Pianoconcert nr. 2 (Egge)

Pianoconcert nr. 2; Pianokonsert nr. 2
Componist	Klaus Egge
Soort compositie	pianoconcert
Gecomponeerd voor	piano/strijkorkest
Opusnummer	21
Compositiedatum	1944
Première	9 december 1946
Duur	22 minuten
Vorige werk	opus 20: onbekend
Volgende werk	opus 22: Symfonie nr. 2
Portaal	Klassieke muziek

Klaus Egge voltooide zijn Pianoconcert nr. 2 in 1944; hij schreef in toteel drie stukken binnen het genre. Het werk kreeg als ondertitel mee "(Symfonische) Variaties en fuga op basis van een Noorse volksmelodie" (Symfoniske Variasjoner og fuge over en norske folketone). De betreffende melodie is van Solfager og Ormekongen. Het pianoconcert is op het oog niet gecomponeerd in de klassieke driedelige opzet (langzaam-snel-langzaam) maar in de structuur variaties en fuga verdeeld over zeven secties; het concert wordt achterelkaar doorgespeeld zonder pauzes (doorgecomponeerd). De Noorse muziekanalyticus Hampus Huildt-Nystrøm, die een liefhebber was van Egges muziek, vond in de zeven delen een vierdeling terug. De eerste drie variaties konden gezien worden als de sonate, sectie 4 de ontwikkeling, sectie 5 en 6 de uitdieping en sectie 7 met cadens de finale. Binnen het werk heeft deze zevende sectie een aparte naam: Concertante contra fuga. Het werk klinkt voor een pianoconcert uit 1944 behoudend; het maakt deel uit van de eerste stijlperiode van de componist, waarin hij nog veelvuldig teruggreep op de oude stijlen. Het werk kan daarom ingedeeld worden onder de noemer Neoclassicistisch. Het is geschreven in een vrije tonaliteit.

Edvard Grieg bewerkte Solfager og Ormekonen ook, maar dan voor piano solo in zijn opus 17 "Noorse volksliedjes en dansen".