Overleg:Jan Sloot

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 13 jaar geleden door Hoopje in het onderwerp Supplement

LennartBolks schrijft: In maart 1999 lieten ze het systeem zien aan Philips-topman Roel Pieper die er erg van onder de indruk was."

In het Quote-artikel, de link waarvan door Lennart wordt verstrekt, staat evenwel: "Dat neemt niet weg dat hij de vinding van Sloot nog in maart 1999 verwierp. 'Philips heeft de vinding afgewezen, zegt Carel Jan van Driel van Philips Research. 'En Roel Pieper heeft die beslissing genomen.'"

Hoe zit dat dan? Hij was er van onder de indruk, en toch wees hij de uitvinding af? Of klopt het niet wat Van Driel beweert? Of speelde Pieper dubbelspel, en wees hij als Philips-medewerker de uitvinding af die hij als directeur van The Fifth Force wilde exploiteren? Maar dat moet er dan wat duidelijker in staan, vind ik. Muijz 14 sep 2004 09:54 (CEST)Reageren

(Als link kun je beter de cache van Google gebruiken, want die andere geeft steeds een time-out.)

Precies, het verhaal gaat dat Pieper Philips ontrouw is geweest. Danielm 14 sep 2004 10:19 (CEST)Reageren

er staat "Indien Jan Sloot een coderingssysteem had ontworpen wat niet digitaal werkt, maar gebaseerd is op meer mogelijke toestanden dan 2, dan is e.e.a. theoretisch misschien weer wel mogelijk. Dit is echter weer in tegenspraak met Sloot's eigen bewering dat het om een digitaal alfabet ging."

dat geldt toch voor een binaire code, ipv voor een digitale? oscar 8 dec 2004 09:45 (CET)Reageren
Inderdaad. Mea culpa. Ik heb de zin verwijderd. Lexw 8 jan 2005 20:23 (CET)Reageren


In het artikel staat vermeld dat er meer dan 2^8192 films zouden bestaan. Dit lijkt me wat overdreven. Wat wel een geldige aanval op SDCS is, is het feit dat SDCS lossless zou zijn, oftwel, we mogen elk van de 86400 beeldjes in een film in een andere volgorde zetten en het een nieuwe film noemen en SDCS zou het nog kunnen coderen. Hieruit volgt dat elke mogelijke permutatie van videobeelden van alle films ter wereld te coderen zouden zijn in 2^8192 bits. Het aantal mogelijk te coderen films wordt dan (2^8192/!86400). Ik heb geen rekenmachine die de faculteit van 86400 aankan, maar het zou een interessante berekening zijn. Marty 20 feb 2005

Welke theoreet kan het bewijzen, of is het al bewezen, en waar kan ik het dan vinden?: 'Wat de zaak echter dubieus maakt, is het feit dat bewezen kan worden dat zijn claims theoretisch niet mogelijk zijn'.

Quote: 'Een informatie-eenheid kleiner dan een bit bestaat niet, dus zelfs met het door Jan Sloot geclaimde digitale alfabet kan e.e.a. niet gerealiseerd worden.' Is dit bewezen, en zo ja waar kan ik dat vinden? Wat is een digitaal alfabet?

Quote: 'De meeste wetenschappers zijn dan ook van mening dat Sloot een fantast en mogelijk zelfs een regelrechte oplichter was.

Quote: 'De meeste wetenschappers zijn dan ook van mening dat Sloot een fantast en mogelijk zelfs een regelrechte oplichter was.' Welke wetenschappers zijn dat? Chemici of medici? Waar kan ik deze quote controleren?


Dat kan o.a. hier. Lexw 26 mei 2005 23:16 (CEST)Reageren

Krachtig artikel met een duidelijk standpunt. Kees Immink is ongetwijfeld een vooraanstaand codeerspecialist, en zal wel weten waar ie het over heeft, hoop ik, maar er staat letterlijk 'de meeste wetenschappers..'. Immink heeft misschien wel een minderheidsstandpunt. Zijn er nog andere geleerden die zich in het openbaar hebben uitgelaten over deze kwestie? Anders kan de zin beter worden veranderd in: 'Prof. Kees Immink, een gekend codeerspecialist, was in een interview erg negatief over Sloot's kansen om zijn spectaculaire claims waar te maken. Hij noemde Sloot's werk zelfs 'Absolute onzin'.'

