Peroxocarbonaat

In de escheikunde is peroxocarbonaat (soms peroxycarbonate of percarbonaat) een divalent anion met de formule ${\ce {CO4^{2-}}}$ . Het is een Koolstof-zuurstof-anion, slechts opgebouwd uit koolstof en zuurstof. Het is het anion van het hypothetische zuur peroxokoolzuur, ${\ce {HO-O-CO-OH}}$ .^[1]^[2] Zouten met dit anion worden percarbonaten genoemd

Het peroxocarbonaat-anion wordt, samen met peroxodicarbonaat ${\ce {C2O6^{2-}}}$ gevormd aan de anode gedurende de elektrolyse van gesmolten lithiumcarbonaat.^[3] Lithiumpercarbonaat kan ook gemaakt worden door lithiumhydroxide en koolstofdioxide met elkaar te laten reageren in geconcentreerd waterstofperoxide bij −10 °C.^[4]

{\ce {2LiOH\ +\ CO2\ +\ H2O2\ ->[{\ce {-10^{o}C}}][{\ce {gec.H2O2}}]\ Li2CO4\ +\ 2H2O}}

Electrolyse van een oplossing van lithiumcarbonaat bij -30° tot -40 °C geeft een oplossing van lithiumpercarbonaat. Deze oplossing reageert instantaan met een kaliumjodide-oplossing onder vorming van jood. Het is nog niet gelukt (2004^[5]) lithiumpercarbonaat langs deze weg als kristallijne stof te isoleren.

Het peroxocarbonaat anion wordt opgevoerd als intermediair om het katalytische effect van ${\ce {CO2}}$ te verklaren in de oxidatie van organische verbindingen door zuurstof.^[6]

Het kalium- en rubidium-zout van het monovalente waterstofperoxocarbonaat- anion ${\ce {HO-O-CO-O^{-}}}$ zijn wel beschreven.^[7]^[8]^[9]^[10]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Natriumpercarbonaat, eigenlijk het perhydraat van natriumcarbonaat.
Nayriumpercarbonaat
Orthocarbonaat, een hypothetisch anion: ${\ce {CO4^{4-}}}$

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Peroxycarbonate op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Verwijzingen in de tekst

↑ Riesenfeld, E. H., Reinhold, B. (1909). Die Existenz echter Percarbonate und ihre Unterscheidung von Carbonaten mit Krystall-Wasserstoffsuperoxyd. Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft 42 (4): 4377–4383. DOI: 10.1002/cber.19090420428.
↑ Riesenfeld, E. H., Mau, W. (1911). Isomere Percarbonate. Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft 44 (3): 3595–3605. DOI: 10.1002/cber.191104403244.
↑ Chen, Li-Jiang, Lin, Chang-Jian, Zuo, Juan, Song, Ling-Chun, Huang, Chao-Ming (2004). First Spectroscopic Observation of Peroxocarbonate/ Peroxodicarbonate in Molten Carbonate. The Journal of Physical Chemistry B 108 (23): 7553–7556. DOI: 10.1021/jp035749l.
↑ Firsova, T. P., Kvlividze, V. I., Molodkina, A. N., Morozova, T. G. (1975). Synthesis and some properties of lithium peroxocarbonate. Bulletin of the Academy of Sciences of the USSR, Division of Chemical Science 24 (6): 1318–1319. DOI: 10.1007/BF00922073.
↑ 2004: Dit is een uit de Engelse Wikipedia vertaald artikel en niet gebaseerd op eigen literatuuronderzoek. Het jaartal is gebaseerd op de jongste literatuurverwijzing.
↑ Sang-Eon Park, Jin S. Yoo. (2004). New CO₂ chemistry – Recent advances in utilizing CO₂ as an oxidant and current understanding on its role. Carbon Dioxide Utilization for Global Sustainability. Studies in Surface Science and Catalysis. 153 303–314 – Elsevier DOI:10.1016/s0167-2991(04)80269-6
↑ (de) Mimoza Gjikaj, Darstellung und strukturelle Charakterisierung neuer Alkali- bzw. Erdalkalimetallperoxide, -hydrogenperoxide, -peroxocarbonate und -peroxohydrate. Doctoral Thesis, University of Köln. 115 pages (2001). Gearchiveerd op 25 februari 2012.
↑ (en) Adam, Arnold, Mehta, Mathias (1998). KH(O₂)CO₂·H₂O₂—An Oxygen-Rich Salt of Monoperoxocarbonic Acid. Angewandte Chemie International Edition 37 (10): 1387–1388. ISSN: 1521-3773. PMID 29710903. DOI: <1387::AID-ANIE1387>3.0.CO;2-3 10.1002/(SICI)1521-3773(19980605)37:10<1387::AID-ANIE1387>3.0.CO;2-3.
↑ M. Mehta and A. Adam (1998), Z. Kristallogr., Suppl. Issue 15 p. 53. Cited by Gjikaj.
↑ M. Mehta and A. Adam (1998), Z. Kristallogr., Suppl. Issue 15 p. 46. Cited by Gjikaj.

