Gebruiker:Woordenbrij/Kladblok/Gertrude Blanch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gertrude Blanch in 19..
Gertrude Blanch in 19..

Gertrude Blanch (Kolno, 2 februari 1897San Diego, 1 januari 1996) was een Amerikaans wiskundige. Zij verrichtte pionierswerk op het gebied van de numerieke wiskunde en de informatica.[1] Daarnaast was zij van meet af aan een van de leiders van het Mathematical Tables Project in New York. Later werkte Blanch als assistent directeur en leider van de vakgroep Numerieke Wiskunde aan de Universiteit van Californië - Los Angeles. Ook werd ze hoofd van het wiskundeonderzoek voor het Aerospace Research Laboratory op Wright-Patterson Air Force Base in Dayton (Ohio).

Mee bezig Mee bezig
Aan deze pagina of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Bij haar geboorte in het destijds bij het Keizerrijk Rusland getrokken Poolse stadje Kolno ontving de latere Gertrude Blanch de naam Gittel Kaimowitz. Haar moeder heette Dora Blanc, haar vader Wolfe Kaimowitz. Zij was de jongste in een gezin met zeven kinderen. Haar vader emigreerde naar de Verenigde Staten en in 1907 volgden Gittel, haar moeder en een zus hem naar New York.[2][3]

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Eastern District High School aan Marcy Avenue in de stad New York

Zij ging naar de basisschool in Brooklyn en doorliep het middelbaar onderwijs aan de Eastern District High School, waar zij in 1914 haar diploma behaalde. In datzelfde jaar overleed haar vader en ging Gittel werken; veertien jaar had zijn kantoorbanen, maar zij spaarde in die periode om naar vervolgonderwijs te kunnen gaan. Haar voornaam had zij intussen veranderd in Gertrude en in 1921 was ze Amerikaans staatsburger geworden. In 1927 overleed haar moeder. Daarna schreef Gertrude Kaimowitz zich in aan een avondschool aan Washington Square College, onderdeel van de New York-universiteit. Vijf jaar later behaalde zij daar haar BSc-graad in wiskunde, met een tweede afstudeervak in natuurkunde, en veranderde haar achternaam in Blanch. Gertrude Blanch was lid van het eregezelschap Phi Beta Kappa. Slechts drie jaar later promoveerde zij op de dissertatie ‘Properties of the Veneroni Transformation in S4[4] (algebraïsche meetkunde) aan de Cornell-universiteit in Ithaca (New York). Haar begeleider was Virgil Snyder.[2][5]

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Logaritmes uitgewerkt in het Handbook of Mathematical Functions (US GPO, 1964) geschreven door Milton Abramowitz en Irene Stegun (oud-medewerker van Blanch).

Eerst verving zij een collega aan Hunter College en vervolgens werkte zij als boekhouder.[2] In 1938 werd ze Director of Mathematics en Manager of Computation bij het Mathematical Tables Project in New York. Dit project ressorteerde onder de WPA. Haar taak was om algoritmen te ontwerpen die onder haar toezicht moesten worden uitgevoerd door 450 menselijke ‘computers’ (rekenaars).[a] De uitkomsten zouden de daarop volgende decennia de standaard bepalen voor oplossingen van transcendente functies.[6]. Dit project werd later het Computation Laboratory of the National Bureau of Standards.[7]

Blanch bleef tot 1942 voor het project werken; toen werd de WPA opgeheven. Het Mathematical Tables Project ging zelfstandig en onafhankelijk verder. Tijdens de Tweede Wereldoorlog opereerde het als voornaamste calculatiebureau van de regering van de VS. Tot de diensten waarvoor het berekeningen uitvoerde, behoorden het Bureau voor Wetenschappelijk Onderzoek en Ontwikkeling, het leger (ballistische berekeningen), de marine (navigatietabellen) en het Manhattanproject (fundamentele berekeningen). Gertrude Blanch bleef haar team gedurende de oorlogsjaren leiden.[7]

Na de oorlog trad zij toe tot de universiteit van Californië in LA, als assistent directeur en leider van de vakgroep Numerieke Wiskunde, gelieerd aan het Institute for Numerical Analysis. Vanaf mei 1948 was zij lid van de Association for Computing Machinery.[8]

Onder het Mccarthyisme stond Blanch onder verdenking, doordat haar zuster lid was van de Communistische Partij van de Verenigde Staten[3] en omdat zijzelf alleenstaand was zonder kinderen. De FBI probeerde haar loopbaan te dwarsbomen, hoewel het nagenoeg geen bewijs kon leveren voor de beschuldiging dat zij een communist zou zijn.[2] In een door haar geëiste hoorzitting wist zij met verve haar naam te zuiveren.

Wright-Patterson Air Force Base in 2000

Het Institute for Numerical Analysis werd in 1954 gesloten. En Gertrude Blanch ging vervolgens werken voor de Electrodata Corporation in Pasadena. Nadien verruilde ze die voor het Aerospace Research Laboratory op de Wright-Patterson Air Force Base in Dayton,[1][9] waar zij werkte aan Mathieu-functies.[b] Daar sloot zij in 1967 haar carrière af.[3]

Na haar pensionering werd Blanch via de Ohio State University als consultant ingehuurd. Na afloop van haar contract keerde zij in 1970 terug naar Californië.[7]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Gertrude Blanch vielen de volgende eerbetuigingen te beurt.


Gertrude Blanch kan worden beschouwd als hetzij de laatste en belangrijkste leider van de menselijke ‘computers’, hetzij een van de eerste numeriek wiskundigen voor elektronische computers.

— David Grier[2]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Blanch publiceerde meer dan 30 artikelen over hybrid functional[c], numerieke wiskunde en Mathieu-functies. Deze zijn verzameld in The Gertrude Blanch Papers (1932–1996),[10] beschikbaar via het Charles Babbage Institute van de Universiteit van Minnesota in Minneapolis.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]


[Categorie:Amerikaans wiskundige]]