@Marty: Er zijn veel meer dan 2^8192 films mogelijk. Het getal 2^8192 wordt door de auteur verkregen door uit te gaan van films die alleen uit helemaal zwarte en helemaal witte beeldjes bestaan, en dan een film te maken van precies 8192 beeldjes (een minuut of zes) lang. Daarvan zijn er precies 2^8192. De auteur toont daarmee aan dat je nooit een "sleutel" van 1kb kunt gebruiken om alle films ter wereld te tonen. Groet, Diogenes 4 nov 2008 23:01 (CET)Reageren



Waarde Michiel1972, Je hebt onlangs de heer Sloot ingedeeld bij de categorie uitvinders en wetenschappers nadat ik dat had verwijderd. Heel moedig. Zou je misschien kunnen uitleggen welk wetenschappelijk werk de heer Sloot heeft verricht. Graag publicaties, boeken of proefschrift van deze wetenschapper noemen. Is het werk toegankelijk of beschikbaar? Wat heeft hij uitgevonden om te worden ingedeeld bij de uitvinders? Is het werk voldoende nieuw en begrijpelijk voor vakgenoten? Ik heb pas brandend ijswater uitgevonden, maar hou het geheim. Kun je me daarom ook indelen bij de categorie uitvinders en wetenschappers. Frietmet.

Ik ben het met Frietmet eens dat Sloot geen wetenschapper genoemd kan worden. Over "uitvinder" kun je nog discussiëren, maar wetenschapper? Nee... Lexw 3 jun 2005 12:32 (CEST)Reageren

Zullen we dat dan eens doen? Ik vind dat Sloot geen uitvinder van voldoend niveau is om in Wikipedia te worden opgenomen. Bekijk het lijstje 'uitvinders' eens waarin hij wordt opgenomen, met namen als Da Vinci, Tesla etc. Het feit dat hij twee Nederlandse (6-jarige en dus niet geëxamineerd) octrooien op zijn naam heeft, die nogal warrig zijn en ook niet gebruikt worden, lijkt mij verre van voldoende. Geen goed idee dus, en snel verwijderen. Frietmet. 9 jun 2005 08:22 (CEST)

Dat wordt dan een korte discussie, want ook hierin ben ik het eigenlijk wel met je eens. Waar moeten we hem dan onderbrengen? "Nederlands persoon"? Het lijkt mij dat daarover in elk geval geen discussie mogelijk is :-) Lexw 9 jun 2005 22:05 (CEST)Reageren

Boeiende vraag. Wat dacht je van entrepreneur? Is daar al een categorie voor? Misschien te breed? Ik zie graag andere voorstellen. We kunnen natuurlijk als we het niet weten de categorie openlaten. Frietmet 10 jun 2005 08:12 (CEST)Reageren

Categorie:Nederlands charlatan? Taka

Da's een goeie nieuwe categorie! Dan komt-ie naast Emile Ratelband te staan, die ik bij deze nomineer... ;-) Lexw 10 jun 2005 12:36 (CEST)Reageren


ik vind sdcs zo een intressant onderwerp dat ik er een topic over heb aangemaakt op:

http://de-broncode.hyves.nl

Hopelijk zien jullie deze "spam" als een positieve bijdrage voor geintreseerde.

rixnet

Nou, niet echt. Er staat niets wat niet ook hier op wikipedia staat. Er staat zelfs veel minder. Dus wat mij betreft mag deze "spam" (inderdaad!) verwijderd worden. Ik heb nog wel een tip voor je: ik zie dat je een beetje aan het prutsen was met je ondertekening. Dat doe je door 4 tildes achter elkaar te plaatsen. Dus zo: ~~~~ . De wiki-software vervangt dat automatisch door je onderschrift. Lexw 11 aug 2005 22:56 (CEST)Reageren

Toevallig heb ik net het boek 'de broncode' gelezen, waarin een bijlage staat (bijlage 1), waarin omschreven wordt op welk principe zijn codering berust.

Het valt mij op dat zowel dit stukje tekst als de discussie erg gericht is op het digitale alfabeth (waarvan ik mij geen voorstelling kan maken) en het verhaal dat een film op 1kb zou passen. Vervolgens waarom een film niet op een 1kb bestand zou kunnen passen.

Vergis je niet, die 1kb bestand is niet de film zelf, maar slechts de sleutel van de film. Als het de film zelf was geweest (dat bestand van 1kb), dan hadden we het over compressie gehad. Vele gigabyte's in 1kb, dat durf zelfs ik te beweren dat het niet past, mbv compressie.

Het gaat er hierom dat in de 1kb sleutel verwijzingen staan middels een algoritme, naar het rom geheugen van het vertaalkastje ! Daar zit de informatie in, en dan wel te verstaan niet de films, maar de codeer + decodeer algoritmes plus de primaire blokken (op eoa manier wist Jan Sloot alle beelden/data in vast herleidbare blokken om te zetten). De sleutel is in feite niets anders dan een beschrijving van welke blokken er uit het rom moeten worden geplukt om de oorspronkelijke bestanden/data weer op te bouwen !

Niet dat ik nu precies weet hoe het werkt, het gaat uiteindelijk om de algoritmes, daar is door Jan 12 jaar (!!) aan gewerkt.

