Jacob van der Schuere

Jacob van der Schuere (Menen, 1576 - Haarlem (?), na 1643) was een proza schrijver, dichter, grammaticus en schoolmeester te Haarlem. Van der Schuere was lid van de Vlaamse rederijkerskamer De Witte Angieren voor Vlaamse immigranten in Haarlem. Van der Schuere behoorde tot de vaste kring van de schilder Carel van Mander.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Als jongeman vluchtte Jacobus rond 1590 met zijn ouders naar Noord-Nederland. Ze vestigden zich, zoals honderden andere Zuid-Nederlanders in Haarlem. Hij was twintig toen hij in 1596 een privéschool opende. Hij onderwees er onder meer het Frans. In 1600 verscheen zijn boekje Arithmetica dat vele herdrukken kende.

In 1610 kwam van zijn rederijkerskamer De Witte Anjelieren de samengestelde verzamelbundel Den Nederduitschen Helicon uit, die nog ontworpen was door Van Mander. Ook vertaalde hij de Tristia ("Treurzangen") van Ovidius^[1], een bundel autobiografische elegieën over de omstandigheden van Ovidius toen hij in ballingschap verkeerde.

In 1612 kwam Van der Schueres Nederduytsche spellinge uit. Hierin doet hij verschillende voorstellen voor de Nederlandse spelling.^[2] In deze theorieën laat Van der Schuere zich kennen als een taalpurist.^[3]

Als schoolmeester publiceerde Van der Schuere ook over boekhouden en bracht hij een werk over rekenkunde uit, waarin hij zijn lezers aan de hand van allerhande vraagstukken praktische kennis van de wiskunde wilde bijbrengen^[4].

In Amsterdam laten Jacob van der Schuere 'geboortich van Meenen in Vlaenderen ende deersame Josyntge Lievens, geboortich van Vlissingen in Zeeland, echteluyden woonende beyde opde Heeregraft byde Heerestrate binnen deser Stede, mij Notaris bekent,' op 20 april 1641 een testament opmaken dat ze later herroepen. Notaris is Joost van de Ven, akte op f. 78 e.v. in band 1059 in het Notarieel Archief (5075) in Stadsarchief Amsterdam. Dit werpt enig licht op hun woonplaats in de latere levensjaren.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Paul BERGMANS, Jacques van der Schuere, in: Biographie nationale de Belgique, T. XXII, Brussel
Jan VAN DER HOEVEN, Jacob van der Schuere, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel I, Torhout, 1984.
W. L. BRAECKMAN, Jacobus van der Schuere en zijn gedicht over Joos De Puyt uit Wevelgem, in: Biekorf, 2004.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Profiel bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ https://www.dbnl.org/tekst/bran038biog01_01/bran038biog01_01_3684.htm Jacob van der Schuere in "Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde" J.G. Frederiks en F. Jos. van den Branden, via DBNL, geraadpleegd 8 januari 2009
↑ Nicoline van der Sijs "Taal als mensenwerk. Het ontstaan van het ABN", geraadpleegd 8 januari 2009
↑ https://web.archive.org/web/20070830050647/http://www.dbnl.org/tekst/bork001nede01/schu007.htm Jacob van der Schuere in "De Nederlandse en Vlaamse auteurs", van G.J. van Bork & P.J. Verkruijsse (red.), via DBNL, geraadpleegd 8 januari 2009
↑ (en) K. Hoogendoorn (13 februari 2018). Bibliography of the Exact Sciences in the Low Countries from ca. 1470 to the Golden Age (1700). Brill. ISBN 978-90-04-36137-9. Gearchiveerd op 23 oktober 2020.

[1] ttps://www.dbnl.org/tekst/bran038biog01_01/bran038biog01_01_3684.htm Jacob van der Schuere in "Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde" J.G. Frederiks en F. Jos. van den Branden, via DBNL, geraadpleegd 8 januari 2009

[2] Nicoline van der Sijs "Taal als mensenwerk. Het ontstaan van het ABN", geraadpleegd 8 januari 2009

[3] ttps://web.archive.org/web/20070830050647/http://www.dbnl.org/tekst/bork001nede01/schu007.htm Jacob van der Schuere in "De Nederlandse en Vlaamse auteurs", van G.J. van Bork & P.J. Verkruijsse (red.), via DBNL, geraadpleegd 8 januari 2009

[4] (en) K. Hoogendoorn (13 februari 2018). Bibliography of the Exact Sciences in the Low Countries from ca. 1470 to the Golden Age (1700). Brill. ISBN 978-90-04-36137-9. Gearchiveerd op 23 oktober 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]