Afrika is na Azië het grootste continent van de wereld. Het beslaat zo'n 30 miljoen vierkante kilometer, wat 20,3% van de totale landoppervlakte van de aarde is. Het wordt bewoond door meer dan 800 miljoen mensen - ongeveer een zevende van de wereldbevolking. De naam Africa was in de Oudheid eerst voorbehouden aan het gebied van het huidige Tunesië. Later werd de hele kuststrook Africa genoemd en in de tijd van de ontdekkingsreizen werd het hele continent hiermee aangeduid.
De naam Afrika zou zijn ontleend aan het Foenicische woord afrid. Maar anderen stellen dat de naam Afrika te herleiden is tot de Amazighische godin ifri (wat grot betekent, enkelvoud van ifri). Deze godin werd later door de Romeinen overgenomen.
Afrika is een afwisselend continent. Onder de rijke en vruchtbare noordkust ligt de droge Sahara-woestijn. Ten zuiden van de Sahara liggen vele regenwouden. Het zuiden en het oosten van het continent bestaan voor een groot deel uit savannen: droge grasvlakten met hier en daar bomen en struikgewas. De rest van Afrika bestaat voornamelijk uit grasland. In het noordwesten wordt Afrika door slechts enkele kilometers zee gescheiden van Europa en in het uiterste noordoosten door het water van het sluisloze Suezkanaal van Azië. >>Lees verder.
De Sahara is de grootste woestijn ter wereld en bestrijkt bijna een derde deel van het Afrikaanse continent. De afgelopen jaren heeft de woestijn zich zelfs uitgebreid als gevolg van droogte. Hier en daar houdt bevloeiing de woestijnvorming tegen, maar op den duur maakt die bevloeiing de bodem zout en onvruchtbaar.
Bevolking
De meeste Afrikanen wonen op het platteland. Er zijn echter ook een aantal grote steden, waarvan de grootste, Caïro, bijna 7 miljoen inwoners heeft. De plattelandsbewoners verbouwen meestal hun eigen voedsel. Zelden komt het voor dat zij genoeg hebben om ook iets te verkopen of te ruilen. De meeste stammen bebouwen al generaties lang dezelfde akkers en wonen met hun hele familie in hetzelfde dorp. Soms trekt de jeugd naar de stad om voor een paar jaar geld te verdienen, bijvoorbeeld in de mijnbouw of in een fabriek. Ze komen dan met spaargeld terug en stichten een gezin.
Land van de maand
Gabon is een land in Afrika dat grenst aan Equatoriaal-Guinea, Kameroen en Republiek Congo. De beperkte bevolkingsdichtheid, overvloedige natuurlijke hulpbronnen, en aanzienlijke buitenlandse steun hebben Gabon tot een van de meer welvarende landen in Afrika gemaakt.
Van 1975 tot 1994 was Gabon lid van de OPEC. De bevolking van Gabon werd gevormd door meerdere golven van opeenvolgende immigraties. Tot de 19e eeuw waren dit vooral pygmeeën, later meer bantoes, die nu nog in de meerderheid zijn. In de 15e eeuw verschenen de eerste Europeanen, de Portugezen. Vooral het eilandje: Corisco is vaak van eigenaar gewisseld. Frankrijk bezette Gabon vanaf 1855. Gabon werd onafhankelijk op 17 augustus 1960. Gabon wordt bevolkt door zo'n 40 verschillende volken. De grootste etnische groep is de Fang, ook wel Pangwe genoemd. Zo'n 33% van de bevolking behoort tot de Fang. Andere grote volken zijn de Adouma, Eshira, Kota en de Okande. 1% Van de bevolking behoort tot de pygmeeën, de oorspronkelijke bewoners van Gabon. >>Lees verder.
Diersoort van de maand
De Kaapse klipdas is de meest algemene soort klipdas. Het is de enige nog levende soort uit het geslacht de rotsklipdassen (Procavia), alhoewel vier ondersoorten vaak als aparte soort worden beschouwd.
De Kaapse klipdas is een gedrongen diertje met een korte, dichte vacht. De kop is stomp met kleine, afgeronde oren. De vacht verschilt per regio en ondersoort, maar is meestal grijzig licht- tot donkerbruin van kleur. Op de rug zit een gele, zwarte of egaal gekleurde rugvlek. De onderzijde is bleker. Hij wordt 30 tot 58 centimeter lang en 1,8 tot 5,4 kilogram zwaar. De staart is 20 tot 31 centimeter lang. De Kaapse klipdas leeft in groepen van vier tot vijftig dieren, bestaande uit één dominant mannetje, vrouwtjes met hun jongen en enkele onvolwassen mannetjes. Mannetjes zijn territoriaal, en dulden zelden andere volwassen mannetjes in de buurt van de kolonie. Tussen de rotsen bouwen ze een grasnest. De vrouwtjes en jongen zijn meestal aan elkaar verwant en zoeken vaak elkaars gezelschap op en kruipen dicht tegen elkaar aan. >>Lees verder.
Saartjie Baartman (1789-1815) was de beroemdste van ten minste twee Khoikhoivrouwen die 'tentoongesteld' werden als attractie in Europa onder de naam Hottentot Venus, in de 19e eeuw.
Saartjie Baartman werd geboren in een Khoisanfamilie vlakbij de Gamtoosrivier (in de Oost-Kaap van Zuid-Afrika). De naam Saartjie (wordt uitgesproken als: Saarkie) is de Afrikaanse variant van de Nederlandse naam Saartje, dit was echter niet de echte naam van Saartjie Baartman, haar echte naam is tot op heden nog onbekend.
Baartman was een bediende van Nederlandse boeren in Kaapstad, en sprak vloeiend Nederlands. Hendrick Cezar wou haar tentoonstellen in Londen, haar broer beloofde haar dat ze hierdoor als een rijk vrouw terug zou keren. Saartjie werd tentoongesteld omdat blanke Europeanen haar vreemde lichamelijke bouw wilden zien, Saartjie was namelijk erg klein, ze had een zwarte huidskleur, een grote kont en grote schaamlippen, dit was erg bijzonder in die tijd. Men dacht dat dit typische kenmerken waren van de Hottentotvrouw. >>Lees verder.
