Georg Voigt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Georg Voigt (uit de deutscher Historiker

Georg Voigt (Königsberg, Oost-Pruisen, 1827 - Leipzig, 1891) was een Duits historicus. Hij was de zoon van de historicus Johannes Voigt. Voigt behoorde samen met Jacob Burckhardt tot de grondleggers van het moderne onderzoek naar de Italiaanse renaissance.

Belangrijkste werken[bewerken | brontekst bewerken]

  • Enea Silvio de'Piccolomini als Papst Pius II. und seine Zeit, 3 delen, Berlijn 1856-1863.
  • Die Wiederbelebung des classischen Alterthums oder das erste Jahrhundert des Humanismus, 2 delen, 3 edities, Berlijn 1893 (Eerste uitgave in 1 deel te Berlijn in 1859).
  • Moritz von Sachsen, Leipzig 1876.
  • Die Geschichtsschreibung über den Schmalkaldischen Krieg, Leipzig 1873.