Het woord literatuur heeft verschillende, dicht bij elkaar liggende betekenissen. De ruimste is dat literatuur de verzameling van alle teksten is, geschreven en in mondelinge vorm. Literatuur wordt ook in een enge betekenis gebruikt, waarbij zij tegenover lectuur is gesteld. In die zin zou literatuur de hoge, artistieke vorm en lectuur de lage, populairdere vorm van teksten aanduiden.
Gedichten en poëzie, toneel- en filmteksten, prozateksten die geheel of gedeeltelijk zijn verzonnen (fictie, bijvoorbeeld de roman) en proza dat waargebeurde verschijnselen en personen beschrijft (non-fictie, onder meer de brief, het essay en de autobiografie) kunnen literaire kenmerken bezitten. De definitie van die kenmerken is geen eenvoudige zaak. Veelal zijn meerduidigheid (poly-interpretabiliteit), originaliteit en complexiteit centrale criteria, alsook de betrokkenheid van de lezer bij het herscheppen van de tekst. Waterdichte instrumenten om te bepalen wat literatuur is, levert dat niet op.
The War of the Worlds werd veertig jaar na publicatie plotseling voor een tweede maal wereldberoemd door de hevige commotie rond de uitzending van het gelijknamige hoorspel, in 1938, door Orson Welles.
In 1978 werd Jeff Waynes muzikale versie van het boek een wereldhit. In 2004 maakte Wayne een podiumbewerking van het stuk en sinds 2006 toert hij ermee over de hele wereld. Het werk blijkt 30 jaar na het eerste verschijnen opnieuw een groot succes.
Een literatuurprijs wordt periodiek (vaak jaarlijks) uitgereikt aan een auteur voor een specifiek werk, een serie werken of zijn of haar gehele oeuvre. Enkele voorbeelden van bekende literatuurprijzen:
"Er zijn geen goede schrijvers. Soms ontstaat in ons land een goed boek, dat op het gemiddelde peil geen invloed heeft. De goede boeken zijn meestal afkomstig van zonderlingen, liefhebbers die stiekem schrijven in het holst van de nacht en niets te maken hebben met het literaire leven, met de levende literatuur als geheel."
De Lotgevallen van Huckleberry Finn (Engelse titel Adventures of Huckleberry Finn of Adventures of Huck Finn, ook bekend als De Avonturen van Huckleberry Finn) is een boek van de Amerikaanse schrijver Mark Twain. Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1884, en wordt gezien als een van de Grote Amerikaanse Romans. Het boek is een vervolg op De Lotgevallen van Tom Sawyer.
Het was een van de eerste Amerikaanse romans geschreven in de volkstaal, waarbij personages zich uitdrukken in lokale dialecten. Het boek staat vooral bekend om de kleurrijke omschrijvingen van mensen en plaatsen langs de Mississippi. Het verhaal wordt verteld in de eerste persoon door Huckleberry "Huck" Finn, de beste vriend van Tom Sawyer en verteller van twee andere Twain-romans.
Twains roman belichaamt de zoektocht naar vrijheid. Hij schreef hem in de periode vlak na de Amerikaanse Burgeroorlog toen er een intens blanke reactie kwam tegen zwarten. Twain viseerde raciale vooroordelen en toenemende segregatie, lynchpartijen, en de algemeen aanvaarde overtuiging dat zwarten geen echte mensen zijn. Het personage Jim, een zwarte, beeldt hij af als goed, liefdevol en menselijk. In de loop van het verhaal worstelt Huck met morele conflicten, want de waarden die hij van de samenleving waarin hij leeft ontving botsen met wat hij zelf ervaart. Ten slotte maakt hij zelf een morele keuze gebaseerd op zijn eigen waardering van vriendschap en Jims menselijke waarde en besluit rechtstreeks in te gaan tegen de dingen die hij heeft geleerd. In zijn lezingen stelt Mark Twain: "Een goed hart is een zekerder gids dan een slecht opgevoed geweten"
(lees verder)
In 1949 trad Lucebert op als voorman van de Beweging van Vijftig of de Vijftigers, de groep experimentele dichters die destijds veel stof deed opwaaien. In 1949, ten tijde van de Politionele Acties, debuteerde hij met het gedicht Minnebrief aan onze gemartelde bruid Indonesia. De bundel Triangel in de jungle / de dieren der democratie, verscheen in 1951. Al snel werd hij gezien als de Keizer der Vijftigers. In de jaren zestig legde hij zich vooral toe op de beeldende kunst, die destijds 'figuratief-expressionistisch' genoemd werd. Zijn schilderwerk, dat vooral in het begin sterk beïnvloed was door Cobra, geeft blijk van een vrij pessimistisch wereldbeeld. Vanaf 1981 brak met de bundel Oogsten in de dwaaltuin een nieuwe creatieve dichtperiode aan, waarin zijn poëzie zwarter en toch ook socialer was.
Een stijlfiguur is in taal een afwijking van de "gewone" manier van zeggen. Dit wordt in de literatuur vaak bewust gedaan om een bepaald effect te bereiken. Gebeurt de afwijking onbewust, dan spreekt men ook wel van een stijlfout. Voorbeelden van bekende stijlfiguren zijn: