kritiek te doen gewoon ontbreekt. Zie ook "Scheermes van Hanlon". Als men de gegeven kritiek ter harte neemt, dan wordt dit een op zichzelf staande en eenmalige incident.

Wat is "probleem"?[bewerken | brontekst bewerken]

Het verschil tussen de huidige en gewenste situatie.

Wat is een éénzijdige conflict?[bewerken | brontekst bewerken]

Wat is "topic-ban" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Wikipedia-jargon voor een verbod om artikelen die over een bepaalde onderwerp gaat te mogen bewerken.

Waarom is er SOG[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn verschillende motieven, al dan niet onbewust, om structureel ongewenst gedrag te vertonen. Territoriumdrift en een sterke behoefte aan aandacht (zelfs als dit in de negatieve zin is) zijn twee mogelijke drijfveren daartoe. Een andere motief is het genieten van andermans pijn/vernedering/frustratie en/of conflicten, al dan niet indirect veroorzaakt.

Wat is het echo-chamber effect?[bewerken | brontekst bewerken]

Welke strategieën zijn er om SOG aan te pakken?[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn diverse manieren, die elk hun voor- en nadelen hebben. Bij sommige strategieën wordt er verwacht dat men even de andere kant op kijkt (deels uit angst) wanneer er herhaaldelijk, langdurig en op een harde wijze op de man gespeeld wordt. Dit SOG-project heeft als doel om dergelijke conflictueuze praktijken niet meer nodig te maken, door een methode te ontwikkelen en te verbeteren om zo snel en efficiënt mogelijk structureel probleemgedrag in kaart te brengen en naar een passende en breedgedragen oplossing te zoeken. Breedgedragen in de zin dat het voor iedereen begrijpelijk en inzichtelijk is gemaakt waarom de (voorgestelde) maatregelen nodig zijn.

Welke strategieën zijn er om SOG te laten voortduren?[bewerken | brontekst bewerken]

In de praktijk zijn strategieën denkbaar om SOG zo lang mogelijk te laten voortduren; door de intensiteit en/of frequentie ervan zodanig te beperken dat men ermee kan blijven doorgaan, door bij critici gericht mentale druk te creëren, door (mentale) steun te zoeken bij anderen, door slachtofferrol te bekleden, door (herhaaldelijk) een onjuiste voorstelling van zaken te geven, etcetera.

Welke belang spelen rol om SOG te laten voortduren?[bewerken | brontekst bewerken]

De wens om de "tegenstander" te "verslaan" middels SOG. Of een zodanige sterke behoefte aan aandacht dat er bewust irritatie veroorzaakt wordt met als doel anderen te "dwingen" om aandacht te besteden, ook als deze aandacht op een negatieve wijze is. De behoefte om inhoudelijke inmenging bij schrijven aan artikelen actief te ontmoedigen, zodanig dat betreffende artikelen gedurende een langere tijd op een niet-neutrale wijze weergegeven kan worden.

Hoe wordt consensus bereikt?[bewerken | brontekst bewerken]

Wikipedia:Consensus kan op twee manieren bereikt worden:

  • De tekst zo lang herschrijven en bediscussiëren totdat niemand de behoefte voelt de tekst nog verder aan te passen.
  • Ervoor zorgen dat niemand de behoefte voelt om de tekst aan te passen of de discussie aan te gaan. Dit kan door op een zeer onprettige manier te overleggen, of de ander onprettige gebeurtenissen in vooruitzicht te stellen.

Wat is "legaal treiteren" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Wat is "gaming the system"[bewerken | brontekst bewerken]

Wat is "cherrypicking"?[bewerken | brontekst bewerken]

Wat is "daktrollen" ?[bewerken | brontekst bewerken]

Waarom wordt er gestookt ?[bewerken | brontekst bewerken]

Waarom wordt er geprovoceerd ?[bewerken | brontekst bewerken]

Door de "opponent" op diverse manieren te provoceren - beschuldigen van partijdigheid, dreigen met desysop/tegenstemmen, vermeende "vrienden" van "opponent" lastigvallen of vermeende "vijanden" van "opponent" steunen, herhaaldelijk triviale en lichtelijk irritante bijdragen leveren aan de artikelen die gestart zijn door "opponent" - kan de provocateur ontdekken waar de zwakke plekken van de "opponent" zitten en deze direct of later maximaal (laten) benutten. Van deze tactiek kan de "opponent" gebruikmaken: het ontdekken van eigen zwakke plekken en deze alsnog dichtzetten.