Jan Sloot had iets geheel anders voor ogen.[brontekst bewerken]

Het artikel over Jan Sloot is gebaseerd op de indruk dat het om een compressiemethodiek zou gaan. Dit is niet het geval. In het artikel staat dan ook terecht: "Hij had er een hekel aan als iemand beweerde dat zijn uitvinding met compressie te maken had."

Degene die verondersteld dat op de bewuste 64kb zo veel speelfilms zouden passen, hebben het niet begrepen. Ook Jan Sloot was zich er van bewust dat een compressie met een factor van 2 miljoen onmogelijk is. Jan Sloot had iets geheel anders voor ogen.

Het is bijzonder jammer dat er nu zo'n onzin over dit onderwerp in wiki wordt geschreven.

- De voorgaande niet ondertekende opmerking werd toegevoegd door McTucker (overleg|bijdragen) .

Grijs blok[brontekst bewerken]

Onderstaand stukje is deels gekopieerd en deels verplaatst van Wikipedia:Overleg gewenst#Jan Sloot.

Wat doet dat rare grijze subjectieve blok naast dit artikel? Yorian 5 mrt 2007 19:52 (CET)Reageren

Ik denk dat het een hulpje moet zijn voor het bepalen welke categorie hier van toepassing is: Categorie:Uitvinder of Categorie:Oplichter. Het grijze vak drukt onze mening richting het laatste ;). EdBever 5 mrt 2007 22:21 (CET)Reageren


En ook weer vijf externe links! Ik dacht dat we daar zuinig mee moesten zijn? Ilonamay 5 mrt 2007 23:31 (CET)Reageren
@Ilonamay: Met externe links moeten we zuinig zijn, maar bij controversiële onderwerpen is het wel belangrijk referenties en bronnen aan te geven. Dan kunnen er iets meer externe links gewenst zijn. Johan Lont 6 mrt 2007 09:44 (CET)Reageren
@Johan Lont: (wat een goed idee, mag ik het ook gebruiken?) Dus je vindt het hier wel kunnen? En op James Nachtwey? Ilonamay 6 mrt 2007 10:18 (CET)Reageren
Het moet van geval tot geval bekeken worden, en ik wil me nu niet verder verdiepen in Jan Sloot of James Nachtwey. Johan Lont 7 mrt 2007 09:10 (CET)Reageren

(Terugspringend) Is het geen optie SDCS een eigen artikel of op z'n minst een eigen sectie te geven? Dan kan daar het SDCS besproken worden, inclusief alle argumenten voor en tegen. Dat grijze blok zou niet zo'n heel gek idee zijn, als het niet zo vreselijk lang was -- langer dan het artikel zelf. SQB 20 okt 2009 22:46 (CEST)Reageren


