Pablo Nahar
| Pablo Nahar | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Juan Pablo Nahar | |||
| Bijnaam | Grand Old Man van de Surinaamse jazzmuziek | |||
| Geboren | 1952 | |||
| Geboorteplaats | Paramaribo | |||
| Land | Suriname | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | bassist, orkestleider | |||
| Instrument(en) | basgitaar | |||
| Act(s) | Octopedians, Pablo Nahar Quartet, Surinam Music Ensemble, Fra Fra Sound | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Last.fm-profiel | ||||
| ||||
Pablo Nahar (Paramaribo, 1952)[1] is een Surinaams-Nederlands musicus en componist. Hij speelt basgitaar en contrabas en leidde verschillende muziekensembles. Hij is een van de pioniers in de Paramaribop en wordt wel de Grand Old Man van de Surinaamse jazzmuziek genoemd.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Nahar zette zijn eerste stappen in de muziek in het studieorkest Octopedians. Vervolgens speelde hij voor Farawe, met de Edammer Kees Smit (saxofoon), de Amerikaan Tristan Honsinger (cello) en Senegalees Djibril N'Doye (conga). Hun stijl geleek aan die van Anthony Braxton en kende een belangrijke rol voor improvisatie nadat eenmaal een thema was ingezet.[2]
Medio jaren 1970 leidde hij zijn eigen ensemble, het Pablo Nahar Quartet, met verder Robert Sordam (zang), Wilfred Kempenaar (gitaar) en Dennis Breidel (drums) in de gelederen. Dit kwartet betekende voor hem een andere muzikale koers. Ze speelden nummers van onder meer Charlie Parker met een nieuwe tekst van Sordam.[2]
Tegen deze tijd vertrok hij naar Nederland, waar hij zich zowel privé als op conservatoria verder schoolde. Verder verbleef hij een tijd in New York waar hij bijleerde van Frank Foster, de saxofonist en componist van het orkest van Count Basie.[3]
In 1981 was hij met Glenn Gaddum (piano) en Eddy Veldman (drums) de oprichter van het Surinam Music Ensemble (SME). Geïnspireerd door de bop van Dizzy Gillespie en Charlie Parker ontwikkelden ze met verschillende musici het nieuwe genre Paramaribop,[4] wat een fusie is van de harmonieën uit de bop en jazz met de ritmes uit de Surinaamse kaseko en kawina.[1] SME kende in de loop van de jaren verschillende wisselingen.[2]
Verder speelde hij onder meer in Choramundo, De Perikels, Scope, 4Sure, SurFive[5] en Royal Four.[6] Paramaribop had ook invloed op andere artiesten die in Nederland in zijn ensembles speelden, onder wie Efraïm Trujillo (saxofonist), Anton Goudsmit (gitarist), Jeroen Vierdag (bassist) en Martijn Vink (drums).[3]
In de jaren 2010 is hij een van de docenten van het Conservatorium van Suriname.[7] Hij wordt hij wel de Grand Old Man van de Surinaamse jazzmuziek genoemd.[1]
Pablo Nahar werd in 2024 onderscheiden met de Lifetime Achievement Award van het jazzprogramma Touch of Jazz dat sinds 1976 wordt uitgezonden op Radio ABC.[8]
Bronnen, noten en/of referenties
|