Kabinet-De Gasperi I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Gasperi I
Coalitie DC, PCI, PSIUP, PLI, PdA, PDL
Premier Alcide De Gasperi (Democrazia Cristiana)
Beëdiging 10 december 1945
Demissionair 1 juli 1946
Ontslagdatum 13 juli 1946
Voorganger Kabinet-Parri
Opvolger Kabinet-De Gasperi II
Overzicht premiers
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Italië
Politiek in Italië


Politiek van Italië


Portaal
Portaalicoon Politiek & Italië Portaalicoon

De eerste regering onder premier Alcide de Gasperi, Kabinet-De Gasperi I, is de laatste van het koninkrijk Italië en geldt als een overgangsregering naar de republiek. Het kabinet treedt aan op 10 december 1945 als opvolger van de regering onder Ferruccio Parri. De regering eindigde met het grondwettelijk referendum van 2 juni 1946, toen de Italiaanse bevolking koos voor de republiek. Van 12 tot 28 juni 1946, voor de verkiezing van Enrico De Nicola als president, diende de Gasperi als voorlopig staatshoofd, waarbij hij de titel Presidente provvisorio dello Stato voerde. De regering werd ontslag verleend op 13 juli 1946[1], en werd opgevolgd door kabinet-De Gasperi II.

De voornaamste taak van het kabinet was het voorbereiden van het referendum van 2 juni 1946, waarin het naoorlogse Italië een richting zou kiezen voor een staatsinrichting. De regering was samengesteld uit de partijen DC, PCI, PSIUP, PLI, PdA en PDL.

Samenstelling[bewerken | brontekst bewerken]

Ministers[bewerken | brontekst bewerken]

  • Minister voor de grondwetgevende vergadering - Pietro Nenni (PSIUP)
  • Minister voor de nationale raadpleging
Emilio Lussu (PSd'Az) (tot 2 februari 1946)
Alberto Cianca (PdA) (vanaf 2 februari 1946)
Ugo La Malfa (PdA) (9 januari - 20 februari 1946)
Mario Bracci (PdA) (vanaf 20 februari)

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]