Overleg:Vrede van Münster

Hmmm, ik voel mij niet lekker bij de redirect van Vrede van Westfalen naar hier. Ik meende dat deze vrede bestond uit die van Münster en die van Osnabrück. Domie 14 feb 2004 16:33 (CET)

Je hebt gelijk, het is opgelost. In ons taalgebied is het gebruikelijk om alleen naar de Vrede van Münster te kijken, maar de Vrede van Osnabrück is ook een belangrijk deel van de Vrede van Westfalen. Falcongj 17 feb 2004 22:49 (CET)

De Vrede van Münster is slechts een onderdeel van de Vrede van Westfalen. Als er al een redirect moet komen, dan zou Vrede van Münster naar Vrede van Westfalen moeten redirecten, zeker niet omgekeerd. Encarta heeft twee verschillende artikelen. Känsterle 6 apr 2005 01:10 (CEST)

Republiek

In dit artikel wordt voortdurend gesproken over "de Republiek", maar er wordt nergens duidelijk gemaakt welke republiek dat is. Graag verduidelijking. Riki 7 aug 2005 17:14 (CEST)

Die van de Zeven Verenigde Nederlanden, me dunkt. 1x toegevoegd in artikel. «Niels» zeg het eens.. 29 sep 2006 21:19 (CEST)

400 jaar oorlog

Ik las op een scheurkalender van het Historisch nieuwsblad dat de provincies Zeeland en Utrecht nooit de vrede van Munster hebben ondertekend en formeel tot 1985 in oorlog zijn geweest met Spanje(!). Hier zou tijdens een staatsbezoek van koningin Beatrix aan Spanje een einde zijn gemaakt. Het Historisch nieuwsblad lijkt mij een betrouwbare bron, maar ik denk dat de mederwerkers van dit artikel er eerst zelf nog even naar willen kijken.- De voorgaande niet ondertekende opmerking werd toegevoegd door 80.100.12.7 (overleg|bijdragen).

Hmm...hier staat toch wat anders... Ook wel een betrouwbare bron, lijkt mij. Ook op andere plekken op i'net is te vinden dat Utrecht en Zeeland het langst tegenstribbelden maar uiteindelijk toch tekenden. «Niels» zeg het eens.. 29 sep 2006 21:18 (CEST)

het verraad van munster

Ik ben van mening dat het ophemelen van de Republiek in dit artikel een belediging is voor sommige Nederlandstaligen en mijns insziens kunnen we beter spreken van het verraad van Munster.

Het verraad van Munster

Het verraad van Münster was een voor Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden belangrijk onderdeel van de Vrede van Westfalen, die in 1648 een einde maakte aan twee oorlogen: de Tachtigjarige Oorlog tussen de opstandelingen in de Nederlanden en Spanje, en aan de Dertigjarige Oorlog tussen een groot aantal andere Europese landen.

Vlaanderen en de huidige Provincies Brabant en Limburg behoorden tot de Spaanse Nederlanden en het Heilige Roomse Rijk en waren derhalve op de voet van de Spanjaarden in beide oorlogen. De bevolking van deze landen vocht dan ook tegen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden die bestond uit Holland, Utrecht en Zeeland.

De zeven Nederlanden waren de gewesten die deel uitmaakten van de Republiek: Holland, Zeeland, Groningen, Utrecht, Friesland, Gelderland en Overijssel. Drenthe was ook een gewest met een eigen Statenvergadering, maar had geen stemrecht in de Staten-Generaal.

Vanaf 1648 (na het verraad van Munster) werden ook delen van Vlaanderen (Staats-Vlaanderen) en Brabant (Staats-Brabant) en Overmaas (Staats-Limburg) overgeleverd aan de Republiek. Het gebied rond Venlo was tot 1590 in handen van de Republiek en sinds 1715 officieel bij de Republiek (als Staats-Opper-Gelre). Maastricht had ook een speciaal statuut. Al deze gebieden hadden niet de status van een zelfstandig gewest en werden door de Staten-Generaal als generaliteitslanden bezet.

