Rock the Casbah
Voor de Amerikaanse komische film uit 2015, zie het artikel Rock the Kasbah.
| Rock the Casbah | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Single van: The Clash | |||||||
| Van het album: Combat Rock | |||||||
| Uitgebracht | 11 juni 1982 | ||||||
| Soort drager | 7", 12" vinylsingle | ||||||
| Genre | New wave dance-punk [1][2] | ||||||
| Duur | 3:43 (radioversie) 6:35 (extended) | ||||||
| Label | CBS Epic | ||||||
| Schrijver(s) | Topper Headon Joe Strummer Mick Jones | ||||||
| Producent(en) | The Clash | ||||||
| The Clash | |||||||
| |||||||
| (en) MusicBrainz-pagina | |||||||
| |||||||
"Rock the Casbah" is een single van de Britse punkgroep The Clash uit 1982 en is afkomstig van hun album Combat Rock. Op 11 juni dat jaar werd het nummer op single uitgebracht.
Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]
"Rock the Casbah" betekende voor The Clash finaal de grote doorbraak in de Verenigde Staten. De plaat behaalde de 8e positie in de Billboard Hot 100 en werd door het muzikale tijdschrift Vulture / New York aanzien als "een van de beste rocknummers aller tijden".[3] De videoclip is geregisseerd door Don Letts.[4]
Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]
"Rock the Casbah" is een politiek fijngevoelig nummer en vertelt fabelachtig over een verbanning van westerse muziek in de Arabische cultuur.
Het nummer refereert onder meer aan de Iraanse Revolutie (1978–1979). Zanger Joe Strummer beschrijft in "Rock the Casbah" de pogingen van de koning om te voorkomen dat zijn bevolking naar westerse muziek luistert, zoals het bevel geven aan de straaljagers van zijn leger om mensen te bombarderen die het verbod schenden (het bekende refrein "Sharif don't like it" / "Rock the Casbah"). De piloten negeren de bevelen en spelen in plaats daarvan rockmuziek op hun cockpitradio's. De bevolking gaat dan over tot "rock the casbah" door te dansen op de muziek. Met name dat laatste is specifiek geïnspireerd door het verbod op westerse muziek in Iran na de islamitische revolutie van 1979.[5] Na ongeveer twee minuten (1:52) is een monofonisch elektronisch geluid hoorbaar, volgens Topper Headon geïmplementeerd door gitarist Mick Jones en een sample van het gecultiveerde Amerikaans folk-nummer "Dixie" door Dan Emmett uit de 19e eeuw.[6]
Het nummer is muzikaal uitgeschreven door drummer / basgitarist Topper Headon terwijl de songtekst merendeels een werk is van Joe Strummer.[5][7][8] Op de singleversie is de basgitaar, behalve uitzonderlijk gespeeld door Topper Headon en niet door de reguliere basgitarist Paul Simonon, sterker aanwezig dan op de albumversie. Ook wanneer Joe Strummer schreeuwt "The crowd caught a whiff / Of that crazy casbah jive" in het derde couplet, wordt het woord "jive" enkele seconden met digitale vertraging aangehouden. De geluidseffecten van de straaljagers in het laatste couplet zijn lager op de single, vlak na de passage "Drop your bombs between the minarets". "Mustapha Dance", dat in veel releases van de single voorkomt, is een instrumentale remix van het nummer.
