Johnnie Walker Championship 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Editie 2012 van het golftoernooi Johnnie Walker Championship werd van 23 tot en met 26 augustus gehouden. Het toernooi wordt sinds 2001 gespeeld op de Centenary Course van Gleneagles. Het prijzengeld was £ 1.400.000. Titelverdediger was Thomas Bjørn. Toernooidirecteur is David Williams.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 72.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Thorbjørn Olesen, die op 1 april het Siciliaans Open won, is met -4 de eerste clubhouse leader van dit toernooi. Nicolas Colsaerts speelde in de partij voor hem, hij eindigde met vier birdies in de laatste vijf holes op een score van -3.

Tim Sluiter kwam als eerste Nederlander binnen en had een vervelende ronde achter de rug, Jonas Saxton had een gelijkmatige ronde maar kon geen birdies vinden. Robert-Jan Derksen maakte ook +4. De enige Nederlander die onder par speelde was Maarten Lafeber, hij eindigde op een gedeeld 3de plaats.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Na een slecht begin in de eerste ronde maakte Pablo Larrazábal een ronde van 67, hetgeen op dat moment de beste dagronde was. Later kwamen Grégory Bourdy en Chris Doak met 66 binnen.

Mark Foster maakte een tweede ronde van 68 en werd clubhouse leader. Maarten Lafeber was de enige Nederlander die zich voor het weekend kwalificeerde. Nicolas Colsaerts bleef op een gedeeld 7de plaats staan. Twee Engelse spelers, Mark Foster en Richard Finch, klommen naar de eerste plaats.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Gary Boyd verlaagde het toernooirecord naar 64, maar anderhalf uur later kwam Romain Wattel met 63 binnen, waarmee hij naar de 2de plaats steeg. Maarten Lafeber staat op een 4de plaats, Nicolas Colsaerts is wat weggezakt.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Anders Hansen startte vroeg en maakte een ronde van 66. Op dat moment steeg hij naar de 9de plaats, maar het zou afhangen van de andere spelers of hij in de top-10 kon blijven. Ook zonder dat mag hij volgende week in Zwitserland op invitatie meedoen.

Paul Lawrie maakte twee birdies in de eerste negen holes en behield zijn eerste plaats, hij werd achtervolgd door zes spelers die allemaal op -10 stonden: Stephen Gallacher, Richie Ramsay, Brett Rumford, Maarten Lafeber, Fredrik Andersson Hed en Romain Wattel. De laatste drie gingen nog naar -11 en deelden de 3de plaats.

Einduitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Naam R1 Nr R2 Totaal Nr R3 Totaal Nr R4 Totaal Eindstand
Vlag van Schotland Paul Lawrie 68 -4 T3 69 -3 -7 T3 67 -5 -12 1 68 -4 -16 1
Vlag van Australië Brett Rumford 67 -5 T1 70 -2 -7 T3 71 -1 -8 T4 68 -4 -12 2
Vlag van Nederland Maarten Lafeber 68 -4 T3 73 +1 -3 T17 67 -5 -8 T4 69 -3 -11 T3
Vlag van Frankrijk Romain Wattel 74 +2 T79 68 -4 -2 T27 63 -9 -11 2 72 par -11 T3
Vlag van Schotland Stephen Gallacher 75 +3 T 67 -5 -2 T 65 -7 -9 3 71 -1 -10 T6
Vlag van Denemarken Thorbjørn Olesen 68 -4 T3 72 par -4 T9 69 -3 -7 T7 72 par -7 T15
Vlag van Engeland Gary Boyd 74 +2 T79 70 -2 par T50 64 -8 -8 T4 74 +2 -6 T19
Vlag van België Nicolas Colsaerts 69 -3 T7 70 -2 -5 T7 71 -1 -6 T13 72 par -6 T19
Vlag van Noorwegen Knut Børsheim 67 -5 T1 73 +1 -4 T9 69 -3 -7 T7 75 +3 -4 T32
Vlag van Nederland Reinier Saxton 76 +4 T113 69 -3 +1 MC
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 76 +4 T113 70 -2 +2 MC
Vlag van Nederland Tim Sluiter 76 +4 T113 75 +3 +7 MC
Vlag van Nederland Taco Remkes 78 +6 T134 75 +3 +9 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale Order of Merit
  1. Vlag van Schotland Stephen Gray
  2. Vlag van Schotland Greig Hutcheon
  3. Vlag van Schotland David Patrick
  4. Vlag van Schotland Paul McKechnie
  5. Vlag van Wales Gareth Wright
  6. Vlag van Schotland Scott Henderson
  7. Vlag van Schotland Alan Lockhart
  8. Vlag van Schotland Graham Fox
Amateurs

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]