Podemos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Podemos
Logo
Personen
Partijleider Ione Belarra
Zetels
Zetels
Geschiedenis
Opgericht 11 maart 2014
Algemene gegevens
Actief in Vlag van Spanje Spanje (Europese Unie)
Hoofdkantoor Madrid
Richting Links
Ideologie Socialisme[1]
Motto Sí se puede
Kleuren Paars
Europese fractie GUE/NGL
Website www.podemos.info
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Podemos (Spaans voor “we kunnen”) is een Spaanse politieke partij.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De partij werd opgericht op 11 maart 2014 door progressieve activisten uit de 15 mei-beweging (15-M of Indignados), die ontstaan was uit de Spaanse protestbeweging van 2011–12. De feitelijke leider van de beweging is Pablo Iglesias Turrión,[2] schrijver en hoogleraar Politieke Wetenschappen aan de Universidad Complutense de Madrid, en incidenteel tv-presentator voor het politieke discussieprogramma Fort Apache op de zender HispanTV.

Podemos kreeg, samen met ongeveer 26 andere nieuwe kleine partijen, de wind in de zeilen door de groeiende ontevredenheid met de twee gevestigde politieke partijen: de Partido Popular en de PSOE (Spaanse Socialistische Arbeiderspartij).[3] Podemos maakte daarbij gebruik van de infrastructuur van de Indignados en netwerken via sociale media. Reeds op de eerste dag verzamelde de partij 50.000 handtekeningen, waardoor de website crashte.

In januari 2015 bracht de partij tienduizenden mensen op de been tijdens een betoging tegen het besparingsbeleid van Mariano Rajoy in Madrid[4].

In 2021 stapt oprichter en partijleider Pablo Iglesias Turrión op, en neemt Ione Belarra zijn functies in de partij over. Iglesias stapt ook op als minister. Yolanda Díaz neemt zijn functie als 2e vicepremier over, terwijl Belarra zijn ministerschap van sociale rechten en agenda 2030 overneemt, dat hernoemt wordt als Ministerie van Gelijkheid en Agenda 2030.

Ideologie[bewerken | brontekst bewerken]

Net als voor de Griekse partij SYRIZA, waarmee Podemos warme banden onderhoudt, geldt de Argentijnse denker Ernesto Laclau voor Podemos als ideologische inspiratiebron. Van Laclau leent Podemos het idee van "radicale democratie" en een positieve opvatting van links populisme.[5] Het streven van de partij naar participatiedemocratie moet onder andere vorm krijgen doordat de leider per referendum kan worden afgezet en stemming onder aanhangers over coalitievorming. De frictie tussen participatiedemocratie en het charismatische leiderschap van Iglesias is een bekend probleem.[6]

Economisch adviseur van Podemos is Thomas Piketty.[7]

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Podemos is georganiseerd in zgn. Cirkels,[8] die zowel geografisch als sectorieel georganiseerd kunnen zijn.

Verkiezingsuitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de Europese Parlementsverkiezingen van 2014 behaalde de partij 5 van de 54 voor Spanje beschikbare zetels in het Europees Parlement[9], daarmee werd ze de vierde partij in Spanje.[10]. Bij de regionale en gemeentelijke verkiezingen zorgde ze voor een politieke aardverschuiving, waarbij ze onder andere de grootste partij werden in Barcelona en de tweede in Madrid.[11] In Andalusië behaalde de partij eerder dat jaar 15 zetels. Bij de Spaanse parlementsverkiezingen 2015 van behaalde de partij 20,7 procent van de stemmen, goed voor 69 zetels. Een jaar later steeg de partij naar 71 zetels ofwel 21,2% van de stemmen.[12][13].

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Podemos van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.