Het nummer bevat diverse leenwoorden uit het Turks, Arabisch en Sanskriet; zoals daar zijn "sharif", "bedouin", "sheikh", "kosher", "rāga", "muezzin", "minaret", en uiteraard "casbah". De zin "Rock the Casbah" daagde voor het eerst op tijdens een jamsessie met een vriend van Strummer, namelijk violist Tymon Dogg. Dogg begon op een gegeven moment Oosterse toonladders te spelen en Strummer begon te schreeuwen "rock the casbah!". Omdat hij Strummer niet goed hoorde, dacht Dogg dat Strummer naar hem had geschreeuwd: "stop, jij cadger!".[5]
Videoclip[bewerken | brontekst bewerken]
De clip vermengt originele beelden van The Clash (met de originele drummer Terry Chimes) die een uitvoering van het nummer nabootsen, met een verhaallijn van twee personages die samen door Texas reizen. De clip toont met name een moslim die om een lift vraagt en een chassidisch joodse limousine-chauffeur. Onderweg geraken ze bevriend en gaan kijken naar een The Clash-concert in het City Coliseum in de stad Austin. Op een bepaald moment eten ze samen hamburgers in een Burger King. Daarnaast drinkt het moslimpersonage tijdens de clip een biertje. Don Letts claimt dat hij daarmee "taboes wou doorbreken".[9]
In de clip wordt herhaaldelijk een dwerggordeldier getoond dat langs de bandleden loopt, langs de weg loopt en de twee personages de stad in volgt, helemaal tot aan het concert van The Clash.[10]
Voor het grootste deel van de clip wordt het gezicht van gitarist Mick Jones verduisterd door een gesluierde camouflagehoed. De reden hiervoor is dat Jones tijdens de opnames de ganse tijd slechtgezind zou zijn geweest. Strummer neemt de hoed af dertig seconden voor het einde van de clip.[5]
Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]
- Joe Strummer – zang, gitaar
- Mick Jones – gitaar
- Paul Simonon – achtergrondzang
- Topper Headon – drums, piano, basgitaar
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- Na de aanslagen op 11 september 2001 in New York, Washington D.C. en Pennsylvania werd "Rock the Casbah" door The Clash tot een lijst gerekend met ongemakkelijke nummers vanwege de uitgesproken referenties naar de Arabische cultuur.[11]
- "Rock the Casbah" werd in 2004 in het Arabisch gecoverd door de Algerijnse zanger Rachid Taha voor zijn album Tékitoi.[12]
NPO Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]
| Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 | '23 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rock the Casbah | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1645 | 1740 | 1659 | 1698 | 1516 | 1732 | 1953 | 1765 | - | - | - | - | - | - | - |
- ↑ Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Rock the Casbah op Allmusic
- ↑ Rock the Casbah op Discogs
- ↑ (en) All 139 the Clash Songs, Ranked From Worst to Best Vulture, Geraadpleegd op 18 juni 2020
- ↑ (en) Bowe, Brian J. (15 januari 2019). The Clash (Bands That Rock!). Enslow Publishing, pp. 112. ISBN 1978505221. Geraadpleegd op 18 juni 2020.
- ↑ a b c d (en) Gilbert, Pat (10 mei 2005). Passion Is a Fashion: The Real Story of the Clash. Da Capo Press, pp. 426. ISBN 1845130170. Geraadpleegd op 18 juni 2020.
- ↑ (en) Topper Headon (The Clash) talks about 'Mad, Bad and Dangerous' Geraadpleegd op 18 juni 2020
- ↑ (en) 'I forgive you': The Clash's drummer Topper Headon makes peace with the man who sacked him The Independent, 28 juni 2009
- ↑ (en) Readers’ Poll: The Best Clash Songs Rolling Stone, 13 augustus 2013
- ↑ (en) Tannenbaum, Rob, Marks, Craig (25 september 2012). I Want My MTV: The Uncensored Story of the Music Video Revolution. Plume, pp. 608. ISBN 0452298563. Geraadpleegd op 18 juni 2020.
- ↑ (en) The Clash – Rock the Casbah Geraadpleegd op 18 juni 2020
- ↑ (en) It’s the End of the World as Clear Channel Knows It Slate, 17 september 2001
- ↑ (en) Stop The War Benefit Concert: Brian Eno/Imogen Heap/Nitin Sawhney/Rachid Taha, Astoria, London The Independent (archief), 29 november 2005
· 
· 