Hoe werkt "koloniseren"?[bewerken | brontekst bewerken]

De waarde van de ander bewust of onbewust verlagen.

De waarde van een mens?[bewerken | brontekst bewerken]

Grotendeels geen fysieke aanwezigheid, bestaat alleen in beleving van de mens.

Hoe werkt het "vogelvrij verklaren" van een gebruiker?[bewerken | brontekst bewerken]

Als de "sociale" waarde van betreffende gebruiker zodanig verlaagd wordt dat daardoor alle verworvenheden verspeeld zijn en daarmee de rechten. Een ongelijke behandeling wordt dan mogelijk gemaakt, een situatie waarbij omstanders zich boven de "slachtoffer" verheven wanen en die daardoor een sterke aantrekkende werking hebben op diegenen die daar behoefte aan hebben, om zichzelf boven anderen te plaatsen.

Tunnelvisie[bewerken | brontekst bewerken]

Een persoon die een tunnelvisie ontwikkeld heeft - als verdedigingsmechanisme, om onbewust of bewust eigen POV te verdedigen? - kun je nauwelijks overhalen om zijn/haar visie te wijzigen. Forceren is niet mogelijk en kan zelfs averechts werken. Wat wel mogelijk is, is argumenten op een voorzichtige wijze voorleggen en hopen dat daar iets mee gedaan wordt; kies niet voor een aanvallende wijze doordat de tunnelvisie dan als een soort zelfversterkende verdedigingsmechanisme werkt in de zin van: "ik heb gelijk omdat ik gelijk heb". Een duidelijk signaal dat er sprake is van tunnelvisie is wanneer vragen niet beantwoord worden of op een bepaalde manier ontweken wordt, door te stellen dat er sprake is van framing of door op de man te gaan spelen.

Framing[bewerken | brontekst bewerken]

Als een partij de ander beschuldigt van framing, om zo effectief de discussie van inhoud weg te leiden, om de onwelgevallige discussie zo snel mogelijk dood te maken, en jij bent de beschuldigde partij, doe dan het volgende: kijk in je hart en vraag je je af of je eerlijk bent (geweest) tegenover jezelf en tegenover ander. Als dit het geval is: dan hoef je je geen enkele zorgen te maken om de beschuldiging. Het kan zijn dat anderen door de beschuldiging ervan overtuigd raken dat er daadwerkelijk sprake is van framing; zolang je in jezelf en jouw eigen eerlijkheid blijft geloven is dat van geen belang.

Vraag in dat geval wel door wat de ander precies hiermee bedoelt: daaruit kan blijken dat het om een tactiek gaat maar ook dat de ander ergens een punt heeft, of dat er sprake is van verkeerde beeldvorming. Dergelijke verkeerde beeldvorming ontstaat in een kleine groep die elkaar alleen maar napapegaaien zonder een spoor van zelfkritiek en zelfreflectie. Zie ook vorige kopje m.b.t. tunnelvisie.

Communicerende vaten[bewerken | brontekst bewerken]

Door iemand verbieden iets te zeggen activeer je de werking van communicerende vaten: de druk zoekt dan direct een andere weg. Zo kan openlijke agressiviteit hierdoor omgezet worden in de - veel schadelijkere - passieve agressiviteit. Je lost het probleem niet op maar verschuift het (onbedoeld), zodat het kan blijven voortetteren. Muilkorven gaat dan ook lijnrecht tegen de geest van de vrije encyclopedie in; bespreek het probleem in alle openheid in plaats van de ander zodanig te demotiveren met allerlei acties zoals maatregelen, blokkades, persoonlijke aanvallen, uitlokking en framing totdat hij/zij afhaakt, of erger.

Regelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Waarom worden pov-pushers niet (direct) geblokkeerd?[bewerken | brontekst bewerken]

Waarom is de verhogingsregeling in het leven geroepen?[bewerken | brontekst bewerken]

Link, meer volgt.

Waarom is een blokpeiling bij een (technisch) correcte uitgevoerde arbcomuitspraak niet geldig?[bewerken | brontekst bewerken]

Waarom grijpen moderatoren in bepaalde gevallen niet in?[bewerken | brontekst bewerken]

Diverse uiteenlopende redenen (waaronder een sterke behoefte om de knoppen te behouden bij herstemming) zorgen ervoor dat moderatoren geen acties ondernemen die veel weerstand en daarmee tegenstemmen opleveren, uitzonderingen daargelaten.

