Portaal:Middeleeuwen/Uitgelicht/15
Het koninkrijk Jeruzalem was een kruisvaardersstaat die werd gesticht na de inname van Jeruzalem tijdens de Eerste Kruistocht in 1099. Godfried van Bouillon werd de eerste leider van het rijk, maar weigerde de titel koning aan te nemen, na zijn dood in 1100 werd zijn broer, Boudewijn I van Jeruzalem, echter wel gewoon tot Koning gekroond. Hoewel de begin jaren voor het koninkrijk voorspoedig verliepen, was het al vrij snel duidelijk dat de geïsoleerde ligging voor grote problemen zorgde. Het succes van de Eerste Kruistocht was vooral te wijten geweest aan de onderlinge strijd in de moslimwereld. Dit veranderde echter snel toen Saladin ze verenigde en een jarenlange oorlog begon tegen het koninkrijk. Uiteindelijk zouden nog maar enkele steden in handen blijven van het koninkrijk. Jeruzalem zelf werd door Saladin in 1187 ingenomen, wat zou leiden tot inmiddels de Derde Kruistocht. Jeruzalem kwam echter niet meer in de handen van de Kruisvaarders en de hoofdstad van het koninkrijk werd naar Akko verplaatst. De kruistochten die volgden waren niet in staat de jammerlijke situatie van het rijk te veranderen. En in 1291, met de inname van de laatste Kruisvaarderstad, Akko, door de Mamelukken kwam er een roemloos einde aan het koninkrijk Jeruzalem en daarmee de Kruistochten naar het Midden-Oosten.