Portugal Masters 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Portugal Masters 2012
Portugal Masters 2012
Plaats Vlag van Portugal Portugal
Golfbaan Oceânico Victoria Golf Club
Par 71
Tour(s) Europese Tour
Datum 11-14 oktober 2012
Deelnemers 132
Prijzengeld € 2.250.000
Titelhouder Vlag van Engeland Tom Lewis
Winnaar Vlag van Ierland Shane Lowry
Vorige: 2011     Volgende: 2013
Portaal  Portaalicoon   Golf

De 6de editie van de Portugal Masters werd in Vilamoura gespeeld van 11 - 14 oktober 2012. Het prijzengeld is gezakt naar € 2.250.000.

In 2011 werd het toernooi gewonnen door Tom Lewis, die toen net professional was geworden na het winnen van de Walker Cup. Hij staat nu nummer 123 op de Race To Dubai.
Het baanrecord van 61 staat sinds 2007 op naam van Martin Kaymer.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is voor het toernooi op 71 gesteld.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Ross Fisher

Robert-Jan Derksen sloeg al om 8 uur af en maakte een ronde van 70. Maarten Lafeber startte een uur later maar had moeite zijn ritme te vinden. Na zeven holes stond hij al op +4, daarna speelde hij alle holes in par. Joost Luiten speelde in de middaggroep en scoorde +1. Ross Fisher en Stephen Gallacher gingen aan de leiding met -6.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Ook in de 2de ronde werd 65 gescoord, Bernd Wiesberger stond daarna aan de leiding totdat Ross Fisher zijn eerste plaats weer opeiste, en Johan Edfors steeg daardoor 81 plaatsen in het klassement.
Derksen haalde als enige Nederlander net de cut, Lafeber scoorde ronde 2 beter maar zowel hij als Luiten scoorden slecht op de par-5 holes.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Derksen eindigde ronde 3 met twee bogeys (net als ronde 2) en heeft ronde 3 in 70 slagen gespeeld. Twintig minuten later kwam Andrew Dodt binnen, die met 64 het toernooirecord verbeterde en op de 2de plaats kwam op het moment dat de leiders nog moesten starten. Bernd Wiesberger, die in 2012 al twee toernooien gewonnen heeft, begon ronde 3 met een achterstand van 3 slagen op Ross Fisher, maar die was na 14 holes weggewerkt. Ze speelden samen in de laatste partij en stonden toen beiden op -13; dat bleef zo tot de laatste hole, waar Fisher een bogey maakte.
Dodt was inmiddels door enkele spelers ingehaald en kwam op een gedeeld 8ste plaats.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Fisher en Wiesbergen speelden weer samen in de laatste partij. Na negen holes hadden beiden een birdie en een bogey gemaakt, het verschil was dus nog steeds één slag. Voor hen speelden Richard Finch en Shane Lowry, die op hole 11 een eagle maakte en ineens ook op -13 stond, net als Wiesberger. Ross Fisher stond nog steeds op -12, daar kwam Wiesberger ook te staan na een bogey op hole 11, terwijl Michael Campbell op dat moment een birdie op hole 12 maakte en ook naar -12 ging.
Na hole 12 stonden Fisher, Lowry en Wiesbergen weer aan de leiding met -13. Fisher maakte birdies op 13 en 14 en ging dus naar -15 terwijl Wiesbergen die holes een par maakte. Lowry moest een birdie maken op hole 17, een par 5, om zichzelf een kans op de eerste plaats te geven. De birdie viel, en Wiesbergen maakte er een bogey, dus toen stond Lowry aan de leiding. Hij eindigde echter met een bogey en moest afwachten hoe de anderen hun laatste holes zouden spelen. Fisher eindigde met een bogey en Lowry behaalde zijn eerste overwinning in drie jaar.

Derksen maakte een mooie slotronde. Pedro Figueiredo speelde vier rondes onder par en eindigde met -5 als beste amateur, ditmaal op de 28ste plaats.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Ierland Shane Lowry
67
-4
T4
70
-1
-5
T6
67
-4
-9
T3
66
-5
-14
1
Vlag van Engeland Ross Fisher
65
-6
T1
67
-4
-10
1
69
-2
-12
2
70
-1
-13
2
Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Campbell
68
-3
T9
69
-2
-5
T6
67
-4
-9
T3
68
-3
-12
3
Vlag van Oostenrijk Bernd Wiesberger
70
-1
T34
65
-6
-7
T2
65
-6
-13
1
73
+2
-11
4
Vlag van Engeland Richard Finch
70
-1
T34
68
-3
-4
T11
66
-5
-9
T3
70
-1
-10
5
Vlag van Frankrijk Raphaël Jacquelin
72
+1
T69
70
-1
par
T53
71
par
par
T55
63
-8
-8 T7
Vlag van Engeland Danny Willett
70
-1
T34
69
-2
-3
T14
74
+3
par
T55
63
-8
-8
T7
Vlag van Schotland Stephen Gallacher
65
-6
T1
70
-1
-7
T2
72
+1
-6
T12
69
-2
-8
T7
Vlag van Australië Andrew Dodt
72
+1
T69
70
-1
par
T53
64
-7
-7
T8
72
+1
-6
T17
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen
70
-1
T34
72
+1
par
T53
70
-1
-1
T44
66
-5
-6
T17
Vlag van Zweden Johan Edfors
73
+2
T91
65
-6
-4
T10
75
+4
par
T55
66
-5
-5
T27
Vlag van Nederland Joost Luiten
72
+1
T69
74
+3
+4
MC
Vlag van Nederland Maarten Lafeber
75
+4
T114
74
+3
+7
MC
Leider , Toernooirecord , MC = missed cut = cut gemist , DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Invitaties
Nationale spelers
Amateurs

Antonio Rosado speelde in 2010 en 2011 ook in de Portugal Masters.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]