Ik vindt het jammer dat er zoveel negatieve commentaren en artikelen geschreven zijn over Jan Sloot & SDCS. Heeft iemand eigenlijk wel eens ooit de moeite genomen om de geregistreerde patenten te onderzoeken? Ik wel! Ga naar Google, en zoek op Romke Jan Bernard Sloot. Je ziet dan bij één van de zoekresultaten de site http://v3.espacenet.com verschijnen, als je doorklikt vindt je twee patenten, één geregistreerd op naam van JVR Services Nieuwegein, en één op naam van Jan Sloot zelf. Dan leer je bijvoorbeeld, dat Jan nergens de ‘1 KB’ limiet noemt – Jan heeft het alleen over dat de code op een Chipcard opgeslagen kan worden. Ik heb ook met twee van Jan’s vrienden gesproken, indrukwekkend hoe zij zich hebben ingezet voor Jan en zijn uitvinding. Wist je dat Jan zijn uitvinding destijds gedemonstreerd heeft aan een aantal ‘Captains of Industry’, en ‘Top Venture Capitalists’? Dat zijn toch niet bepaald domme mensen! Er schijnt trouwens ook een Zwitser met deze uitvinding bezig te zijn geweest, maar die zat volgens Jan op een dood spoor. Maar nu terug naar het patent en de code-sleutel. Hoe werkt SDCS dan? De meeste mensen zullen zich moeilijk kunnen voorstellen dat er maar een beperkt aantal films mogelijk zijn die voldoen aan dezelfde kwaliteitscriteria qua beeld en geluid, en tijdsduur. Jan geeft daarom als voorbeeld een boek in zijn patent. Stel je schrijft een boek van 256 pagina’s, met 256 tekens per bladzijde (inclusief spaties en leestekens). Stel je mag zoveel boeken volgens deze specificaties schrijven als je zelf wilt, mits de tekst maar leesbaar en betekenisvol is, en syntactisch en semantisch juist is. Als je tijd van leven hebt zul je er achter komen dat je op een gegeven moment hetzelfde boek opnieuw aan het schrijven bent. Waarom? Omdat het aantal combinaties van bytes die ‘leesbare tekens’ voorstellen in een zoals eerder aangegeven zinvolle combinaties, beperkt (eindig) is! Jan zegt dat hij een code berekent voor iedere bladzijde, en dat alle codes op een rij samen de code voor het boek vormen (er van uit gaand dat een schrijver geen twee dezelfde bladzijden schrijft). De ‘boek code’ is dan ongeveer een achtste van de grootte van de gehele tekst in bytes. Maar hoe kom je dan aan die code? Daarvoor moet je wat principes van communicatie kennen. Communicatie is het uitwisselen van data van A naar B, waarbij de data voor de ontvanger, na interpretatie, een bepaalde zinvolle betekenis heeft. De data bestaat uit zich herhalende patronen / structuren, de interpretatie die wij met onze ogen en oren doen zou je dus patroonherkenning kunnen noemen. In tekst heb je herhalingspatronen, bijvoorbeeld in de vorm van woorden of zinsneden die vaak gebruikt worden. Jan gaat echter verder: kijk bijvoorbeeld eens naar de woordjes ‘aan’ en ‘eer’. Digitaal vormen zij hetzelfde patroon, alleen liggen alle codes van ‘eer’ vier hoger in de karakter tabel dan die van ‘aan’! Als Jan de werking van zijn uitvinding beschrijft, heeft hij het er over dat de ingelezen data wordt vergeleken met ‘mogelijke waarden’. Nu snap je dus deze cryptische omschrijving: deze ‘mogelijke waarden’ zijn tabellen met bekende patronen, je hebt tabellen voor beeld, geluid, tekst en eventuele andere vormen van data. Jan zijn uitvinding betreft dus die patroon tabellen. De 12 jaar die Jan aan zijn uitvinding besteed heeft zijn voor het grootste deel letterlijk verloren gegaan aan het zelf schrijven van een Operating System en Drivers, alles om makkelijke namaak te voorkomen, doodzonde want bijna was alles voor niets geweest – tot ik het geheim nu tenslotte alsnog prijsgeef! Jan wilde nooit over zijn uitvinding praten – omdat die zo simpel is – zie je nou wel dat hij gelijk heeft? Jan was absoluut geniaal – hoe kom je erop om zoiets te bedenken? Nou nog iemand die hier een mooi programma voor gaat maken voor op de PC, Apple, of wat dan ook. Hou het freeware zou ik zeggen, maak er een ‘big step for mankind’ van, en niet weer een zolderkamer avontuur. Veel geluk ermee! Met vriendelijke groet, Christ van Wijck cvwijck (gevolgd door een apestaartje, en dan) gmail.com --84.27.241.199 8 jul 2007 22:51 (CEST)Reageren

email-adres veranderd ter vermijding van spam.
Beste Christ,
Het is opvallend hoe twee mensen dezelfde tekst kunnen lezen en daar totaal verschillende conclusies uit trekken. Jij hebt de moeite genomen Jan Sloot's patenten door te lezen en concludeert dat hij geniaal was, en ik lees hierboven jouw weergave van die uitvinding en concludeer dat het nog grotere nep was, dan ik reeds vermoedde. Ik wil met nadruk uitspreken dat ik niet zeg dat Sloot niet iets briljants heeft uitgevonden, want ik weet niet wat hij allemaal uitgedacht en opgeschreven heeft. Ik beweer alleen dat ik niets heb gezien of gelezen dat er op wijst dat hij iets briljants heeft bedacht.
Je beschrijving van een code voor alle mogelijke boeken van 256 bladzijden met 256 karakters riep bij mij het verhaal van de uitvinder van het schaakspel in herinnering. Volgens dat verhaal, was een koning zo verrukt over het juist uitgevonden schaakspel, dat hij de bedenker ervan een beloning aanboodt. Die bedenker zei toen: Geef me voor het eerste vakje van het schaakbord een graankorrel, voor het tweede vakje twee graankorrels, voor het derde vakje vier, dan acht, zestien enzovoort voor alle 64 velden van het schaakbord. De koning dacht dat hij die paar zakken graan wel kon missen, maar toen hij het uit wilde voeren kwam hij tot de ontdekking dat al het graan van de wereld te weinig zou zijn om het laatste vakje van de benodigde korrels te voorzien.
Je zou het verhaal ook anders kunnen vertellen. Een koning had zoveel graan geoogst, dat hij problemen had om het te bergen en hij loofde een prijs uit, voor wie een graanschuur zou kunnen ontwerpen waar voldoende graan in geborgen kon worden. Een geniale uitvinder kwam toen met een briljant idee:
Bouw een schuur van 16 meter in het vierkant, en verdeel die in acht bij acht graanbunkers of vakken. In het eerste vak leg je een graankorrel, in het tweede twee, in het volgende vak leg je vier korrels en in de naastliggende acht, enzovoort. Als je dit patroon maar volhoudt, kun je al het graan van de wereld in die ene schuur opslaan.
De koning geloofde het eerst niet, en liet het narekenen door elke wiskundige in zijn rijk. Die moesten allemaal toegeven, dat de berekeningen klopten.
Als je patroontabellen maakt voor alle mogelijke patronen van tekst, beeld en geluid, kun je films zeer sterk comprimeren. Alleen, om alle mogelijke patronen op te slaan, heb je misschien zoveel harde schijven nodig, dat die met elkaar een grotere massa hebben dan de planeet jupiter.
Dat is mijn mening erover. Johan Lont (voorbehoud) 9 jul 2007 10:49 (CEST)Reageren

