Gradeerwerk
.jpg)
Een gradeerwerk is een installatie ten behoeve van de zoutwinning, waarmee het zoutgehalte in water wordt verhoogd door verdamping, waarna verdere verwerking in een zoutziederij aanzienlijk minder energie kost.
Principe[bewerken | brontekst bewerken]
Het gradeerwerk bestaat uit een toren met een hoge muur van hout, waarin bossen van fijne takken van meestal sleedoorn zijn verwerkt. Deze takjes moeten eens in de 5 à 10 jaar worden vervangen, onder meer vanwege afzetting van mineralen.[1] Het water laat men van boven af door de takkenbossen sijpelen, waarbij het onder invloed van zonnewarmte en wind verdampt. Hierdoor neemt het zoutgehalte in het water toe. Andere mineralen, zoals kalk, worden op de takjes afgezet waardoor een zuiverder zoutoplossing ontstaat.
Gradeerwerken worden behalve voor de zoutwinning ook gebruikt als kuuroorden, vanwege de (verondersteld) gunstige eigenschappen van de zilte lucht, die doet denken aan zeelucht. Een rustige, normale ademhaling in de buurt van het gradeerwerk zal het slijmvlies van de neus tot in de kleinste longblaasjes bedekken met een laagje pekel die in verhoogde concentratie aanwezig is in de aerosolen die door de waterval van druppels ontstaan. Dit kan onschadelijke infecties en chronische aandoeningen van de luchtwegen verlichten.
Plaatsen met gradeerwerken[bewerken | brontekst bewerken]
Men vindt gradeerwerken in Duitsland, maar ook in Oostenrijk en Polen.
Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]
|
Oostenrijk[bewerken | brontekst bewerken]
Polen[bewerken | brontekst bewerken]
- Ciechocinek (Gradeertorens van Ciechocinek)
- Gołdap
- Grudziądz
- Inowrocław
- Konstancin-Jeziorna
- Legionowo
- Rabka Zdrój
- Radlin
- Wieliczka (Wieliczka-zoutmijn)
- Chorzow
- Cieplice Śląskie-Zdrój
Bronnen, noten en/of referenties
|
