Larette

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Larette, artiestennaam van Cornelius (Cornel) Hauer (Wenen, 18 april 1889Amsterdam, 14 mei 1943), was een van oorsprong Oostenrijkse goochelaar die zich rond 1920 in Nederland vestigde.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hauer werd geboren in een Hongaars-Joodse familie. Over zijn jeugd is weinig bekend.[1] Zijn ouders hadden het Jodendom verlaten en waren katholiek geworden. Hij vestigde zich in de jaren twintig in Nederland op uitnodiging van theateragent Max van Gelder. Als Larette trad hij op in het hele land.[2] In Amsterdam runde hij op verschillende adressen een goochelstudio, waaronder op de Willemsparkweg.[3] In 1929 adverteerde hij als "Hofgoochelaar, de eenigste die voor Hare Majesteit is opgetreden."[4] In 1938 trouwde hij met Johanna Maria (Joke) Kortmulder.

Larette was slechthorend en luisterde graag naar de radio, die hij doorgaans hard aan had staan.[5] Op 13 mei 1943 ging het radioverbod in; Nederlanders moesten hun radio inleveren bij de bezetter.[6] Larette gaf aan die oproep geen gehoor[7] en toen in de nacht van 13 op 14 mei 1943 twee officieren van de Duitse Wehrmacht voor zijn deur stonden, heeft hij zichzelf met behulp van een revolver doodgeschoten.[5][8][9] Hauer werd begraven op de RK Begraafplaats Buitenveldert.[10] Het Instituut voor Goochelkunst, Studio Larette, werd na zijn dood voortgezet door zijn weduwe.[11]

Publicatie[bewerken | brontekst bewerken]

  • De goochelkunst en haar geheimen. Verbluffende trucs die iedere amateur kan leeren (Kosmos, 1939).

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • In 2009 werd een reclamefilmpje van Oldtimers Drop teruggetrokken toen bleek dat gebruik was gemaakt van filmbeelden van Hauer uit 1938.[12]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]