Marguerite Narbel was een dochter van Paul-Louis, een arts. Ze huwde Jean-René Hofstetter, die ook arts was, maar van wie ze later zou scheiden. In 1941 behaalde ze een licentiaat in de natuurwetenschappen en in 1946 een doctoraat in de zoölogie aan de Universiteit van Lausanne. Vervolgens ging ze aan de slag als biologe en als onderzoekster naar de cytogenetica van dieren, wat ze deed in Lausanne en Zürich. Ze doceerde aan de universiteiten van Lausanne en die van Genève en gaf van 1969 tot 1981 ook les aan de kantonnale school van laboratoriumassistenten in Vaud. Ze was tevens lid van enkele federale commissies, zoals die voor waterbescherming en nationale parken.
Van 1970 tot 1986 was Narbel lid van de Grote Raad van Vaud, het kantonnale parlement, waarvan ze van 1981 tot 1982 de eerste vrouwelijke voorzitter was.
Van 1956 tot 1958 was ze voorzitster van de Association vaudoise des femmes universitaires en van 1964 tot 1968 vicevoorzitster van het Schweizerischer Verband der Akademikerinnen.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Marguerite Narbel in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 8 juni 2021), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.
.svg){kind=small}
Zwitserland
Vaud