Naar inhoud springen

Louis de Cartier d'Yves

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jean-Baptiste Louis Ghislain Joseph de Cartier d'Yves (Marchienne-au-Pont, 26 juli 1787 - Yves-Gomezée, 14 juli 1852) was een Belgisch industrieel en senator.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Louis de Cartier was een telg uit de familie De Cartier. Hij was een zoon van Pierre-Alexandre de Cartier en Anne-Marie Philippart. Hij trouwde in 1816 in Fleurus met Anne de Paul de Barchifontaine (1783-1817) en in tweede huwelijk in 1819 in Yves-Gomezée met Marie-Thérèse de Paul de Maibe (1785-1851). Hij kreeg een dochter uit het eerste huwelijk en twee zoons en een dochter uit het tweede.

In 1823, ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, verkreeg hij, samen met zijn broer François (1783-1828) adelserkenning, wat hem betreft op de naam 'Cartier d'Yves' en met een bij eerstgeboorte overdraagbare baronstitel. In 1841 verkreeg hij de titel voor al zijn nakomelingen.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals zijn vader en andere familieleden was De Cartier d'Yves eigenaar van hoogovens, vaak in vennootschap met zijn schoonbroer, senator Perpète du Pont d'Ahérée.

In 1831, na de Belgische Revolutie, werd hij verkozen tot katholiek senator voor het arrondissement Philippeville. Hij vervulde het mandaat tot in 1839. In juni 1847 werd hij opnieuw senator tot in juni 1848. Een derde maal was hij senator van september 1851 tot aan zijn dood.

Vanaf 1836 en eveneens tot aan zijn dood was hij burgemeester van Yves-Gomezée. Zijn zoon Julien was eveneens burgemeester van deze gemeente.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1986, Brussel, 1986.
  • Jean-Luc DE PAEPE en Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, 1996.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]