Gebruiker:NellekeVL/kladblok2

Hans van Otegem

Johan Karel (Hans) van Otegem werd op 12 augustus 1948 geboren als zoon van Aaltje Sikkema en Pieter Jacobus van Otegem. Hij kwam ter wereld in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam. Vanaf zijn eerste levensuur had hij een sterke voorkeur voor de fles, en dat is altijd zo gebleven. Er waren al twee zoons in het gezin, Henk en Peter, en met de komst van Hans was het gezin compleet. De familie woonde eerst in Amsterdam in de Warmondstraat en later in de Thorn Prikkerstraat en nog weer later in Zaandijk. Hans bleek al snel een pienter knaapje te zijn: in de kleuterklas was hij het enige kind dat kon klokkijken. Wat later adviseerde het hoofd van de school, meester Overhagen, dat Hans een klas zou overslaan. Hetgeen geschiedde, waarbij aangetekend moet worden, dat Hans even later toch bleef zitten. Niet vanwege gebrek aan kennis, maar omdat de andere kinderen van de klas toch veel “ouder” bleken te zijn. Vader Van Otegem herinnert zich Hans als “lief ondeugend”. Hij kon zonder toestemming plotseling het plafond blauw geschilderd hebben, wilde zijn zakgeld niet achteraf - zoals later zijn salaris – maar vooraf betaald. Hans bezocht vervolgens het Lyceum en daarna de Kweekschool, beide in Amsterdam. Daar leerde hij ook zijn vrouw Marjolijn Frijdal kennen. Het paar woonde eerst op het Beukenplein in Amsterdam en vertrok in 1971 naar Landsmeer. Er zijn twee kinderen: Manon, werkzaam in de directie van een communicatiebureau en Michiel, Microsoft specialist. In de zestiger jaren werd Hans bij het Lieverdje door de politie opgepakt, officieel vanwege zijn (te) lange haar. Het moest geknipt worden. Zijn ouders weigerden toestemming, waarop een wijze vrouwelijke rechter een Salomonsoordeel uitsprak: hij mocht een jaar lang niet bij het Lieverdje komen. Negeren van deze uitspraak zou hem op een boete komen te staan. De ouders spaarden een jaar lang voor deze boete (of Hans ècht niet geweest is, vermeld de geschiedenis niet), en schonken Hans na afloop het gespaarde bedrag. Het werd onmiddellijk omgezet in een poster van Picasso met de titel: Don Quichotte. Met vrienden werden reizen naar o.a. Joegoslavië ondernomen. De ene keer werd de auto in het ravijn achtergelaten, een andere keer kwam Hans terug met een nekbrace en weer een andere keer kwamen ze terug in de zeer oude Simca, waarop de leuze geschilderd was: beter peace in the car, dan the car in pieces. Na de kweekschool volgde een aanstelling op de Batjanschool. Het keurslijf van een educatieve instelling werd te benauwd, en Hans vertrok naar Doorn, om daar bij het modeopleidingsinstituut Detex aan de slag te gaan als samensteller en auteur van zeer gespecialiseerde cursussen. Daarvoor en daarnaast schreef Hans tientallen kleine en grote boeken voor een in-opdracht-van-ondernemingen gespecialiseerde uitgeverij. Grote invloed op het gezin zou een jaar durende tocht per motorhome door Amerika blijken te hebben. Het hele gezin kwam wijzer terug dan ze gingen, en een logisch vervolg kwam vele jaren later, een samen met vrienden aangeschafte motorhome, die tot op de dag van vandaag vrijwel elk jaar wordt ingezet voor steeds nieuwe avonturen. Nationale bekendheid kreeg Hans als acteur in de medische TV-docu-drama ‘als je dit leest, ben ik er niet meer’, die door de AVRO werd uitgezonden. Hans is een verwoed sportmens: passief in voetbal (zijn Ajax-verslagen zijn in vrijwel heel Noord-Holland beroemd) en actief in schaken en volleybal. De lange haren die eens afgeknipt dienden te worden, zijn inmiddels uitgedund. Maar de rebelse, eigenzinnige, een soms zelfs eigenwijze persoonlijkheid is gebleven.