Phelsuma sundbergi
| Phelsuma sundbergi IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| In gevangenschap, samen met de boomkikker Trachycephalus resinifictrix. | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Phelsuma sundbergi Rendahl, 1939 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Phelsuma sundbergi op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Phelsuma sundbergi is een hagedis die behoort tot de gekko's. Het is een van de soorten madagaskardaggekko's uit het geslacht Phelsuma.
Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Hialmar Rendahl in 1939. Later werd de wetenschappelijke naam Phelsuma cousinense gebruikt.[2] De soortaanduiding sundbergi is een eerbetoon aan de Zweedse vissenexpert Henrik Sundberg.
Ondersoorten[bewerken | brontekst bewerken]
De soort wordt verdeeld in drie ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Phelsuma sundbergi ladiguensis | Böhme & Meier, 1981 | Seychellen (La Digue) |
| Phelsuma sundbergi longinsulae | Rendahl, 1939 | Seychellen (Long Island) |
| Phelsuma sundbergi sundbergi | Rendahl, 1939 | De rest van het areaal |
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Phelsuma sundbergi bereikt een kopromplengte tot 9,3 centimeter en een totale lichaamslengte inclusief staart tot 22 cm. De hagedis heeft een groene kleur en heeft een vage tekening zonder strepen. Het aantal schubbenrijen op het midden van het lichaam bedraagt 87 tot 99.[3]
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
Phelsuma sundbergi komt voor in delen van Afrika en leeft endemisch in delen van de eilandengroep Seychellen. De soort leeft op de eilanden Curieuse, Desroches, La Digue, Long Island en Praslin.[2] De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als in bergstreken, en droge tropische en subtropische bossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals plantages, landelijke tuinen en stedelijke gebieden kan de hagedis worden gevonden.
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[4]
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
|
Referenties
Bronnen
|