Beste Johan, Uit jou reactie kan ik alleen maar afleiden dat je mijn verhaal niet begrijpt. Jammer, als ik ooit zover kom zal ik proberen met wat duidelijker (reken)voorbeelden te komen. --Christobal 9 jul 2007 18:37 (CEST)Reageren

"State of the art Mpeg1 codering"? Dat was zelfs in 1995 niet het geval, laat staan in 1999 en al helemaal niet nu. De DVD specificatie -- die Mpeg*2* gebruikt -- is gefinaliseerd in Dec 1995.194.109.254.26 25 jul 2007 02:15 (CEST)Reageren

Hoe kan het dat mensen hier ooit in geloofd hebben? (Ik ben me ervan bewust dat deze vraag opmerkelijk is uit mijn mond, maar ik begrijp het echt niet.) Dat vind ik het meest interessante aspect van deze hele geschiedenis. Andries 10 dec 2007 01:06 (CET)Reageren

Beste Andries, Reden waarom dit geloofwaardig is, is omdat heel Silicon Valley de vinding in aktie heeft gezien. Roel Pieper stapt niet op bij Philips omdat hij hoofdpijn heeft, maar omdat hij de hele techniek van Jan Sloot meerdere malen in aktie heeft gezien. Laten we het heel simpel stellen, eind jaren negentig bestonden er geen technieken om 1 film zo direkt te faken met heen en weer spoelen (vergeet niet dat de beelden kraakhelder waren, zonder ruis), laat staan dat 16 films gefaked konden worden.

Ander punt in deze hele discussie is, dat allen die zich tot 'expert' bombarderen tav dit soort technieken alleen maar denken vanuit binair stelsel, en danwel geheel binair ! Daarom kunnen die mensen niet verklaren dat dit soort kunstjes wel degelijk mogelijk zijn. Het is immers arrogant om te denken dat je zelf alle kennis hebt, en zodoende kunt zeggen dat iets niet kan. Erger nog, je stelt daarmee indirekt dat verbetering onmogelijk is. Er is geen slechtere denkwijze voor de mens dan dit soort aannames. Dat is hetzelfde dat je niet naar de maan kunt vliegen !

Ik heb die patenten uitvoerig bestudeerd, tot en met de punt en komma ! Helaas heb ik nog geen oplossing, omdat ook ik vanuit het klassieke binaire standpunt ben opgegroeid en heb geleerd. Het is heel moeilijk om om te schakelen naar een ander stelsel, en daardoor ontstaat een niet flexibele manier van denken. Even terug op het onderwerp, discussies mbt die 64kb, en daaruit berekenen hoeveel soorten films je kwijt kunt heeft werkelijk geen enkele waarde. Het heeft toch ook geen nut om te schatten uit hoeveel woorden een stuk tekst in een boek bestaat, als het niet nederlands, maar chinees is ? Andere taal, dus ook een andere construktie van opslaan. Vergeet niet dat 64kb de hoeveelheid ruimte is, als de data die erin zit op binaire leest is geschoeid, dat was dus niet het geval. Via een tussenstap icm een soort referentie-database (waar schijnbaar omzetting plaats vond van de gewone waarde naar de (nieuwe) digitale waarde), en het algoritme, heeft Jan Sloot een nieuw concept ontwikkeld.

Het was trouwens niet voor niets dat Jan Sloot ontplofte als met vragen begon te stellen met een binair karakter, en zeker icm kreten als compressie.

