Overleg:Paradox van Olbers

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 10 jaar geleden door Caseman

Een beginnerspoging om aan de paradox te tornen: Olbers stelling zou wellicht opgaan in een oneindig heelal met alleen sterren. Los van de vraag omtrent de eindigheid is er nog een gegeven dat de stelling ondermijnt: Behalve die gloeiende kolen bevinden zich ook koude massa's in de ruimte. Voorbeelden daarvan zijn planeten, kometen, meteoren en ruimtestof. Een deel van het licht dat van de sterren afkomstig is wordt daardoor geabsorbeerd.

Een nog andere benadering: Olbers heeft het over een hemel die nooit donker zou kunnen zijn, m.a.w. zou geheel licht moeten zijn. Dat licht, de mate van verlichting kent zo zijn nuances. De sterren vormen aan de hemel lichtpunten. Die delen van het beeld van de hemel zijn inderdaad aanmerkelijk lichter dan de omgevende delen. Maar zijn die omgevende delen absoluut donker, m.a.w. komt van die donkere delen helemaal geen licht meer op ons af? (Door anoniem op sjabloon in filosofie geplaatst). Verplaatst door Mig de Jong 25 jan 2006 12:18 (CET)Reageren

De eerste oplossing is in essentie de 'oplossing' van Lord Kelvin; het artikel geeft al aan waarom die niet werkt. De tweede oplossing helpt weinig - als we in een richting een ster tegenkomen, zou er licht van sterrenniveau moeten zijn. - André Engels 31 mei 2006 19:31 (CEST)Reageren

Wat nou als het licht word opgezogen door zwarte gaten? Monkaap (overleg) 3 jul 2013 14:11 (CEST)Reageren

Zie de eerste regel: de redenering gaat op als er alleen maar sterren in het heelal zijn, en niets anders. Caseman 3 jul 2013 15:12 (CEST)Reageren
Reactie op de tweede paragraaf (ok, ik weet het, een paar jaar over datum...): Als je "langs" een ster kijkt zou je in een oneindig heelal met alleen maar sterren nog steeds een erachter liggende ster zien, die dus ook licht geeft. Caseman 3 jul 2013 15:12 (CEST)Reageren