De Franse inmenging in de oorlog tegen Spanje had het tij definitief in het voordeel van de Republiek gekeerd. Inmiddels was het oorlog in grote delen van Europa: de Dertigjarige Oorlog. In 1641 begonnen vredesonderhandelingen tussen de strijdende partijen in deze oorlog. Afgesproken werd dat in Münster en Osnabrück onderhandeld zou worden. Hoewel de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden niet meevocht in de Dertigjarige Oorlog, werd besloten de Republiek toch uit te nodigen bij de vredesonderhandelingen. Door de oorlog tegen Spanje, Vlaanderen, Brabant en Limburg was de Republiek ook een partij gewroden. Via Frankrijk (dat in oorlog was met Vlaanderen) ontving de Republiek een uitnodiging.

Hoewel er rond die tijd enorme militaire successen werden geboekt, was er binnen de Republiek steeds meer sprake van een vredesstemming. De langdurige oorlog kostte veel geld en mensenlevens. Alleen de provincies Zeeland en Utrecht, en de stad Leiden, bleven tot het einde toe voorstander van de oorlog.

De Republiek slaagde erin zich als volwaardige staat binnen te dringen en aan de onderhandelingen mee te mogen doen: zelfs Spanje stemde hiermee in. In januari 1646 kwamen acht vertegenwoordigers van de Staten aan in Münster om met de Spanjaarden te onderhandelen over vrede. De onderhandelingen zouden plaatsvinden in het Huis van de Kramersgilde, tegenwoordig het Haus der Niederlande genoemd. De Spaanse onderhandelaars hadden uitgebreide volmachten meegekregen van koning Filips IV, die al jaren vrede zocht. Tijdens de onderhandelingen werden de Republiek en Spanje het snel eens: de tekst van het Twaalfjarig Bestand werd als uitgangspunt genomen en de Republiek werd door Spanje als soevereine staat erkend. De vrede leek nabij. Frankrijk gooide echter roet in het eten door steeds met nieuwe eisen te komen. De Staten besloten hierop buiten Frankrijk om vrede te sluiten met Spanje. Op 30 januari 1648 werd de vredestekst vastgesteld. Deze werd ter ondertekening naar Den Haag en Madrid gestuurd. Op 15 mei werd de vrede definitief getekend en door Nederlandse en Spaanse gezanten met hun eed bekrachtigd, onder grote belangstelling van het publiek. In Nederland bewaart het Nationaal Archief twee exemplaren van de Vrede van Münster, een Spaanse en een Franse versie. Beide versies zijn door koning Filips IV ondertekend en voorzien van zijn zegel in massief goud. Ze zijn beide te zien in De Verdieping van Nederland. Een Nederlandse en ook een Franse versie worden door het Spaanse Nationale Archief bewaard.

Onder het verdrag bleef de Republiek onderdeel van het Heilige Roomse Rijk, maar nu als soevereine staat. In de praktijk was er echter geen binding meer. Een ander belangrijk gevolg van dit verdrag was het feit dat het Nederduits-Gereformeerde geloof de staatskerk van Nederland en de door hen bezette gebieden werd. Alle katholieke goederen vervielen aan de overheid: niet alleen kerken en kapellen, maar ook kloosters en hun bezittingen. De katholieken moesten tot 1795 gebruikmaken van zogenaamde 'schuilkerken': ze mochten geen diensten houden en geen gebouwen die aan de buitenkant als kerk herkenbaar waren in hunm gemeenten hebben. Dit heeft nog tot 1963 geduurd wat de haat jegens de protestanten nogal aanwakkerde.

Voor Antwerpen was het belangrijkste gevolg dat de Schelde nu definitief en voor meer dan twee eeuwen afgesloten was. Jorgenpfhartogs 1 mei 2007 10:53 (CEST)