Katholieke Kerk in Suriname

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Suriname
Sint-Petrus-en-Pauluskathedraal in Paramaribo

De Katholieke Kerk in Suriname bestaat uit een enkel bisdom, het Bisdom Paramaribo, en is onderdeel van de wereldwijde Katholieke Kerk, onder het geestelijk leiderschap van de paus en de curie in Rome.

Demografie[bewerken | brontekst bewerken]

Naar de volkstelling van 2012 wonen er 117.261 katholieken in Suriname. De Rooms-Katholieke Kerk is daarmee de grootste religieuze denominatie in het land (21,6% van de bevolking).[1] Het katholicisme komt het vaakst voor onder inheemsen (56%), gemengden (43%), creolen (41%), boeroes (35%), marrons (23%) en Chinezen (14%). Onder Javaanse Surinamers (5%) en Hindoestanen (2%) zijn er relafief weinig katholieken.[2]

Bisschop[bewerken | brontekst bewerken]

Op 11 november 2015 werd Mgr. Karel Choennie benoemd tot bisschop van Paramaribo. Het bisdom Paramaribo maakt deel uit van de kerkprovincie Port of Spain op Trinidad en Tobago. De bisschop neemt deel aan de bisschoppenconferentie van de Antillen, onder presidentschap van Patrick Christopher Pinder, aartsbisschop van Nassau (Bahama's). Verder is de bisschop lid van de Consejo Episcopal Latinoamericano.

Nuntius[bewerken | brontekst bewerken]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende groepen van seculiere priesters en reguliere congregaties (orden) zijn in Suriname actief geweest, in chronologie van aankomst:[3]

Bekende katholieken[bewerken | brontekst bewerken]

Gedenkteken Jozef Weidmann, 1975

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Presentatie 8e Volkstelling (2012), pagina 39 en 40: tabel Godsdienstige Denominaties [1]
  2. Suriname Census 2012 Volume 1, pagina 57, tabel 7.3: Totale Bevolking naar geloofsovertuiging en etnische groep [2]. Gearchiveerd op 5 februari 2023.
  3. Repertorium van Nederlandse zendings- en missie-archieven 1800-1960, Bisdom Suriname [3]
  4. De Surinaamsche Missie 1683-1933, De Tijd: godsdienstig-staatkundig dagblad, 's-Hertogenbosch, 1933/07/28 Geraadpleegd op Delpher op 12-09-2020 [4]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]