Modus operandi[bewerken | brontekst bewerken]

Waarom handelt men in een geïrriteerde bui anders?[bewerken | brontekst bewerken]

De modus operandi (Latijn, manier van werken) is een specifieke, herkenbare werkwijze van een individueel of van een groep personen. Aan deze werkwijze, ook wel handelswijze, kan dit individu of deze groep herkend worden. De handelswijze verandert als betreffende individu of groep uit balans raakt. Het vermogen tot incasseren, hoeveel zelfbeheersing men nog heeft en de mate waarin de waarneming door de emotie vervormd wordt zijn een aantal factoren die daarbij wijzigen. Om dit nader te beschrijven worden er - denkbeeldige - onderverdeling gemaakt tussen verschillende, geïdealiseerde stadia. De beschrijving heeft als doel inzicht te geven.

In balans[bewerken | brontekst bewerken]

Geïrriteerd[bewerken | brontekst bewerken]

In aanvalsmodus[bewerken | brontekst bewerken]

Going berserk[bewerken | brontekst bewerken]

[1] "Injuriously, maniacally, or furiously violent or out of control". Berserker: "To go berserk" is de Engelse aanduiding voor het verliezen van de zelfbeheersing.

Principes[bewerken | brontekst bewerken]

Principes op de Nederlandstalige Wikipedia

Overleggen[bewerken | brontekst bewerken]

Overleg is cruciaal. Via overleg kan er consensus bereikt worden, kan de denkfout gevonden worden bij de ander of bij jezelf, kunnen kwesties uitgepraat worden, kan er uitleg gegeven worden, geeft betrokkenen de kans om hun standpunt te onderbouwen met argumenten en/of de ander te overtuigen. Het verbieden te deelnemen aan (specifiek) overleg is verkeerd. Om die reden wordt overleg van geblokkeerde gebruikers zoveel mogelijk opengelaten. Om die reden wordt het (snel en/of selectief) verwijderen van overleg ervaren als verkeerd. Om die reden worden overlegpagina's bijna nooit beveiligd.

Het verbieden van overleg zorgt ervoor dat betrokkenen de kwestie op een andere manier gaan benaderen, op een manier die niet per se het beste is voor de Nederlandstalige Wikipedia. Het verbieden van overleg onderling is een zwaar middel waarmee men zeer terughoudend dient te zijn. Het verbieden van overleg is principieel verkeerd.

Scheiding der machten[bewerken | brontekst bewerken]

Wikipedia is geen rechtsstaat maar dat wil niet zeggen dat een aantal principes daaruit niet overgenomen hoeven te worden. De driemachtenleer is een breed geaccepteerde principe, waarbij de wetgevende, de rechtsprekende en de uitvoerende macht gescheiden opereren. De gedachte hierachter is het voorkomen van (onbewuste) machtsmisbruik, bijvoorbeeld door als een wetgevende en uitvoerende macht zichzelf meer bevoegdheden te toekennen. Door als zowel rechtsprekende en uitvoerende macht zichzelf boven de wetten te plaatsen. Door als zowel rechtsprekende en wetgevende macht de veroordeelden "beter" te kunnen straffen. Door de scheiding te aanbrengen wordt de gemeenschap tegen misbruik beschermd.

Bindend en definitief[bewerken | brontekst bewerken]

Beslissingen van de arbitragecommissie dienen bindend en definitief te zijn (artikel 5.11), zoals beslissingen van de rechters als eenmalig bedoeld worden. Het meermalen aanpassen/herzien van dergelijke beslissingen ondermijnt het gezag en de gewicht ervan. Hoe smaller de draagvlak wordt, hoe moeilijker de uitvoering ervan wordt.

Uitvoering[bewerken | brontekst bewerken]

"Het liefst zou ik zien dat de gemeenschap meer coöperatief, constructief en respectvol haar conflicten zelf (d.w.z., zonder AC en indien mogelijk zonder moderators) tracht op te lossen.". Daar waar conflicten zonder AC opgelost kan worden, dient dit ook zoveel mogelijk te gebeuren; het uitvoeren van een AC-uitspraak met uitsluitend als doel deze te uitvoeren is nooit de bedoeling geweest van de arbitragecommissie. Als een conflict op een andere, betere manier opgelost kan worden, dan vormt dat ruimschoots een rechtvaardiging aangezien de arbitragecommissie juist met dat doel - het beslechten van conflicten - is opgericht. Alles overlaten aan of doorschuiven naar de AC of moderatoren verkleint het zelfreinigende vermogen van de gemeenschap.