Wat mensen blijkbaar moeilijk vinden om te begrijpen is dat het /wiskundig/ bewezen is dat een dergelijk systeem niet kan. Wiskunde, dus opgebouwd uit axioma's die zo basaal zijn dat zelfs het SDCS eraan moet voldoen. Dat heeft dus niets met 'arrogant zijn en denken dat je alle kennis hebt' maar met het zorgvuldig opbouwen van kennis.
De patenten zijn weinig interessant: wat daarin beschreven wordt is de basis van /elk/ compressiesysteem. Het is vrij simpel: er is wetenschappelijk gezien geen enkele reden om aan te nemen dat het verhaal waar is en er is geen werkend systeem. Waarom zou /iemand/ dan moeten geloven dat het werkt? valhallasw 21 aug 2008 22:57 (CEST)Reageren
Is dat dezelfde wiskunde die onvolledig is bewezen door Kurt Gödel? Axioma's zijn mooi en aardig maar je zal je vast wel bewust zijn van het 5e axioma van de Euclidische meetkunde die lange tijd later incorrect is gebleken en het bestaan van niet-Euclidische meetkundes heeft ingeluid. In andere woorden, binnen een bepaald stelsel van axioma's valt het een en ander te bewijzen (maar de bewijzen zijn niet per se volledig) en het stelstel van axioma's is niet het enige stelsel van axioma's dat kan bestaan. Overigens heb ik nu niets gezegd over mijn mening over Jan Sloots werk, ik wilde alleen aantonen dat jouw redenatie incorrect is. 134.221.241.71 12 jan 2009 15:50 (CET)Reageren
Je gaat wel erg kort door de bocht. Ja, het gaat over dezelfde wiskunde die 'onvolledig is bewezen': De eerste theorie stelt dat een theorie niet én compleet én consistent kan zijn: 'Deze stelling kan niet bewezen worden': is dat waar dan is je theorie onvolledig, is het onwaar dan is 'ie inconsequent. Dat betekent niet dat je geen bewijzen kunt vormen vanuit axioma's, maar dat je niet /alles/ kunt bewijzen. De tweede theorie stelt dat een theorie zijn eigen waarheid niet kan bewijzen. Wederom: so what?
Het 5e axioma van de Euclidische meetkunde is niet incorrect gebleken: het is een axioma, en het genereert geen tegenspraak met de andere axioma's - dan is het ook niet incorrect. Dat het ook mogelijk is om andere meetkundes op te zetten doet daar niets aan af. valhallasw 12 jan 2009 20:24 (CET)Reageren

commentaar[brontekst bewerken]

Uitvinding(en) van Jan Sloot is niet volgens het huidige rekenmethode met Binaire (tweetallige stelsel) gecodeerd,het moet gedaan zijn met een 'eigen'manier van rekenen. Met compressie gaat inderdaad teveel informatie verloren,dat leidt alléén maar tot slechte kwaliteit.Nee,het is een andere methode,puur geluid,en beeld,dus Sloot heeft bij de bron een alternatieve manier gekozen dan tweetallig ( aan of uit).Het begin moet goed zijn,( ik denk zelfs dat ie een drietallig stelsel heeft gemaakt,(tri-naire code,aan,uit,en/of hold (standby pulse), Dus nee compressie is niet de weg,en nee mpeg is het ook niet,ook geen oversamplingstechnieken, niet van dat alles heeft Sloot toegepast! afz.J.Lammerts van Bueren

Het drietallig stelsel (of n-tallig stelsel) is niet krachtiger dan het tweetallig stelsel. Er zijn geen zaken mee mogelijk die niet gedaan kunnen worden met het tweetallig stelsel. - Simeon 20 okt 2009 22:51 (CEST)Reageren

Een opmerking[brontekst bewerken]

Ten eerste; Er word met 2 maten gemeten, hiermee zeggende, nergens staat de echte compressie vermeld, ik kan een 10-cd-wisselaar hebben en zeggen dat ik alleen de remote-controller nodig heb... Zoals ik het begrijp groeit de echte opslag GIGANTISCH t.a.v. het aantal films zodat de het lijkt of de remote-smartcard heel slim is...
Ten tweede; Er word nogmaals op een ander niveau met 2 maten gemeten, het fundament voor deze 'nieuwe' techniek is het aloude BIT-systeem, er zijn dus niet meer mogelijkheden dan de bits aanbieden.
Ten derde; Iemand die enige bedrevenheid heeft in de kunst van het programmeren zal waarschijnlijk net als ik denken bij de aangeboden informatie dat het om 5 algoritmes gaat verdeeld over 5 geheugens, en dit tienduizenden regels in beslag neemt, dat het ene niet erg strookt met het tweede...
Ten vierde; Als ik naar het, via de jansloot.telcomsoft.com, vermeld patent kijk, dan vermoed ik zelfs dat hij voor elke film min. 1 byte nodig heeft en niet gesuggereerd heeft dat 1 byte verwijst naar alle films/oplossingen... Het patent bekijken heeft louter mijn voorgaande punten verstevigd. Hij gebruikt 'redundancy' maar om een alfabet gebaseerd op unit WORD ipv unit BIT nieuw te noemen is ronduit belachelijk.
Mijn conclusie is dan ook; Mensen wees verstandig, ik kan de som niet anders maken dan dat goudzoekers het geheel gepopulariseerd hebben en de bittere hap door een paranoide Jan zoet is gebleven...
Gegroet, Niels - binairy^gmailPUNTcom– De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 84.82.230.108 (overleg · bijdragen) 28 augustus 2010 10:06 (CEST)

Een bewijs van echtheid[brontekst bewerken]

Lieden, omdat Jan overleden is en daardoor geen stem meer heeft heb ik een test bedacht welk in ieder geval de conclusie geeft of Jan echt iets heeft uitgevonden, mits de ingredienten van de test compleet zijn.

