Rik Van Puymbroeck
Rik Van Puymbroeck (1967) is een Belgisch journalist en auteur.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Rik Van Puymbroeck studeerde communicatiemanagement aan de Arteveldehogeschool in Gent. Van 1991 tot 2011 werkte hij bij Het Belang van Limburg, van 2011 tot 2018 bij De Morgen en sinds 2018 bij De Tijd.
Hij is bekend vanwege zijn verhalende journalistiek. De Stichting Verhalende Journalistiek bekroonde hem in 2016, 2019 en 2021 tot 'meesterverteller', respectievelijk voor 'Toen Eddy Merckx niet meer was',[1] 'Als De Lijn je levenslijn is',[2] en 'Dwars door Vlaanderen en een rotjaar'.[3]
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Thuis en ver van huis. Te gast bij Turkse families in Vlaanderen, Van Halewyck, 2005.
- Weduwen. Over leven na de dood van je man, Van Halewyck, 2008.
- Damiaan. Zijn wonder gaat verder, Averbode, 2009.
- Ergens onderweg, Houtekiet, 2017.
- Kobe Desramaults, Kannibaal, 2017. (i.s.m. Kobe Desramaults en Laurent Vanparys)
- The Wolfpack. 365 dagen in het wiel van Quickstep Cycling, Kannibaal, 2018. (i.s.m. Sigfrid Eggers)
- Typisch Belgisch. Gedeelde gewoontes in een verdeeld land, Borgerhoff & Lamberigts, 2020. (i.s.m. Lukas Vanacker)
- Kapel gezocht. 15.000 verhalen in beweging, LannooCampus, 2023. (i.s.m. Myriam Rispens)
- Treurwil, De Bezige Bij, 2023.
Bronnen, noten en/of referenties
|