Vragen[bewerken | brontekst bewerken]

Het (bewust) ontwijken van bepaalde, gerichte vragen in een reactie is een indicatie dat men op de gestelde vragen mogelijk geen (eerlijk) antwoord kan geven en bepaalde acties daardoor eigenlijk niet goed kan verantwoorden. Dat dit gebeurt kan voorkomen worden door jezelf (vooraf) dergelijke vragen te stellen, net zolang totdat je op alle vragen een eerlijk antwoord kan geven of te afzien van betreffende handeling.

Fictieve profielen[bewerken | brontekst bewerken]

Wat zijn de drijfveren om structureel ongewenst gedrag te vertonen?[bewerken | brontekst bewerken]

Het vertonen van specifiek structureel ongewenst gedrag kan het gevolg zijn van uiteenlopende redenen, waaronder een sterke behoefte aan het waarnemen van pijn bij anderen. Begrijpen hoe een persoon denkt kan door method acting, door zichzelf te verplaatsen in betreffende persoon, door gerichte vragen te stellen. Het opstellen van een profiel op basis van bijdragen (en:Forensic_profiling), die het ongewenste gedrag voor leeuwendeel verklaart, kan helpen om een snelle en accurate oplossing te vinden voor dit gedrag. Het ongewenste gedrag kan daarnaast gemaskeerd worden met uiteenlopende technieken, met als doel te kunnen doorgaan met dit ongewenst gedrag.

Pyromanie[bewerken | brontekst bewerken]

Pyromanie (vuurzucht) is de onweerstaanbare drang om brand te stichten.

Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en/of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten. Het gedrag van de persoon is voornamelijk gericht op het verkrijgen en innemen van het middel, of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten.

Kijkfile / Ramptoerisme

Op de Nederlandstalige Wikipedia smeulen er voortdurend diverse brandjes. Deze kunnen vanzelf uitgedoofd worden, uitgedoofd worden door betrokkenen of juist opgestookt worden met een bepaalde doel. Het opstoken van een dergelijke vuurtje zorgt voor een toename van spanningen, irritatie, conflicten, verlies van zelfbeheersing en blokwaardig gedrag. De commotie - al dan niet actief opgestookt - kan tot kwaliteitsverbetering leiden doordat emotie een sterke drijfveer vormt om artikelen te verbeteren. Het actief opstoken van sluimerende conflicten zonder (overduidelijk) een verbetering van artikelen als doel is daarentegen destructief en dient enkel één doel: (leed)vermaak. Zoals het oplaaiende vuur voor een schittering in de ogen van een pyromaan zorgt, zorgt een regen van persoonlijke aanvallen, nodeloze vernederingen en blokkades voor diezelfde schittering in de ogen van een stoker.

Narcisme[bewerken | brontekst bewerken]

Sterke behoefte aan bevestiging van status - status als een intelligent persoon, of als deskundig/competent op bepaald gebied - zodanig dat betreffende persoon in geheel niet meer openstaat voor andere, kritische geluiden en deze geluiden als strijdig met het (volgens zichzelf vanzelfsprekend juiste) zelfbeeld en daarom als een aanval op persoon opvat.

POV-pusher[bewerken | brontekst bewerken]

"De pov-pusher] werkt volgens het vaste stramien: kritiek ontwijken, dan schelden en zwart maken, als dat niet werkt om medelijden gaan bedelen. "In wanhoop", ..". Kritiek ontwijken kan door drogredeneringen te gebruiken of over een net iets ander onderwerp te beginnen of door te doen alsof kritiek niet duidelijk genoeg is. Kritiek kan ook ontweken worden door lang te wachten en vervolgens in een latere vervolgdiscussie de eerder weergelegde argumenten weer te aanvoeren. Dit alles werkt alleen de eerste keer op de Nederlandstalige Wikipedia, mede door de zeer kritische houding en de relatief hoge opleiding van diegenen die zeer regelmatig bijdragen aan dit project.

Welke technieken kunnen gebruikt worden om ongewenst gedrag te maskeren?[bewerken | brontekst bewerken]

Wikipolitiek[bewerken | brontekst bewerken]

Vrijheid[bewerken | brontekst bewerken]

Verkeerde overlegtactieken en wat daartegen te doen[bewerken | brontekst bewerken]

Vragen[bewerken | brontekst bewerken]

Mijn vraag staat er niet bij[bewerken | brontekst bewerken]

Voeg gerust uw vraag toe.

Het antwoord op één van bovenstaande vragen klopt niet.[bewerken | brontekst bewerken]

Verbeter het gerust. Zoek - bij gebleken verschil van inzicht - de bijbehorende overlegpagina op.

Verder lezen[bewerken | brontekst bewerken]