-1 Aanname is dat 1 film +/-90min. is, dit betekent bij de geopperde 16 films 24 uur beeldmateriaal.
-2 Ik heb ergens gelezen dat Jan bij een demonstratie het 'kastje' heeft laten vallen, omdit te repareren heeft hij een harde schijf gebruikt ('om de geheugens te vervangen'), het welk ik begrijp nog steeds in het gerepareerde 'kastje' zit.
Nu is het zo dat in de tijd dat dit speelde de 'consumenten' harde schrijven niet zo groot waren, ook heb ik ergens gelezen dat Jan beweerde minder dan 1 gigabyte nodig te hebben voor alle films... De test vereist alleen de bestaande 16 films (x +/-90min)
Indien kan bewezen worden dat A. de HD (of totaal geheugen) kleiner is dan 1Gb (in het 'kastje'), B. de 16 films x +/-90min. er daadwerkelijk opstaan.
Dan is de daaruit volgende conclusie dat dit met de thans bekend zijnde compressie/kwaliteit methoden niet mogelijk is en heeft Jan wel degelijk iets uitgevonden wat voorheen niet bekend was en tot op heden nog onduidelijk is.

Niels - binairy&gmailPunTcom – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 84.82.230.108 (overleg · bijdragen)

Supplement[brontekst bewerken]

Aldus tot bovenstaande test is uitgevoerd en een positief resultaat oplevert van min. PAL(768x576) resolutie goede(/'lossless') kwaliteit zodat er sprake is van 64Mb per +/-90min. film, is wat mij betreft Jan geen uitvinder, wel een wetenschapper maar niet een die op wikipedia te vinden zou moeten zijn...
Voor de leek is het nu misschien makkerlijker te begrijpen dat de wetenschapper bedenkt, zelfs bij een positief resultaat, 16 films = 64Mb, 32 films = 32 Mb, 64 films = 16Mb, opdat men inziet dat dit geen kloppende berekening gaat worden. Het patent verwijst naar compressie terwijl Jan beweerd schijnt te hebben dat dit geen compressie betreft.
– De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 84.82.230.108 (overleg · bijdragen)

