Jo Derksen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jo Derksen
Jo Derksen
Algemeen
Volledige naam Johannes Hubertus Maria Derksen
Geboren 25 november 1899
Geboorteplaats Amsterdam
Overleden 16 mei 1965
Overlijdensplaats 's-Gravenhage
Partij KVP
Religie Rooms-katholiek
Functies
1952-1965 lid Eerste Kamer
Website
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Johannes (Jo) Hubertus Maria Derksen (Amsterdam, 25 november 1899's-Gravenhage, 16 mei 1965) was een Nederlands politicus voor de Katholieke Volkspartij (KVP). Hij was van 1952 tot zijn overlijden in 1965 lid van de Eerste Kamer en vanaf 1951 voorzitter van het Katholiek Onderwijzersverbond (KOV).

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Na een opleiding tot onderwijzer aan de kweekschool in Oudenbosch, waar hij zijn hoofdakte haalde, werd Derksen onderwijzer aan de R.K.-lagere school te De Kwakel. Hierna werd hij leraar aan de R.K. "Sancta Maria ULO-school" te Amsterdam.

Geleidelijk aan werd hij, waarschijnlijk geïnspireerd door zijn vader, die als kleermaker actief was als voorzitter van de Kleermakersvakvereniging, steeds meer betrokken bij onderwijsvakorganisaties. In 1932 werd Derksen actief als lid van de Sint Augustinusvereniging, de diocesane vereniging van katholieke onderwijsgevenden in het bisdom Haarlem-Amsterdam, waar hij lid van het hoofdbestuur werd, in 1948 gevolgd door het voorzitterschap. Toen het KOV in 1933 werd opgericht werd hij er meteen penningmeester, terwijl zijn voorzitterschap aldaar aanving in 1951. In 1940 werd Derksen directeur van de R.K. Middelbare Handelsavondschool te Amsterdam.

Hij spande zich als voorzitter van het KOV in voor de salariëring en rechtspositie van de onderwijzers en leraren. Hij zette zich tevens in voor de pensioenwetgeving der onderwijzers. In de Eerste Kamer was hij woordvoerder onderwijs en had hij tevens Nieuw-Guinea in zijn portefeuille. In 1956 was hij bij zijn herverkiezing tot Eerste Kamerlid het eerste lid ooit die met voorkeursstemmen werd gekozen.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]