Magliophis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Magliophis
Magliophis exiguum
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Colubridae (Toornslangachtigen)
Onderfamilie:Dipsadinae
Geslacht
Magliophis
Zaher, Grazziotin, Cadle, Murphy, de Moura-Leite & Bonatto, 2009
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Magliophis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Magliophis is een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Dipsadinae.[1]

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Hussam Zaher, Felipe Gobbi Grazziotin, John Everett Cadle, Robert Ward Murphy, Julio Cesar de Moura Leite & Sandro Luis Bonatto in 2009. Er zijn twee soorten, de slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Dromicus en Arrhyton. Het geslacht werd lange tijd tot de familie toornslangachtigen (Colubridae) gerekend.

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Magliophis exiguus Cope, 1863 Puerto Rico (Amerikaanse Maagdeneilanden, Britse Maagdeneilanden)
Magliophis stahli Stejneger, 1904 Puerto Rico

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

De soorten komen voor in delen van de Caraïben en leven op Puerto Rico en enkele omliggende eilandengroepen zoals de Amerikaanse en Britse Maagdeneilanden.[1] De habitat bestaat uit tropische en subtropische bossen, zowel droge bossen als vochtige laaglandbossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals plantages en landelijke tuinen kunnen de dieren worden aangetroffen.

Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan beide soorten een beschermingsstatus toegewezen. De slangen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[2]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]