[Riesenfeld1-1] Riesenfeld, E. H., Reinhold, B. (1909). Die Existenz echter Percarbonate und ihre Unterscheidung von Carbonaten mit Krystall-Wasserstoffsuperoxyd. Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft 42 (4): 4377–4383. DOI: 10.1002/cber.19090420428.

[Riesenfed2-2] Riesenfeld, E. H., Mau, W. (1911). Isomere Percarbonate. Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft 44 (3): 3595–3605. DOI: 10.1002/cber.191104403244.

[chen-3] Chen, Li-Jiang, Lin, Chang-Jian, Zuo, Juan, Song, Ling-Chun, Huang, Chao-Ming (2004). First Spectroscopic Observation of Peroxocarbonate/ Peroxodicarbonate in Molten Carbonate. The Journal of Physical Chemistry B 108 (23): 7553–7556. DOI: 10.1021/jp035749l.

[rus-4] Firsova, T. P., Kvlividze, V. I., Molodkina, A. N., Morozova, T. G. (1975). Synthesis and some properties of lithium peroxocarbonate. Bulletin of the Academy of Sciences of the USSR, Division of Chemical Science 24 (6): 1318–1319. DOI: 10.1007/BF00922073.

[datum-5] 2004: Dit is een uit de Engelse Wikipedia vertaald artikel en niet gebaseerd op eigen literatuuronderzoek. Het jaartal is gebaseerd op de jongste literatuurverwijzing.

[park-6] Sang-Eon Park, Jin S. Yoo. (2004). New CO₂ chemistry – Recent advances in utilizing CO₂ as an oxidant and current understanding on its role. Carbon Dioxide Utilization for Global Sustainability. Studies in Surface Science and Catalysis. 153 303–314 – Elsevier DOI:10.1016/s0167-2991(04)80269-6

[Gjikaj-7] (de) Mimoza Gjikaj, Darstellung und strukturelle Charakterisierung neuer Alkali- bzw. Erdalkalimetallperoxide, -hydrogenperoxide, -peroxocarbonate und -peroxohydrate. Doctoral Thesis, University of Köln. 115 pages (2001). Gearchiveerd op 25 februari 2012.

[metha1-8] (en) Adam, Arnold, Mehta, Mathias (1998). KH(O₂)CO₂·H₂O₂—An Oxygen-Rich Salt of Monoperoxocarbonic Acid. Angewandte Chemie International Edition 37 (10): 1387–1388. ISSN: 1521-3773. PMID 29710903. DOI: <1387::AID-ANIE1387>3.0.CO;2-3 10.1002/(SICI)1521-3773(19980605)37:10<1387::AID-ANIE1387>3.0.CO;2-3.

[mehta2-9] M. Mehta and A. Adam (1998), Z. Kristallogr., Suppl. Issue 15 p. 53. Cited by Gjikaj.

[mehta3-10] M. Mehta and A. Adam (1998), Z. Kristallogr., Suppl. Issue 15 p. 46. Cited by Gjikaj.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]