Overleg:Lijst van Sloveense schrijvers

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 17 jaar geleden door Besednjak

Hallo! Zelf ben ik bezig met het samenstellen van de lijst van Zuid-Afrikaanse schrijvers voor de Nederlandse Wikipedia. Regelmatig komt daarbij de vraag op: welke schrijvers neem ik wel op en welke niet. Langzamerhand worden de criteria voor wel of niet opnemen voor mijzelf duidelijker. En ik vraag me af of het niet nuttig zou zijn om de criteria daarbij uit te wisselen met andere lijstenmakers. Zodat er niet alleen maar complete lijsten van Sloveense schrijvers ontstaan, maar ook relevante. Zo denk ik dat het niet zo relevant is om lang geleden gestorven Afrikaanstalige of Sloveense schrijvers op te nemen die alleen in het Afrikaans of Sloveens geschreven hebben en die ook niet vertaald zijn in (grotere, en) wereldtalen. Ik bedoel groter dan Afrikaans, Sloveens, Fries. Ik besef dat dat een vrij conservatief criterium is. Daarom: een bijkomend criterium zou kunnen zijn: het belang dat wij, lijstenmakers, hechten aan 'het toegankelijk maken voor Nederlanders van het werk van de Sloveense, Zuid-Afrikaanse schrijvers. Er zijn natuurlijk veel schrijvers die nog nooit vertaald zijn, maar van wie wij vinden dat dat snel zou moeten gebeuren. En met 'wij' bedoel ik dan: niet alleen ikzelf en mijn mede-hobbyisten, maar de gemeenschap van mensen die zich actief met literatuur en de literatuurgeschiedenis van het Sloveens en Afrikaans bezighouden. Je zou dus, idealiter, als maker van de lijst van Sloveense of Zuid-Afrikaanse schrijvers, regelmatig contact moeten kunnen hebben met mensen die nog meer verstand van zaken hebben dan wijzelf. Of 'ander' verstand. En aan de hand van hun correcties je lijst opschonen, veranderen, inkorten. Wat vind je van deze overwegingen? Christel 22 aug 2006 14:02 (CEST)Reageren

Ik weet niet of schrijvers, die "alleen in het Sloveens geschreven hebben en die ook niet vertaald zijn in (grotere, en) wereldtalen" niet relevant zijn. De beoordeling of iets goede literatuur is, kan eigenlijk niet bepaald worden door de toegankelijkheid van de taal waarin geschreven wordt. Het feit dat Nederlandstalige uitgevers en critici vaak beperkte talenkennis hebben, zou in dat geval de "kwaliteit" van een literair stuk bepalen. Voor Sloveense schrijvers gelden nog andere bedenkingen tegen te nauwe selectiecriteria. Zo is Ludvik Mrzel een goede auteur, maar werd hij lange tijd doodgezwegen uit politieke overwegingen. De dichter Anton Podbevsek is een van de beste modernisten, maar heeft decennia lang het onderspit moeten delven tegen Srecko Kosovel. Podbevsek staat pas de laatste jaren in de belangstelling. Weer andere in het Nederlandse taalgebied onbekende auteurs zijn in sommige andere landen bekender, terwijl sommige schrijvers daadwerkelijk zeer onbekend zijn, maar relevantie hebben gezien hun carriere op bijvoorbeeld politiek gebied of een belangrijke schakel vormen binnen het kader van de Sloveense literatuurgeschiedenis of ook politieke geschiedenis. Ik kan het juist apprecieren wanneer de lezer van nl.wikipedia geconfronteerd wordt met hem onbekende feiten. Ik ben ervan overtuigd dat de Letten en Macedoniers interessante auteurs hebben, alleen kennen wij hen nog niet, zoals wij hun landen trouwens ook nog niet kennen, ondanks dat het onze buren zijn. Besednjak 22 aug 2006 17:51 (CEST)Reageren
IK wéét het antwoord op de vraag naar de relevantie van sommige Sloveense schrijvers ook niet. Maar ik veronderstel dat jij het WEL weet. In ieder geval beter dan ik. Ik pleit voor het hanteren van een relevantie-criterium. En dan 'relevantie' opgevat als relevant vanuit verschillende perspectieven. Niet alleen jouw persoonlijke perspectief. Ik zou zeggen: bouw de controverse in, in je selectie. En dan controverse langs literaire lijnen en langs politieke lijnen. In mijn wiki-bijdragen gaat het om Zuid-Afrikaanse literatuur. Zwarte en kleurling auteurs hadden tot voor kort nauwelijks toegang hadden tot uitgevers, dus tot lezerspubliek. Dat is natuurlijk zo politiek bepaald als maar zijn kan. Dat betekent voor mij dat ik bij het samenstellen van mijn lijst tegenwoordig óók let op uitgeverijen die ook focussen op zwarte en kleurling schrijvers waarvan de kwaliteit herkend en gewaardeerd wordt door 'de literaire gemeenschap' en door het lezerspubliek.

In Zuid-Afrika bestaan elf officiële talen, en in de meeste talen wordt inmiddels geschreven en gedicht, maar het heeft voor mij geen zin om zwarte Zoeloe of Xhosa schrijvers (die niet vertaald zijn in het Engels of Afrikaans!) in de Nederlandse lijst op te nemen. Door ze op te nemen maak ik ze niet toegankelijk voor een Nederlands publiek. En de eventuele positieve beoordeling van hun werk door mensen die niet tot de Zuid-Afrikaanse literaire gemeenschap horen geeft mij geen houvast over hun belang en hun kwaliteit. Dus die nog maar even niet. Christel