Wat Jan Sloot allemaal beweerde, is wiskundig helemaal niet mogelijk. Ik ben het dus met je eens dat hij geen uitvinder is. Naar mijn mening was hij gewoon een oplichter. Maar waarom zou hij daarom niet op Wikipedia te vinden moeten zijn? Er is een boek over hem geschreven en een documentaire over hem gemaakt. Een plek op wikipedia verdient hij absoluut. Hoopje 29 aug 2010 00:51 (CEST)Reageren
Volgens mij ben je dan de kwaliteit en inhoud van een encyclopedie aan het toekennen met regels van een TV-station... Als je bedoelt dat hij wel op wikipedia vermeld kan worden als oplichter, vind ik dat wiskundig niet bewezen ;) De hele zaak heeft wat mij betreft weinig inhoud en wat als feiten naar voren wordt gehaald lijkt te komen uit weekbladen waarvan de waarheid niet op de eerste plaats komt en roddelen een rechtvaardig vertier wordt bevonden, nee, dat zou ik ook Jan Sloot niet aan willen doen. Maar dat zijn mijn 2 bits. Gegroet Niels – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 84.82.230.108 (overleg · bijdragen) 29 aug 2010 02:19
Als er iets niet klopt aan de inhoud, verbeter het! Waarom je denkt dat je de kwaliteit van de encyclopedie verbetert door informatie te verwijderen, snap ik alleen niet. Het is hier geen papieren encyclopedie, ruimtegebrek is er niet. Hoopje 29 aug 2010 11:31 (CEST)Reageren
Hoopje; Ik hoop duidelijk geweest te zijn totdat de test is uitgevoerd dat er wat mij betreft geen artikel Jan Hoop op wikipedia nodig is, als ik voor 2,50 100 aandelen zou kunnen kopen zou ik er een milkshake voor nemen. Niemand is gebaat bij een misleidend 'spooky' artikel gezien de conclusie 'genie' als 'oplichter' niet bewezen is, gewoon roddelen dus. Wat mij betreft heeft Jan zich gruwelijk vergist en door afzondering gedacht dat ie iets nieuws en kloppend had, wat door paranoide en de afwezigheid van echte tests zo heeft kunnen blijven, dat maakt hem wat mij betreft geen oplichter. Investeerders die na 20min. miljoenen investeren is leuk maar niets zeggend... Pieper schijnt wiskundige en informaticus te zijn... ik kan dat nergens door zijn handelingen bevestigen, misschien is ie het daarom al jaren niet meer of nooit geweest... ;) – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 82.215.54.212 (overleg · bijdragen)
Ja, ik snap dat jij geen artikel over hem wilt. Ik ben het er alleen niet mee eens. Niet alleen oplichters en genieën zijn interessant. Dus waarom zou Jan Sloot alleen interessant zijn als we aantonen dat hij ofwel een oplichter ofwel een genie was? Het hele geval was in het nieuws en heeft de gemoederen destijds behoorlijk beziggehouden (en doet dat af en toe nog steeds), en alleen daarom is Jan Sloot interessant genoeg om te beschrijven. Het artikel is naar mijn mening niet misleidend en het ook niet spooky. Als jij dat wel vind, voel je vrij en ga je gang en pas het aan zodat het niet meer misleidend en spooky is.
Btw, je kunt je reactie ondertekenen met vier tildes (~~~~). Hoopje 29 aug 2010 19:34 (CEST)Reageren
Hoopje, het spijt me dit 'gesprek' leidt tot niets. Ik heb 2 maal duidelijk gemaakt waarom er geen informatie is voor een artikel 'Jan Sloot' en als reactie vraag je mij nu al 2 keer om een(/het) artikel te (her-)schrijven. Jan begint met bits en eindigd met bits, '16x16 postzegel-mapping' is niet nieuw en de benodigde index-nummering neemt evenveel bits in beslag wanneer je van alle mogelijke films(/combinaties/kleuren) uitgaat... Je schiet er dus geen fluit mee op wanneer je alle mogelijke beelden opslaat en dan wil gaan afspelen via een dergelijke indexering... Je moet sowieso om 1 bit te besparen op bv 8bit, 128 mogelijkheden gewoon wegschrappen... Het bit-systeem is het meest efficiente systeem tot heden bekend.
Tja, als jij het artikel niet gaat aanpassen, dan leidt deze discussie inderdaad tot niks, want ik ga het ook niet doen. Dan blijft het artikel zoals het is, en ik ben daar tevreden mee. Of je kunt proberen het ter verwijdering voor te dragen op de Verwijderlijst, maar ik denk dat dat vrij hopeloos is. In ieder geval ben jij degene die niet tevreden is met de huidige situatie, en zul jij dus ook actie moeten ondernemen. Hoopje 29 aug 2010 22:16 (CEST)Reageren
Hoopje, er IS geen artikel met informatie, er is een verzameling geruchten en insinuaties geplaatst! Er is werkelijk helemaal NIETS dat aan Jan Sloot gekoppeld kan worden, geen bewezen uitvinding noch een wetenschappelijk stuk en het patent geeft een (standaard) bestaand concept weer, welk nog steeds door N invullingen kan worden opgelost; Allemaal oplossingen waar Jan niets mee van doen heeft. Er is een reden waarom het ene patent voor een vliegtuig wel vliegt en het andere niet, met dat van Jan kun je zonder Jan niet eens een vliegtuig van maken! Het 'geheim' zit'm in het 'kastje' waar niets over bekend is. Het resultaat is geroddel en beschuldigingen, een 'genie' op welke grond? Een oplichter, op welke grond? Indien Jan een badmintonwedstrijd op 16-jarige leeftijd heeft gewonnen, plaats je die informatie en wat er nu staat is samen te vatten met; Verder heeft Jan een poging gedaan om bitcompressie toe te passen, alhoewel investeerders er vol zijn ingesprongen is er nochthans geen enkel feitelijk bewijs, daar waar men de lieden van serieus-onderzoek beticht kunnen worden hebben de 'uitvinding' afgekeurd...

Aldus 'Hoopje' veel plezier met je weekblad-artikel ;) – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 84.82.230.108 (overleg · bijdragen)

Ik was daar hoofd technischedienst dec 1995 tot okt 1997. Hij kon het mooi vertellem,je zou het haast geloven.Ik denk dat hij aan grootheidswaanzin leed.Het zwate kastje werd niet uit het oog verloren maar de oortjes hoorde een harddisk draaien met slechts stukjes speelfilm.

Verfilming in de USA[brontekst bewerken]

Op dit moment is er een verfilming van een Jan Sloot codec algoritme. De serie heet Silicon Valley. In de serie gaat het om een compressie systeem. Eigenlijk wil ik dus benadrukken dat er wel degelijk afgeleid materiaal is. Al is het maar in de vorm van een televisie serie. De serie wordt uitgezonden op HBO. Onder de naam 'Silicon Valley'. – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 62.45.156.145 (overleg · bijdragen) 6 sep 2015 11:03‎