Michael Obasuyi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michael Obasuyi
Michael Obasuyi
Volledige naam Michael Obasuyi
Geboortedatum 12 augustus 1999
Geboorteplaats Brugge
Nationaliteit Vlag van België België
Sportieve informatie
Discipline hordelopen
Trainer/coach Patrick Himschoot
Eerste titel Belgisch kampioen 110 m horden 2019
OS 2020
Extra Belgisch recordhouder 60 m horden en 110 m horden
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Michael Obasuyi (Brugge, 12 augustus 1999) is een Belgische atleet, gespecialiseerd in het hordelopen. Hij werd zesmaal Belgisch kampioen en nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Obasuyi nam in 2018 op de 110 m horden deel aan de wereldkampioenschappen U20. Hij werd vierde in de finale.[1] Op de iets hogere horden kon hij zich op dezelfde afstand tijdens de Flanders Cup in Ninove in extremis plaatsen voor de Europese kampioenschappen te Berlijn.[2] Daar werd hij uitgeschakeld in de halve finale.

Obasuyi werd in 2019 voor het eerst Belgisch kampioen op de 110 m horden. Op de Europese kampioenschappen U23 in Gävle werd hij vijfde in de finale.[3] In 2020 behaalde hij indoor de titel op de 60 m horden en outdoor op de 110 m horden. Tijdens de Belgische kampioenschappen van 2021 won hij in een persoonlijk record van 13,32 s. Dit was onder de limiet voor deelname aan de Olympische Spelen in Tokio.[4] Op de Olympische Spelen werd hij uitgeschakeld in de reeksen.[5]

In 2022 nam Obasuyi deel aan de wereldkampioenschappen indoor in Belgrado. Hij miste met een persoonlijk record nipt de finale.[6] Door een spierscheur miste hij de wereldkampioenschappen in Eugene.[7] Hij raakte wel fit voor de Europese kampioenschappen in München[8] Hij werd uitgeschakeld in de reeksen.

Tijdens de Belgische indoorkampioenschappen van 2024 verbeterde Obasuyi op de 60 m horden het 26 jaar oude Belgisch record van Jonathan N'Senga naar 7,54 s en veroverde hij zo een tweede Belgische indoortitel.[9] Hij nam op dat nummer ook deel aan de wereldkampioenschappen indoor in Glasgow. Hij werd zevende in de finale.[10] Tijdens de nationale interclubcompetitie in mei van dat jaar won hij de 110 m horden in 13,38 s. Dit was voldoende voor deelname aan de Europese kampioenschappen later dat jaar in Rome.[11] Een week later verbeterde hij op die afstand in Montgeron het 26 jaar oude record van Jonathan N'Senga naar 13,24 s. Daarmee plaatste hij zich ook voor de Olympische Spelen in Parijs.[12] Enkele uren laten bracht hij dit record naar 13,20 s.[13]

Belgische kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Outdoor
Onderdeel Jaar
110 m horden 2019, 2020, 2021, 2023
Indoor
Onderdeel Jaar
60 m horden 2020, 2024

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Outdoor
Onderdeel Prestatie Wind Datum Plaats
110 m horden 13,20 s (NR) +1,7 m/s 19 mei 2024 Montgeron
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
60 m horden 7,54 s (NR) 18 februari 2024 Louvain-la-Neuve

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

60 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

110 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2015: DQ EYOF te Tbilisi
  • 2017: 5e in ½ fin. EK U20 te Grossetto - 14,17 s
  • 2018: 4e WK U20 te Tampere - 13,45 s
  • 2018: 8e in ½ fin. EK te Berlijn - 13,78 s
  • 2019: 5e EK U23 te Gävle - 13,67 s
  • 2019: Goud BK AC - 13,57 s
  • 2020: Goud BK AC - 13,82 s
  • 2021: Goud BK AC - 13,32 s
  • 2021: Zilver EK U23 in Tallinn – 13,40 s
  • 2021: 6e in serie OS in Tokio - 13,65 s
  • 2022: 5e in serie EK in München - 13,90 s
  • 2023: Goud BK AC - 13,57 s

verspringen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2015: 9e EYOF te Tbilisi - 6,66 m
  • 2016: 7e EK U20 te Tbilisi - 7,16 m